Αγαπητό µου ημερολόγιο ,
Πείραμα; Στο άκουσμα αυτής της λέξης στη Φυσική φέτος, ξαφνιάστηκα. Τι πείραμα δηλαδή; Αφού εμείς στο δημοτικό, µε την κυρία Ελένη, δεν κάναμε τίποτα τέτοιο, το πολύ πολύ να µετρούσαµε το ύψος µας….Δεν ήξερα ούτε όργανα µμέτρησης – εκτός κι αν µμετράει η µεζούρα της µαµάς µου για να κονταίνει τα φορέματα – ούτε τίποτα παρόµοιο. Και φέτος, µε την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς….ένας καταιγισµός νέων γνώσεων παραµόνευε!!! Αρχικά, µάθαµε τον υπολογισµό του όγκου και το καλύτερο ήταν, όταν χωρισµένοι σε οµάδες τεσσάρων ή πέντε µαθητών, µετρήσαµε τον όγκο της τάξης! Μετά από αυτό, διδαχθήκαµε τον υπολογισµό του µέσου όρου – και θα µου µείνουν αξέχαστες οι στιγµές που έχω φάει να θυµηθώ πώς υπολογίζουµε τον µέσο όρο, µε πρόσθεση ή αφαίρεση – κι ο καθηγητής µας έβαλε να βρούµε τον µέσο όρο αρκετών αριθµών … Αυτά όλα βέβαια έγιναν προ καραντίνας. Τι;;;;; Σου φαίνονται λίγα; Μη νοµίζεις, επειδή έχουµε χάσει πολλά µαθήµατα: καταλήψεις άνευ λόγου, αργίες….
Τώρα πάµε στην περίοδο καραντίνας. Στην ηλεκτρονική τάξη πλέον, µιλήσαµε για το εκκρεµές, η λειτουργία του οποίου βασίζεται στην ταλάντωση – όροι πρωτάκουστοι !!! – και αργότερα, ο καθηγητής µας ανέθεσε ένα σχετικό πείραµα. Πήρα λοιπόν δυο βίδες και µε µια κλωστή – µετά από πολλή προσπάθεια και σκληρή µάχη µε την κλωστή, που το’χε βάλει σκοπό να µην δεθεί ποτέ στο σωστό µήκος – κατόρθωσα να ξεκινήσω. Κι αφού είχε λιώσει το δάχτυλό µου να πατάει το χρονόµετρο, είχα διατυπώσει υποθέσεις, είχα υπνωτιστεί από το να παρακολουθώ τις ταλαντώσεις, είχα προσέξει να µετρήσω τον χρόνο µέχρι και το δέκατο του δευτερολέπτου, ήµουν σίγουρη πια πως στο πείραµα θα έπαιρνα είκοσι µε είκοσι τόνους!!! Ναι, ναι …το είπα και στη µαµά µου να χαρεί ! Έλα όµως που έρχεται η Τρίτη και µαζί της έρχεται κι η διάψευση από τον ίδιο τον κύριο Μανδάλτση!!! – Δεν µου έδωσες να καταλάβω γιατί απέρριψες τις ακραίες τιµές. Πρέπει να ξανακάνεις το πείραµα!!! Όπως καταλαβαίνεις ηµερολόγιο, µου ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία!!! Απορηµένη λοιπόν,αρχίζω να κάνω την επαλήθευση του πειράµατος. Και τι διαπιστώνω; Ότι όντως δεν ειχα αναλύσει τίποτα! Αν και από τα νεύρα µου, όταν ανακάλυψα πόσες ελλείψεις είχα, έσβησα την εφαρµογή µε το χρονόµετρο από το κινητό (ήταν ξεκάθαρα αναξιόπιστη ),ξόδεψα 5 µέτρα κλωστή και κόντεψα να σπάσω το πάτωµα ρίχνοντας κάτω βίδες και µπαταρίες, έφτασα τελικά στο συµπέρασµα πως πρέπει να είµαι πάντα έτοιµη για τη διόρθωση κάποιου λάθους και ποτέ να µην πιστεύω πως είµαι αλάνθαστη . Εξάλλου το είπε κι ο Σωκράτης : Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα μέσα από αυτά τα πειράµατα λοιπόν, έµαθα και άλλα πολλά ενδιαφέροντα πράγµατα: τη µέτρηση φυσικών µεγεθών , τις µονάδες µέτρησης, τη διατύπωση υποθέσεων, την κατανόηση των φυσικών νόµων βγάζοντας συµπεράσµατα …και φυσικά ότι µετρώ σηµαίνει συγκρίνω, καθώς δεν έχει νόηµα να µετρώ κάτι δίχως να το συγκρίνω µε κάτι άλλο, προκειµένου να καταλάβω πόσο µικρό ή µεγάλο είναι … Και τώρα, έπειτα από πειράµατα, επαληθεύσεις και φυσικά συνεχείς επαναλήψεις, κατάφερα να αποκτήσω νέες γνώσεις. Η επανάληψη µε βοηθά πάντα να διατηρώ και να ελέγχω ό,τι έχω µάθει. Επανάληψη µήτηρ µαθήσεως, έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες και πιστεύω ακράδαντα πως έχουν δίκιο !!! Άραγε πόσες νέες γνώσεις να µου επιφυλάσσει η Φυσική το νέο έτος ;
Λέξεις: Βασιλειάδου Λήδα.
