συνέντευξη

          MOV08977 

Την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015 και ύστερα από πρόσκλησή μας , μας επισκέφτηκε στο σχολείο μας ο δημοσιογράφος κ. Σταυρίδης , ο οποίος κατάγεται από την  πόλη των Φερών, και εργάζεται στο τοπικό κανάλι Thrakinet , καθώς και στον τοπικό ραδιοσταθμό Sferiko. Παρά τη δύσκολη , επαγγελματικά , περίοδο με όλες τις πολιτικές εξελίξεις, και σε μία δύσκολη για την περιοχή εβδομάδα, λόγω πλημμυρών , ο κ. Σταυρίδης ανταποκρίθηκε άμεσα στην πρόσκλησή μας και γι’ αυτό τον ευχαριστούμε  ΘΕΡΜΑ!!!  

Τα παιδιά λοιπόν , που είχαν προετοιμάσει τις ερωτήσεις , με μεγάλο ενθουσιασμό , ίσως και με λίγο άγχος , του πήραν την παρακάτω συνέντευξη.

Ερ.: Πότε αποφασίσατε να ακολουθήσετε αυτό το επάγγελμα και γιατί;

Απ.: Πρέπει να σας πω ότι όταν ήμουν μαθητής σ’αυτό εδώ το Γυμνάσιο , το Γυμνάσιο Φερών, στη Δευτέρα ή Τρίτη Γυμνασίου έκανα την πρώτη ραδιοφωνική μου εκπομπή . Ήταν η πρώτη επαφή με τα ΜΜΕ , με το ραδιόφωνο. Αργότερα, όντας μαθητής της Γ’ Λυκείου , εκδώσαμε εφημερίδα. Έτσι λοιπόν, η μουσική εκπομπή , έγινε δελτίο ειδήσεων στο ραδιόφωνο, το δελτίο κείμενο στην εφημερίδα , και έτσι εξελίχθηκε η ιστορία. Ήρθε το ένα μετά το άλλο.

Ερ.: Τι σπουδές χρειάζεται να κάνει κάποιος για να γίνει δημοσιογράφος; Είναι απαραίτητες οι σπουδές;

Απ.: Την εποχή που ξεκίνησα να δουλεύω , αρχές του 1998-1999 ,  υπήρχαν μόνο ιδιωτικά ή κρατικά δημόσια ΙΕΚ. Έπρεπε λοιπόν κατ’ αρχήν να αποκτήσουμε εμπειρία στα μέσα και έπειτα να βρούμε ένα ιδιωτικό ή δημόσιο ΙΕΚ. Αρκετοί λοιπόν από εμάς , ήμασταν τυχεροί όταν λειτούργησε για τέσσερα τετράμηνα ένα δημόσιο ΙΕΚ στην Κομοτηνή . Οπότε ένα μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων που σήμερα είμαστε στα ΜΜΕ πήγαμε σ’αυτό το ΙΕΚ. Σήμερα , βέβαια , υπάρχει πανεπιστημιακή σχολή ΜΜΕ και Δημοσιογραφίας , όπου εκεί φυσικά γίνεται πολλή καλύτερη δουλειά, αλλά και πάλι χρειάζεται πολλή μεγάλη εμπειρία.

Ερ.: Είναι δηλαδή απαραίτητες οι σπουδές για κάποιον που θέλει να γίνει δημοσιογράφος; Όλοι αυτοί που παρακολουθούμε στα κανάλια είναι δημοσιογράφοι;

Απ.: Δημοσιογράφος μπορεί να δηλώνει ο οποιοσδήποτε. Ωστόσο, υπάρχουν οι Ενώσεις Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων. Για να γίνει κάποιος μέλος σ’ αυτές υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις. Εμείς υπαγόμαστε στην Ένωση Συντακτών Μακεδονίας και Θράκης. Για να ενταχθεί κάποιος στην Ένωση θα πρέπει ή να έχει ένσημα ως δημοσιογράφος για τέσσερα χρόνια αν δεν έχει κάνει σπουδές ή αν έχει βγάλει μία σχολή να έχει ένσημα δύο χρόνων  ως δημοσιογράφος.

Ερ.: Είναι εύκολη η επαγγελματική αποκατάσταση;

Απ.: Όχι πια!  Το 2005 πήγα στο Thrakinet. Μέχρι και πριν τρία χρόνια ήταν πολύ εύκολη η αποκατάσταση. Σήμερα τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Μερική απασχόληση, λίγα λεφτά, πολλή δουλειά , πολλή κούραση και φυσικά πολλή άγχος! Ακόμη και στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη  πρέπει να σας πω, ότι αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα ονόματα της δημοσιογραφίας , όλοι οι υπόλοιποι πληρώνονται ελάχιστα!

Ερ.: Ποιες είναι οι δυσκολίες του επαγγέλματος;

Απ.: Οι ατελείωτες ώρες δουλειάς! Δεν υπάρχει ωράριο , αρχή , μέση και τέλος! Η μέρα η δική μου ξεκινάει στις 7:00 το πρωί και τελειώνει μετά το δελτίο ειδήσεων στις 11:00 το βράδυ. Επίσης διάβασμα όλη την ημέρα για να ενημερωθεί για το τι συμβαίνει, και όλη την ώρα στο τηλέφωνο. Υπάρχουν και τα δύσκολα θέματα που προκύπτουν, οι δύσκολες στιγμές σε ανθρώπινο επίπεδο.

