1η Δημοσίευση: Φεβρουάριος 2023
Συντάκτης Άρθρου: π. Νεκτάριος.
_________________________________________________
Ρόδο, αηδόνι, αστέρι, καλλονή, μαΐστρα και κυρά των Αθηνών την ονομάζουν οι υμνωδοί της με θαυμασμό και αγάπη, προτρέποντας ν’ αποθέσουμε στεφάνια στην ιερή μνήμη της Αγίας Φιλοθέης.
Γεννήθηκε στα 1522 στην Αθήνα. Μονάκριβη στο αρχοντικό των Μπενιζέλων. Την πάντρεψαν στα δεκατέσσερα. Σκληρόκαρδος και άρρωστος ο άνδρας της. Στον τρίτο χρόνο τον παίρνει ξαφνικά ο Θεός. Σε λίγα χρόνια παίρνει ο Θεός και τους γονείς. Και τότε η μεγάλη απόφαση που ανάσταινε μέσα της από παιδί. Σ’ αυτή που την οδήγησαν η ευθύνη, το χρέος, η φιλεύσπλαχνη καρδιά της και η υψηλή του Κυρίου κλήση.
Στα 1550 όλη η γύρω περιοχή, από το ανακαινισμένο σήμερα αρχοντικό των Μπενιζέλων ως την Αρχιεπισκοπή, μεταβάλλεται σε έξοχο πνευματικό κέντρο. Παρθενώνας, Μοναστήρι με Καθολικό ανακαινισμένο τον παλαιό ναό του Αγίου Ανδρέα, με πολλά λευκά κτίσματα και κελλιά, μεγάλη τράπεζα αλλά και νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, γηροκομείο και ξενώνα στην καρδιά της τουρκοκρατούμενης Αθήνας.
Στο Μοναστήρι της διδάσκει τέχνες και γράμματα σε αγόρια και κορίτσια. Το σχολείο για κορίτσια θεωρείται το πρώτο Παρθεναγωγείο στην Ευρώπη. Κινεί όμως την οργή των Τούρκων κατακτητών. Εισβάλλουν στη Μονή, τη λεηλατούν, σκορπίζουν τις μοναχές, που αυτή την εποχή ξεπερνούν τις 150, βασανίζουν και φυλακίζουν την ηγουμένη Φιλοθέη, που μένει απτόητη.
Στις 3 Οκτωβρίου του 1588, στην αγρυπνία του Αγίου Διονυσίου, στο Μετόχι στα Πατήσια έρχονται δεύτερη φορά οι Τούρκοι, που δεν ανέχονται άλλο το έργο της. Τη δένουν σε μια κολόνα, τη χτυπούν με ραβδιά και την αφήνουν μισοπεθαμένη. Επέζησε λίγους μήνες και άφησε την τελευταία της πνοή στις 19 Φεβρουαρίου του 1589, στα πιο σκοτεινά χρόνια της πιο μαύρης σκλαβιάς. Η δική της ιερή μνήμη μένει « μοναδικό παράδειγμα γυναίκας δούλου γένους » , που προσφέρει τα πάντα, διακινδυνεύει τα πάντα για ν’ αναστήσει το έθνος της και μένει μέχρι σήμερα λαμπάδα άσβηστη!
ΠΗΓΗ: Περιοδικό « Προς τη Νίκη » , Φεβρουάριος 2019, σ.39-40
