Πόλεμος”, Φόρης Παροτίδης

Πολέμου αχός αντινοδεί, στήν ησυχία της νύχτας,

Κύματα, μεγαλόπνοα – πολεμικής ορμής,

Πλαταίνουν στόν γύρω ουρανό φωνές πνιχτές του κόσμου,

Ζεσταίνει τή σκληρή τή γης τ’ ανθρώπινο τό γαίμα.

Αχός βαρύς ακούγεται:

Ν ι κ ή σ α μ ε  τ ο υ ς Ν ι κ η μ έ ν ο υ ς.

 

Πολέμου αχός αντινοδεί στό ημέρωμα της νύχτας,

Μεγάλη ανθρώπων σύναξη – μέ μιάν ορμή υπερκόσμια,

Επικίνδυνο σύνορο σημειώνει στό ερείπιο του χρόνου,

Ώρες πικρές… Περνάει τό ανθρώπινο κοπάδι,

Με τήν αίσθηση του πόνου μές τήν θύελλα πλανιέται.

Αχός βαρύς ακούγεται:

Ν ι κ ή σ α μ ε  τ ο υ ς Α δ ε λ φ ο ύ ς  μ α ς.

 

Πολέμου αχός αντινοδεί, στό ξύπνημα της μέρας,

Η τεχνική της βίας καταλύει το ελάχιστο,

Αυστηρό το πρόσωπο όλων, του δικαίου – του βιαστή,

Κρύα ενέργεια ετοιμάζει ο δήμιος – ο βασανιστής.

Αχός βαρύς ακούγεται:

Ν ι κ ή σ α μ ε  τ ο υ ς Ε χ θ ρ ο ύ ς  μ α ς .

 

Πολέμου αχός αντινοδεί τό αποσήμερο.

Στίγματα ωμά – καί κραυγές της απόγνωσης,

Αθώες ψυχές ακατανόητα λόγια ξεστομίζουν,

Αγκομαχά τ’ ανθρώπινο κορμί κοιτάμενο παραμέρα.

Αχός βαρύς ακούγεται:

Ν ι κ ή σ α μ ε  τ ο υ ς Α δ ύ ν α τ ο υ ς .

 

Πολέμου αχός αντινοδεί – βουίζει η σύσταση  της ατμόσφαιρας,

Οι τελευταίοι φραγμοί καταλύονται,

Η τεχνική της βίας καταλύει τα σύνορα,

Ο άνθρωπος, κυριεύεται από κρύο αίσθημα αφάνταστης κτηνωδίας.

Αχός βαρύς ακούγεται:

Ν ι κ ή σ α μ ε  τ ο υ ς Ν ι κ η μ έ ν ο υ ς . . .

Επιλογή: Χρύσα Σιαλιάκη