Αφού οι Ρωμαίοι στρατιώτες βασάνισαν τον Χριστό και τον γέμισαν πληγές, στη συνέχεια του έβαλαν στο κεφάλι κι ένα ακάνθινο στεφάνι. Και σαν δεν έφτανε ούτε κι αυτό, Τον έβαλαν να κουβαλήσει και τον Σταυρό, πάνω στον οποίο μετά από λίγο, καθώς θα έφθαναν στην κορυφή του Γολγοθά, θα Τον σταύρωναν.
Έτσι ανεβαίνοντας ο Χριστός μας στην κορυφή του Γολγοθά, έτρεχαν αίματα από το σώμα Του, όπως και από το κεφάλι Του. Το αίμα Του έπεφτε στη γη και πάνω στα λουλούδια που ήταν στο δρόμο, με αποτέλεσμα αυτά να γίνουν κόκκινα. Είναι από τότε οι γνωστές μας παπαρούνες.
Όταν στη συνέχεια οι στρατιώτες Τον σταύρωσαν, ένα πουλί σταμάτησε το πολύ όμορφο και μελωδικό κελάηδημά του γιατί στενοχωρήθηκε με αυτό που έγινε. Είχε άσπρο λαιμό, έξυπνα μάτια και καφετί χρώμα στα φτερά του.
Πήγε, λοιπόν, και κάθισε πάνω στο Σταυρό. Κι όταν είδε να τρέχει αίμα από το κεφάλι του Χριστού θέλησε να κάνει κάτι. Και τι έκανε ακριβώς; Άρχισε με το ράμφος του να βγάζει τα αγκάθια από το στεφάνι που είχαν μπει στο κεφάλι του Χριστού!
Ενώ έκανε αυτό, έπεσαν στο λαιμό του σταλαγματιές από το αίμα του Χριστού, αυτό το αίμα που έχυσε για όλους εμάς, παιδιά. Έτσι από τότε ο λαιμός του πουλιού αυτού που ήταν άσπρος, έγινε κόκκινος. Κι επειδή έγινε αυτό, το ίδιο το πουλί ονομάστηκε από τότε κοκκινολαίμης.
Ναι, το αίμα του Χριστού χάρισε το κόκκινο χρώμα, τόσο στην παπαρούνα, όσο και στον κοκκινολαίμη. Αυτά σύμφωνα με την παράδοση. Όμως κι εμείς μπορούμε να πάρουμε το αίμα του Χριστού και να το ενώσουμε με το δικό μας. Κι όταν το κάνουμε αυτό, τότε ο Χριστός έρχεται και μένει μέσα μας, όπως κι εμείς μέσα στον Χριστό. Πως; Με την Θεία Κοινωνία, παιδιά…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.Εντάξει
