Τα περσινά κάλαντα ήταν για ‘μένα ήταν τα “καλύτερα”. Είχα κανονίσει με τους φίλους μου να πούμε τα κάλαντα μαζί. Θα πήγαινα με τους καλύτερούς μου φίλους και συμμαθητές: Τον Βασίλη, τον Μάνο και τον Γιάννη. Αν και έπρεπε να σηκωθώ πολύ νωρίς, θα ήταν πολύ ωραία επειδή θα κατάφερνα να περάσω χρόνο με τους φίλους μου. Συναντηθήκαμε παραμονή Χριστουγέννων και πήγαμε να πούμε τα κάλαντα. Ήμασταν πολύ προετοιμασμένοι, οπότε τα είπαμε τέλεια. Δεν αφήσαμε κατάστημα για κατάστημα, σπίτι για σπίτι. Περάσαμε πολύ ωραία και βγάλαμε και πολλά χρήματα. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για ‘μένα αφού ήταν η πρώτη φορά που έκανα κάτι τέτοιο. Ήμασταν όλοι πολύ ευχαριστημένοι και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τα κάλαντα της επόμενης χρονιάς!
Και τώρα…ήρθε η επόμενη χρονιά…και έφτασαν οι γιορτές…αλλά δυστυχώς κάλαντα, δεν προβλέπεται να πούμε… Covid-19 ο ιός που τα άλλαξε όλα. Είναι ο ιός που βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο με όλη την εμφύλιο. Ένας ιός που χρησιμοποιεί τους νέους ως μεταφορικό μέσο και τους ηλικιωμένους, και πια αδύναμους, ως την λεία του. Ο ιός που ξεκίνησε στην Κίνα… από μια απλή νυκτερίδα, πιθανόν, τώρα κτερίζει την εμφύλιο και έχει, ως τώρα, σκοτώσει πάνω από 1.000.000 ανθρώπους παγκοσμίως. Όλος σχεδόν ο πλανήτης είναι σε κατάσταση Lockdown.
Παρ΄ όλα αυτά δεν θα τα βάλουμε κάτω. Έχοντας τις αναμνήσεις της προηγούμενης χρονιάς, θα σχεδιάσουμε τα κάλαντα της επόμενης, με την ελπίδα να είμαστε υγιείς και ευτυχισμένοι.
Κωστής Γαλεφέριεφ Α3
