Έξι επίδοξοι συγγραφείς συμμετέχουν σε μια λογοτεχνική «σκυταλοδρομία»

Από τον μήνα Δεκέμβριο και μέχρι τον Μάιο έξι συγραφείς-ο καθένας με τη σειρά του-θα συνεχίζει την αφήγηση από εκεί που την άφησε ο προηγούμενος, εκμεταλλευόμενος με όποιον τρόπο θέλει το υλικό των προηγούμενων ενοτήτων. Βασικός όρος: δεν θα υπάρχει καμιά συνεννοήση των συγγραφέων σχετικά με την εξέλιξη της πλοκής.

ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ ΤΩΝ ΕΞΙ

Ήμουν αγχωμένη, όχι επειδή θα παίρναμε βαθμούς- που ούτως ή άλλως δεν με ενδιέφεραν. Την τάξη μόνο να περάσω ήθελα. Όπως έλεγα, ήμουν αγχωμένη, διότι από το πρωί είχα το προαίσθημα ότι θα συμβεί κάτι μυστήριο. Τι ακριβώς δεν ήξερα, όμως πίστευα ότι θα ήταν κάτι που θα διαρκούσε πολύ, πάρα πολύ. Τέλος πάντων, στο σχολείο πρώτη ώρα είχαμε λογοτεχνία, το καλύτερό μου. Όχι ότι είμαι καλή σε αυτό το μάθημα, αλλά σε σχέση με την ιστορία -που με ρώτησαν τι είναι άναξ και εγώ απάντησα απορρυπαντικό- καλύτερα τα πάω. Μετά είχαμε φυσική και ύστερα διάλειμμα. Κατέβηκα στην αυλή με τους κολλητούς μου, τον Ορφέα και τη Θέκλα. Την τρίτη ώρα που είχαμε μαθηματικά ένιωθα ότι το προαίσθημά μου σε λίγο θα έβγαινε αληθινό. Δεν μπορούσα να προσέξω το μάθημα- όχι ότι τις άλλες φορές προσέχω! Τότε η κυρία μου είπε να πάω στο γραφείο της διευθύντριας να φέρω τους μαρκαδόρους του πίνακα. Όταν έφτασα έξω από την πόρτα, που ήταν μισάνοιχτη, είδα κάποιον να βάζει ένα χαρτί σε ένα συρτάρι. Δεν είδα ποιος ήταν, αλλά ούτε κι αυτός με είδε. Περίμενα να φύγει για να μπω. Πριν μπω, πρόσεξα ότι στον τοίχο είχε κάποιες χαραγματιές. Μπήκα μέσα- γενικά δεν είμαι πολύ περίεργη, αλλά αυτή την φορά δεν άντεξα, άνοιξα το συρτάρι για να βρω το χαρτί. Το βρήκα… ήταν διπλωμένο και το άνοιξα… το διάβασα. Έγραφε: «Στου σχολείου το πιο φανερό αλλά ταυτόχρονα και κρυφό μέρος υπάρχει κάτι. Το χαρτί αυτό κι ένα άλλο προηγούμενο αν βρεθεί από κάποιον που δεν πρέπει, το σχολείο θα κλειδωθεί για κάποιο διάστημα για να ψάξει. Το παρακάτω πρόσεξέ τα, ξαναδιάβασέ τα. Αυτό που πρέπει να βρεις μπορεί να σώσει κάτι που πρέπει να σωθεί. Δεξιά από το πιο αριστερό μέρος της ευθείας του σχολικού χώρου θα βρεις ό,τι χρειάζεσαι για να τα καταφέρεις. Η πληροφορία που χρειάζεσαι είναι το τε΄΄» Τί ήταν αυτό το χαρτί; ποιος το έβαλε στο συρτάρι; τι σήμαιναν αυτά που έγραφε; Πολλά ερωτήματα μαζεύτηκαν. Πριν προλάβω να το ξαναδώ μπήκε η Άννα, έβαλα γρήγορα το χαρτί στην τσέπη μου, μου είπε ότι η κυρία είπε πως καθυστέρησα πολύ και την έστειλε να δει τι κάνω. Πανικοβλήθηκα. Πήρα τους μαρκαδόρους του πίνακα και ανέβηκα πάνω. Περίμενα να τελειώσει το εφτάωρο για να ηρεμήσω. Το απόγευμα προσπάθησα να σκεφτώ λογικά. Τελικά έβγαλα το συμπέρασμα ότι το χαρτί δεν μπορεί να ισχύει. Την επόμενη μέρα, όταν έφτασα στο σχολείο, είχαμε κατάληψη. Αλλά πριν προλάβω καλά καλά να χαρώ που δεν θα κάνουμε μάθημα, θυμήθηκα το χαρτί. Έγραφε ότι το σχολείο θα κλειδωθεί για να ψάξει. Σκέφτηκα ότι θα είναι σύμπτωση. Κάθε ελπίδα μου όμως σβήστηκε όταν έλαβα ένα μήνυμα στο κινητό.

ΑΡΙΑΔΝΗ