Ερ.: Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του καλού δημοσιογράφου;

Απ.: Αλήθεια , ποια είναι; Λοιπόν , η άποψή μου είναι ότι επειδή ζούμε σε μία πολιτικά ταραγμένη περίοδο , να λέει την αλήθεια. Να μην λέει ψέματα και να μην αποκρύπτει την αλήθεια!

Ερ.: Υπάρχει πράγματι ελευθερία του τύπου; Μπορεί κάποιος δημοσιογράφος να γράψει ή να πει ό,τι θέλει;

Απ.: Το internet μας δίνει αυτή τη δυνατότητα. Στο evros24.gr  για παράδειγμα , εγώ και η ομάδα μου, όλοι δημοσιογράφοι, έχουμε αποφασίσει να γράφουμε μόνο αλήθειες.Εκεί υπάρχει ελευθερία του τύπου και του λόγου. Στα τοπικά περιφερειακά κανάλια και ραδιόφωνα επίσης. Στο κανάλι μπορώ να συζητήσω με την αρχισυντάκτριά μου σχετικά με τα θέματα που θα παρουσιαστούν. Στα μεγάλα κανάλια δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Εκεί ο αρχισυντάκτης θα σου υποδείξει τι θα πεις και θα πρέπει να το κάνεις. Στο δημοτικό ραδιόφωνο , εδώ στον sferiko , δεν έχω δεχτεί ποτέ κάποια πίεση στο τι θα πω. Επομένως  στα μεγάλα μέσα , δεν υπάρχει και τόση ελευθερία.

Ερ.: Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έφεραν αλλαγές στο επάγγελμά σας; Σας διευκόλυναν ;

Απ.: Πάρα πολύ! Κατ΄αρχήν θα σας πω κάτι πολύ απλό. Πριν από κάποια χρόνια , πήγαινε η συνάδελφος να κάνει ρεπορτάζ και έπρεπε να γράψει ένα κείμενο , να μου τηλεφωνήσει, να μου το υπαγορεύσει για να βγει η είδηση. ΄Επρεπε επίσης να στείλουμε κάποιον να πάρει το βίντεο . Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Γράφει το κείμενο, μου το στέλνει από το κινητό και μου στέλνει και φωτογραφίες , ακόμη και βίντεο. Μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μαθαίνουμε πράγματα πολύ γρήγορα. Σήμερα το πρωί για παράδειγμα, πήγα στα πλημμυρισμένα Λαγυνά για δέκα λεπτά , τράβηξα με το κινητό βίντεο, το ανέβασα στο evros24 και σε δέκα λεπτά έπαιζε στο mega. Είναι όλα πιο εύκολα. Το Facebook βοηθά πολύ  επίσης. Υπάρχει ο άμεσος σχολιασμός.

Ερ.: Υπάρχει ο κίνδυνος της παραπληροφόρησης εξαιτίας της ταχύτητας μετάδοσης των ειδήσεων;

Απ.: Φυσικά! Γι’αυτό και οι αναγνώστες θα πρέπει να διαβάζουν έγκυρα blogs. Πολλά κάνουν καλή δουλειά , κάποια όμως είναι απαράδεκτα.

Ερ.: Μπορείτε να μας περιγράψετε μία δύσκολη δημοσιογραφική σας στιγμή;

Απ. Ήταν Αύγουστος , πριν από μερικά χρόνια, όταν εγκλωβιστήκαμε με τον εικονολήπτη σε  μία πυρκαγιά στην περιοχή των Λουτρών. Πήγαμε να καλύψουμε το ρεπορτάζ και όταν επιστρέψαμε στο σημείο που ήταν το αυτοκίνητό μας , ανακαλύψαμε ότι δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής , αφού η πυρκαγιά μας είχε περικυκλώσει! Ευτυχώς, μας είδε το ελικόπτερο της πυροσβεστικής, μπήκαμε στο αυτοκίνητο ( διαφορετικά η πίεση του νερού θα μας σκότωνε) και αφού έριξαν νερό, μπορέσαμε να φύγουμε! Επίσης δύσκολες στιγμές είναι τα θανατηφόρα τροχαία.

Ερ.: Προέκυψε ποτέ κάτι απρόοπτο κατά τη διάρκεια κάποιας συνέντευξης;

Απ. Το χειρότερο απρόοπτο είναι να μην μιλάει ο συνεντευξιαζόμενος. Να είναι η ερώτηση 30 δευτερόλεπτα και η απάντηση μόνο 10 και να πρέπει να κρατήσει η συνέντευξη 20 λεπτά. Το άλλο απρόοπτο ήταν όταν λιποθύμησε ο συνεντευξιαζόμενος από το άγχος!

Η συνέντευξη έκλεισε με μία συμβουλή στα παιδιά:

Προσπαθήστε να γράψετε ένα δικό σας κείμενο με θέμα για παράδειγμα « Τι μου αρέσει και τι δεν μου αρέσει στην πόλη μου». Ή « Πώς θα ήθελα να είναι η πόλη μου όταν επιστρέψω σ΄αυτήν μετά τις σπουδές μου». Και θα ήταν καλό να επιστρέψετε μετά τις σπουδές σας στην πόλη μας!