Στην γελοιογραφία παρατηρούμε έναν στρατηγό, που φοράει πανοπλία και είναι πάνω στο άλογο του και δίπλα έναν απλό στρατιώτη χωρίς πανοπλία που κρατάει στο ένα χέρι την ελληνική σημαία και στο άλλο ένα σπαθί. Από τα λόγια που στρατηγού , ‘’ήρωα’’ της επανάστασης , παρατηρούμε μια αλαζονεία και πως έχει σκοπό να θέσει σε κίνδυνο τον απλό στρατηγό για να ‘’πληρώσει’’ για τα δικά του λάθη. Το άτομο πάνω στο άλογο, από ό, τι είναι υπεράνω, έχει περισσότερα «αγαθά» και είναι πιο σημαντικός, δεν τον νοιάζει ποιος άνθρωπος μπορεί να πεθάνει για τα θέλω του. Εν τέλη, η άποψή του μπορεί διαχρονικά να θεωρηθεί ως κάτι το φυσιολογικό! Μπορούμε επίσης να καταλάβουμε πως ο στρατηγός είναι αυτός που θα κάτσει πίσω χωρίς να παλέψει, όμως παίρνοντας τα εύσημα για την πιθανή νίκη του απλού στρατιώτη. Η γελοιογραφία δηλαδή με λίγα λόγια αντιπροσωπεύει την κοινωνία τότε αλλά και τώρα που οι απλοί πολίτες, ‘’στρατιώτες’’, πληρώνουν καθημερινά τα λάθη των ισχυρών, χωρίς όμως να έχουν την ικανότητα να το κάνουν είτε αυτό είναι σωματικά είτε οικονομικά, αλλά στο τέλος τα εύσημα δεν πάνε στους στρατιώτες που έχουν πολεμήσει αλλά στους στρατηγούς.
Χαρακτηριστική και η παρήχηση της λέξης ΙΔΑΝΕΙΚΑ! Μπορεί το 1821 οι Έλληνες να πολέμησαν για ΙΔΑΝΙΚΑ αλλά δυστυχώς το 2021 υπάρχουν πολλά ΔΑΝΕΙΚΑ ! Και μπορεί τότε να μιλούσαμε για το «εμείς» του Μακρυγιάννη , τώρα όμως είμαστε δυστυχώς στο απόλυτο ΕΓΩ!!!
Κούκου Παρασκευή –Ευδοκία Αποστολοπούλου
- «Σε αυτή την γελοιογραφία απεικονίζονται αγωνιστές της επανάστασης. Με την ερώτηση «ναι αλλά τι προτείνετε σήμερα;» Θέλει να δείξει ότι δεν έχει δική του κριτική σκέψη και χρειάζεται τους άλλους προκειμένου να πάρει μια απόφαση». Αλεξίου Στέφανος
- «Η συγκεκριμένη γελοιογραφία μπορεί να ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους. Παρόλα αυτά, μέσα από την ερώτηση που θέτει ο ήρωας μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα ως προς το μήνυμα που επιθυμεί να μεταδώσει ο σκιτσογράφος. Ειδικότερα, ο ήρωας θέτει το ερώτημα προκειμένου να αναζητήσει μια απάντησή για το πως πρόκειται να προσεγγίσουμε τα σύγχρονα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας και τα πολιτικά ζητήματα. Ο εορτασμός των 200 χρόνων από την επανάσταση δεν χρειάζεται να είναι αποκλειστικά και μόνο συμβολικός αλλά μπορεί να οδηγήσει σε πρόοδο και ανέλιξη σε όλους τομείς δραστηριοποίησης του ελληνικού λαού. Την ίδια στιγμή , με αφορμή τους εορτασμούς, η κυβέρνηση αλλά και οι πολίτες οφείλουν να κινητοποιηθούν με σκοπό να επιλύσουν τα επίμαχα ζητήματα που κυριαρχούν σήμερα. Κατ” αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να αναδείξουμε την Ελλάδα του σήμερα, να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον για την ίδια και να τιμήσουμε έμπρακτα τις θυσίες των προγόνων μας». Αμπατζή Κωνσταντίνα
- «Το νόημα της γελοιογραφίας είναι πως η επανάσταση είναι μια λύση για τα προβλήματα του έθνους η οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει στο σήμερα. Όμως τα προβλήματα τότε δεν είναι τα ίδια με τα σημερινά. Έτσι αναρωτιέται ο χαρακτήρας ποια θα μπορούσε να ήταν η σωστή λύση». Απέργης Ηλίας
- «Η γελοιογραφία θέλει να μας δείξει πως, μεγαλώνουμε όλοι μας με κάποιες ιδέες και κάποια ρητά τα οποία δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην σημερινή κοινωνία. Αλλά δεν μαθαίνουμε ποτέ, πώς όντως να κινηθούμε σε μια τέτοια κοινωνία και να πράξουμε κατάλληλα». Βασίλαινα Κυριακή
- «Στην παραπάνω γελοιογραφία, θίγεται το γεγονός ότι, σήμερα, αυτό που χρειάζεται δεν είναι μια επανάσταση. Η σημερινή εποχή, με την ταχύρυθμα εξελισσόμενη τεχνολογία, απαιτεί συλλογικότητα και ειρήνη και όχι βία και πόλεμο». Γαϊτάνη Μαρίλια
