Φέτος  στις 10 Δεκεμβρίου 2018  γιορτάζουμε τα 70 χρόνια από τη διατύπωση της Οικουμενικής Διακήρυξης  για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών  το 1948, η οποία καθορίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες, για όλες τις γυναίκες και όλους τους άντρες. Μεταξύ αυτών, είναι το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την ιθαγένεια, στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, στην εργασία, στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην τροφή και την κατοικία και το δικαίωμα συμμετοχής στη διακυβέρνηση. Η Διακήρυξη έθεσε τις βάσεις για περισσότερες από 80 συνθήκες και διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

«Λίγο μετά τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο η τεράστια ανάγκη να αποκηρυχθεί η θηριωδία που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της ζωής πάνω από 60 εκατομμυρίων ανθρώπων, στρατιωτών και αμάχων, οδήγησε τους εκπροσώπους της παγκόσμιας κοινότητας στη διατύπωση μιας διακήρυξης που περιέγραφε συνοπτικά αλλά με απόλυτο και ξεκάθαρο τρόπο τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες του ανθρώπου. Αποφασίστηκε να συνταχθεί ένα κείμενο νομικά δεσμευτικό που να αποτελεί οδικό χάρτη για τον ΟΗΕ στη διαφύλαξη και υπεράσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Από το 1946 ως το 1948 εργάστηκαν εντατικά διάφορες επιστημονικές επιτροπές για να καταλήξουν στο κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ (με 48 υπέρ, 0 κατά και 8 αποχές) στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Στα 30 άρθρα του κειμένου περιγράφονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και οι ελευθερίες ανδρών και γυναικών σε όλον τον κόσμο.

Για να γίνει η διακήρυξη προσιτή και κατανοητή από τα μικρά παιδιά εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών μια απλουστευμένη εικονογραφημένη έκδοση του επίσημου κειμένου.

Ποια η σημασία όμως σήμερα να διαβάζεται αυτό το κείμενο από τα παιδιά, όταν τα ανθρώπινα δικαιώματα βάλλονται κάτα τρόπο απροκάλυπτο και συστηματικό; Σε συνθήκες τόσο μεγάλης σύγχυσης σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο και κρίσης θεμελιωδών αξιών, η αγωγή του (μικρού) πολίτη χρήσιμο είναι να ξεκινάει από τα πολύ βασικά: την αναγνώριση και τον σεβασμό της ελευθερίας και της ισότητας για όλους». (Book Press, Ελένη Κορόβηλα)

Στην  παρακάτω διεύθυνση μπορείτε να ενημερωθείτε με απλό και ευληπτο τρόπο, οπτικοακουστικά, για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων: https://udhr.audio/UDHR_Video.asp?lng=gre&p=Cover

Εμείς θέλοντας να  μάθουμε για την  Οικουμενική  Διακήρυξη των  Δικαιωμάτων του Ανθρώπου,  διαβάσαμε το βιβλίο «η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, προσαρμοσμένη για τα παιδιά», το οποίο έχει εκδοθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και για την Ελλάδα από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο. (Αφόρμηση-Ενημέρωση-Συζήτηση)

Έπειτα παίξαμε ένα παιχνίδι στην τάξη για να καταλάβουμε σε ποια κατάσταση βρίσκονται οι συνάνθρωποί μας σήμερα σε όλο τον πλανήτη. Ζωγραφίσαμε ο καθένας και καθεμιά ένα ανθρωπάκι  και μετά κάτσαμε κάτω  σε κύκλο. Πήραμε  αφορμή από το κείμενο που βρήκαμε  στον ιστότοπο Education for Sustainable Development της UNESCO (https://en.unesco.org)   ( https://impakter.com/world-100-people teach/?fbclid=IwAR3qYCIoDY3-AdOGIinJg5GXeaF0PSMREzsX_GRm9-wBoxO5AYJsxGitFtc#.W8l-EMOSNMo.facebook ): «ΕΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΗΤΑΝ 100 ΑΤΟΜΑ, ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ;» και  εμείς  το τροποποιήσαμε, αφού δεν έχουμε μάθει ακόμα να μετράμε ως το 100. Του δώσαμε καινούριο τίτλο «Αν ο κόσμος ήταν 20 άτομα». Ανάλογα με τον αριθμό που είχαμε δώσει στα ανθρωπάκια μας από το ένα ως το 20, παίρναμε μέρος  στις ομάδες των ανθρώπων που περιέγραφε το κείμενο. [Το κείμενο* σε απλοποιημένη μορφή  για μικρά παιδιά βρίσκεται στο τέλος του άρθρου](Παιγνιώδης Μάθηση)

Έτσι με απλό και εύκολο τρόπο αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι στον κόσμο μας υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τροφή , νερό , σχολεία, νοσοκομεία , ειρήνη και ασφάλεια. (Ανάπτυξη της Ενσυναίσθησης)

Σκεφτήκαμε και συζητήσαμε τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξει ο κόσμος μας.

Έπειτα ήταν η ώρα να ξαναδιαβάσουμε το βιβλίο για τα Δικαιώματα των ανθρώπων και να καταλάβουμε ακόμα πιο καλά τη σημασία της Οικουμενική αυτής Διακήρυξης. (Κατάδειξη της σημασίας συνεργασίας/Οικουμενικότητας)

Στο τέλος ζωγραφίσαμε ό,τι μας έκανε εντύπωση από το βιβλίο και τραγουδήσαμε το μελοποιημένο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου  «Αν όλα τα παιδιά της γης».                                                                                                    (Ανάπτυξη Κιναισθητικής& Μουσικής Νοημοσύνης)

Αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος ξεκινώντας από την εκπαίδευση των παιδιών όλου του κόσμου.

Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε όλες τις προαναφερόμενες δραστηριότητες της τάξης.    Ευχαριστούμε πολύ την εξαιρετική εκπαιδευτικό του σχολείου μας Μαρία Βασιλάκη για την επιμέλεια του βίντεο.       https://youtu.be/9ew1zxov3Gk

 

 

*Κείμενο:

«ΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΗΤΑΝ 20 ΑΤΟΜΑ»

Φανταστείτε ότι ζείτε σε ένα σπίτι με 20 άτομα:  5 παιδιά, 13 ενήλικες, 2 ηλικιωμένους

6 είναι χριστιανοί,  5 μουσουλμάνοι, 9 ασκούν άλλη θρησκεία ή δεν ακολουθούν καμιά.

2 άτομα στο σπίτι σας μιλούν κινέζικα ως πρώτη γλώσσα, 1 μιλά ισπανικά, 1 αγγλικά, 1 χίντι (ινδική διάλεκτος), 15  μιλούν άλλες πρώτες γλώσσες.

17 μπορούν  να γράψουν, 3  δεν μπορούν.

15 άνθρωποι στην πραγματικότητα ζουν στο σπίτι σας. Μερικοί σε ευρύχωρα δωμάτια, άλλοι σε μικρά.

Τα περισσότερα δωμάτια μοιράζονται από πολλούς ανθρώπους:

4 άτομα κοιμούνται έξω από το σπίτι, σε βροχή, καταιγίδα ή χιόνι.

2 άτομα στο σπίτι τρώνε πολύ λίγο. Περνάτε από  δίπλα τους κάθε μέρα.  Ένας από αυτούς πεθαίνει από την πείνα.

4 είναι υπέρβαροι.

2 άτομα στο σπίτι σας δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό, ασφαλές νερό για κατανάλωση. 4 άτομα έχουν πρόσβαση μόνο σε βασικές τουαλέτες. 3  άτομα δεν έχουν πρόσβαση σε τουαλέτες καθόλου.

Ένα άτομο έχει τον ίδιο πλούτο που έχουν 5 φορές τα άτομα που είμαστε εδώ.

Το σπίτι σας είναι κοντά στο νερό και τα ύδατα ανεβαίνουν. Ορισμένα δωμάτια πρόκειται να πλημμυρίσουν σύντομα. Τα χαμηλότερα δωμάτια έχουν ήδη νερό.

Μερικοί άνθρωποι θα μπορέσουν να εγκαταλείψουν τα δωμάτιά τους και να μετακινηθούν σε άλλα δωμάτια, μερικοί άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να φύγουν, όταν το νερό κάνει τα δωμάτιά τους ακατοίκητα.

Το σπίτι φαίνεται σαν να μην έχει στέγη, αλλά υπάρχει ένας αόρατος θόλος γύρω από το σπίτι, ο οποίος δεν μπορεί να ανοιχτεί.

Ο αέρας στο σπίτι μπορεί να καθαριστεί μόνο από το εσωτερικό του. Ορισμένα δωμάτια έχουν φυτά που δημιουργούν οξυγόνο, αλλά μερικοί άνθρωποι τα κόβουν για να φυτέψουν τρόφιμα για αγελάδες, χοίρους και κοτόπουλα στο σπίτι σας, που μερικοί άλλοι άνθρωποι τρώνε.

Τα αυτοκίνητα – που τροφοδοτούνται με βενζίνη και πετρέλαιο κίνησης – κυκλοφορούν  στους διαδρόμους σας.

Ο γιατρός στο σπίτι σας μπορεί να θεραπεύσει μερικούς ανθρώπους δωρεάν, αυτούς που έχουν ασφάλιση, ενώ άλλοι δεν έχουν ιατρική υποστήριξη καθόλου.

16 άτομα στο σπίτι έχουν ηλεκτρική ενέργεια, ενώ 4 δεν έχουν.

Με ένα ψυγείο κάποιοι από αυτούς καταναλώνουν περισσότερο ηλεκτρισμό από ό, τι άλλοι με όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές τους μαζί.

Η ενέργεια δημιουργείται μέσα στο σπίτι. Υπάρχει ανθρακωρυχείο, σταθμός παραγωγής ενέργειας και πετρελαϊκό πεδίο.

Μερικοί άνθρωποι στο σπίτι σας επηρεάζονται αμέσως από τον πόλεμο: πυροβολούν ο ένας τον άλλο, χρησιμοποιούν φυσικό αέριο, βόμβες και βασανιστήρια, άλλοι αναγκάζονται να φύγουν.

Μερικοί χτυπούν σε κάθε πόρτα στο σπίτι για να βρουν καταφύγιο από τις απειλές.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών 2 άνθρωποι πρόκειται να χάσουν τη ζωή τους. 3  θα πεθάνουν από τραυματισμούς σε τροχαία δυστυχήματα.

10 άτομα στο σπίτι σας δεν θα έλεγαν ότι είναι ευχαριστημένοι.

Σήμερα η εκπαίδευση στο σπίτι μας μοιάζει με αυτό:

Από τα 20 παιδιά, 16 έχουν δάσκαλο, ενώ 4 δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο. 7 δεν έχουν πρόσβαση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δεν έχουν όλα τα παιδιά πρόσβαση στην ελεύθερη εκπαίδευση.

Οι ανισότητες μεταξύ των φύλων εμποδίζουν την ισότιμη πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης. Είναι δυσκολότερο για τα παιδιά με αναπηρίες,  τα φτωχά ή σε ευάλωτες καταστάσεις (όπως πόλεμος, ζώνες ή φυσικές καταστροφές) να πάνε στο σχολείο.

Αυτός είναι ο κόσμος μας.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξει;