1η Δημοσίευση: Μάϊος 2024
Συντάκτης Άρθρου: π. Νεκτάριος.
___________________________________________________
Στην Ιαπωνία οι κερασιές ανθίζουν την άνοιξη και δημιουργούν ένα τοπίο παραδεισένιο. Ένα υπαίθριο πικ-νικ κάτω από ολάνθιστες κερασιές σε ένα πάρκο στην Ιαπωνία το ονειρεύομαι από μικρή. Διαβάζοντας το βιβλίο της Μαρίας-Κινούκο Φουκάμι «Η Συμφιλίωση», οι ανθισμένες κερασιές πήραν στα μάτια μου και χροιά αλληγορική.
Η συγγραφέας μας ταξιδεύει στην πορεία της ζωής της. Γεννήθηκε στην Ιαπωνία, στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Στη χώρα που βλέπει πρώτη την ανατολή κάθε ημέρας. Τα βήματά της την οδήγησαν σε χώρες πολλές, για να αναζητήσει τον Ήλιο που θα φώτιζε ομιχλώδη μονοπάτια.
Η «Συμφιλίωση» της Μαρίας-Κινούκο είναι μια σύγχρονη καταγραφή της επιστροφής του παιδιού στο σπίτι του Θεού Πατέρα. Εκεί που κατάφερε να συμφιλιώσει την ιαπωνική της καταγωγή και παράδοση, την ολότητα του εαυτού της, με τον Χριστό, που αναπαύει την αναζήτηση κάθε ταλαιπωρημένης ψυχής. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και ένα βαθύ άγγιγμα στο βίωμα που προσφέρει η ζωή κοντά Του.
Τα άνθη της κερασιάς ανθίζουν το βράδυ, διαρκούν λίγες μέρες και μετά μαραίνονται. «Είναι το ωραιότερο σύμβολο του εφήμερου» έγραψε κάποιος. Είναι η ομορφιά και το σπάνιο που τους δίνουν αξία. Και το μόνο που έχεις να κάνεις εσύ ως θεατής είναι να μην τα αφήσεις να διαφύγουν χωρίς να σε αγγίξουν. Μήπως εμείς οι «από πάντα» χριστιανοί καθημερινά χάνουμε πολύτιμες στιγμές αποκάλυψης της θεϊκής παρουσίας, προσδοκώντας ένα ασαφές νόημα μόνο στο τέλος της ζωής μας; Περιμένουμε τον Χριστό μόνο στην άλλη ζωή, θεωρώντας τη ζωή αυτή αβάσταχτη, καθημερινή ταλαιπωρία;
Αν αφήσουμε τη συγγραφέα να μας πάρει από το χέρι, θα δούμε ότι αξίζει να αναζητάμε ανθισμένες κερασιές συνοδοιπορώντας με τον Κύριο ως διαστατή παρουσία στο παρόν μας. Και στη «Συμφιλίωση» θα ανακαλύψουμε δικά της άνθη κερασιάς σε κάθε σελίδα…
ΠΗΓΗ: Δέσποινα Ανταράκη, Περιοδικό «Η Δράση μας», Ιανουάριος 2024, σ.34