- «Μέσω του σκίτσου ο καλλιτέχνης φαίνεται να θίγει πως οι πολίτες βασίζονται και επαναλαμβάνουν τις πράξεις του παρελθόντος. για αυτό θεωρώ έχει επιλέξει να βάλει στο σκίτσο ανθρώπους που παριστάνουν φιγούρες του 1821». Γεωργακάκη Έλλη
- «Στην παραπάνω γελοιογραφία γίνεται έμμεσος σχολιασμός της τωρινής κατάστασης της χώρας όσον αφορά την πραγματική και ολική ανεξαρτησία της από τα χρέη και την ευρωπαϊκή κοινότητα. Ως Έλληνες οφείλουμε, αφού οι πρόγονοι μας έχουν παλέψει για την ελευθερία και τα δικαιώματα μας σήμερα, να στηρίζουμε το κράτος και να είμαστε ενωμένοι απέναντι σε οποιαδήποτε συγκυρία». Δαμίγου Μαρίτα
- «Θεοποιούμαι το ιστορικό παρελθόν» Καφετζής Διαμαντής
- «Σύντομα θα πω ότι η γελοιογραφία μιλάει κυρίως για το κρυμμένο δίλημμα επανάσταση η ασφάλεια όπου χαρακτηρίζει τους ανθρώπους της σύγχρονης κοινωνίας για το ενδεχόμενος μια επανάστασης στο μέλλον». Κλένδρος Γεράσιμος
- «Ελευθερία αφού το κράτος πρέπει να είναι αυτόνομο και να έχει δίκη του ζωή χωρίς περιορισμούς». Λεβετσοβίτη Μαρία
- «Σε αυτή την γελοιογραφία φαίνεται ο σκληρός αγώνας των επαναστατών, αυτό φαίνεται και από το Λάβαρο που λέει Ελευθερία ή Θάνατος, χωρίς όμως να ξέρουν τι θα γίνει στη συνέχεια και πώς θα τους επηρεάσει αυτό που κάνουν». Μαλτέζης Αντώνης
- «Σε αυτή την γελοιογραφία απεικονίζεται ένας στρατιώτης ο οποίος αναφέρει στον αρχηγό του πως οι Έλληνες γιορτάζουν 200 χρόνια ελληνικό κράτος και ο ίδιος του απαντάει πως μπορεί να έχει γίνει ελληνικό αλλά για να γίνει και κράτος χρειάζεται αλλά 200 χρόνια. Αυτό το λέει επειδή η Ελλάδα σαν κράτος δεν έχει οργάνωση και ενότητα». Αλεξίου Στέφανος
- «Συμφωνώ με την ειρωνεία της γελοιογραφίας. Γιατί πιστεύω ότι η Ελλάδα δεν είναι κρέατος ακόμα και αν λένε ότι είναι». Αποστολοπούλου Ευδοκία
- «Η γελοιογραφία θέλει να μας δείξει 1) το γεγονός πως η Ελλάδα του σήμερα δεν είναι η ίδια με αυτή ακόμα και λίγα χρόνια πιο πριν, αλλάζουν συνεχώς τα σύνορα της και 2) Την τωρινή αλλά και απ” ό, τι φαίνεται, παντοτινή, πολιτική και κοινωνική κατάσταση». Βασίλαινα Κυριακή
- «O σκιτσογράφος μέσω του σκίτσου κάνει κοινωνική κριτική στο ελληνικό κράτος. Πιο συγκεκριμένα, ασκεί κριτική στον τρόπο διαχείρισης εθνικών ζητημάτων». Γεωργακάκη Έλλη
- «Στη γελοιογραφία αυτή γίνεται σχολιασμός της κατάστασης της Ελλάδας ως κράτος σήμερα. Έγινε η επανάσταση που την ανεξαρτητοποίησε και διαφύλαξε τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών της, όμως χρειάζεται ακόμα πολύ δουλειά έτσι ώστε να μπορέσει να χαρακτηριστεί κράτος από τους ίδιους τους κατοίκους της». Δαμίγου Μαρίτα
- «Η γελοιογραφία κατά την γνώμη μου μιλάει για την ελλείψει ενότητας και θαλπωρής στο σήμερα , το οποίο ήταν βασικό στοιχείο για την κατάκτηση της ελευθερίας και άλλων στοιχείων κατά βάση για τον τόπο όπου παραπατάμε σήμερα (Ελλάδα). Βέβαια μπορώ να πω ότι θεωρώ λίγο ακραία την γελοιογραφία διότι πιστεύω ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα ώστε να κατακτήσουμε στο 100% ξανά τα στοιχεία όπου μας χαρακτηρίζουν και μας αναγνωρίζουν από άλλες χώρες του εξωτερικού δηλαδή την ενότητα την μαχητικότητα και την φιλοδοξία για το καλύτερο μέλλον». Κλένδρος Γεράσιμος
- «Ο αρχηγός με αυτή τη φράση θέλει να πει πως η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να γίνει ένα κράτος. Που σημαίνει πως παρόλο που είναι μια οργανωμένη πολιτική οντότητα με μονοπώλιο και κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει ακόμα να γίνει αυτόνομη». Κούκου Εύη
- «Ειρωνεία και ντροπή»
- «Πιστεύω πως κράτος έχουμε άλλα όχι αυτόνομο».
- «Σε αυτή την γελοιογραφία φαίνεται ο Κολοκοτρώνης με έναν στρατιώτη του να σατιρίζουν το σημερινό Ελληνικό Κράτος, το οποίο για να γίνει ένα σωστό κράτος χρειάζεται να είναι σωστό και να τηρεί τις προϋποθέσεις για ένα κράτος κάτι που δεν ισχύει».
