1η Δημοσίευση: Μάρτιος 2022
Συντάκτης Άρθρου: Τραγόμαλλου Κωνσταντίνα (Γ2)
____________________________________________________
Η ανθρωπιά πού πήγε;
Δε φαντάστηκα ποτέ ότι θα έμπαινα η ίδια στη δύσκολη θέση ενός ατόμου που δέχεται ρατσισμό, διότι το γεγονός αυτό μπορεί να διαταράξει το άτομο που βρίσκεται σε αυτή τη θέση.
Στις συγκοινωνίες που μπαίνω συνήθως συμβαίνουν πολλά δυσάρεστα, αλλά εγώ θα διηγηθώ κάτι το οποίο με αναστάτωσε ως παιδί και με έκανε να αναρωτηθώ για ποιον ακριβώς λόγο να γίνονται όλα αυτά. Κατευθυνόμουν λοιπόν με το λεωφορείο στον προορισμό μου και μια κυρία αλβανικής καταγωγής κάθισε δίπλα μου. Μετά από κάποιες στάσεις ανεβαίνει μια άλλη «κυρία», της οποίας η καταγωγή ήταν από Ελλάδα και έτσι στα καλά καθούμενα άρχισε να φωνάζει στην κυρία που καθόταν δίπλα μου, η οποία διακριτικά μιλούσε στο τηλέφωνο στη δική της γλώσσα. Αυτό ουσιαστικά ενόχλησε την άλλη «κυρία» και άρχισε να χλευάζει και να υποτιμά την κυρία διαφορετικής καταγωγής. Θα χρειαστεί να αναφέρω κάποια από τα υποτιμητικά και απάνθρωπα λόγια της: «Αυτά να πας να τα κάνεις στη χώρα σου κι όχι εδώ», «Εδώ μιλάμε ελληνικά κυρά μου», «Γύρνα πίσω στη χώρα σου να μην σε γυρίσω εγώ», και άλλα πολλά τα οποία θα τα χαρακτήριζα ανήθικα και δεν θα τα αναφέρω.
Μόλις σηκώθηκε η διαφορετικής καταγωγής κυρία για να κατέβει στον προορισμό της, η άλλη «κυρία» άρχισε να την σπρώχνει και να της λέει «Μπράβο, φύγε δειλή, κανείς δε σε θέλει εδώ πέρα». Ένας κύριος πήρε το μέρος της κυρίας με διαφορετική καταγωγή και είπε: «Η μόνη δειλή είσαι εσύ που δε σε θέλει όντως κανένας εδώ πέρα, πώς τολμάς και χαρακτηρίζεσαι Ελληνίδα; Εγώ τους Έλληνες τους ξέρω φιλόξενους και συμπονετικούς, πού πήγε η ανθρωπιά;» Η «κυρία» δε μίλησε και έφυγε με το κεφάλι κατεβασμένο. Και έτσι λοιπόν τελείωσε. Το ερώτημα είναι, η ανθρωπιά πού πήγε;
