ΕΠΑΛ-ΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ

ΤΩΝ ΠΛΕΣΣΑ ΔΙΟΝΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΡΕΓΚΛΗ ΜΑΡΙΑΣ

Η Νεολαία κυριαρχούσε στην κουλτούρα το 1960.

Η μόδα το 1960, ξεκίνησε με γιακά ζιβάγκο στους άνδρες και φουσκωτές κομμώσεις στις γυναίκες. Τα ανδρικά καθημερινά πουκάμισα ήταν συχνά καρό κουμπωμένα μπροστά ενώ τα γυναικεία φορέματα έπρεπε να φτάνουν έως το γόνατο στους δημόσιους χώρους. Μέχρι τα μέσα του δεκαετίας όμως, οι μίνι φούστες και τα καυτά σορτς συχνά φοριούνται με go-go boots, και ήταν πολύ αποκαλυπτικά. Τα μαλλιά των γυναικών ήταν ή πολύ κοντά ή πολύ μακριά και ίσια. Τα μαλλιά των ανδρών μάκρυναν και φάρδυναν καθώς και οι γενειάδες και τα μουστάκια. Τα ανδρικά ρούχα είχαν και αυτά την απαραίτητη αναγέννηση τους φωτεινά χρώματα, σταυρωτά σπορ μπουφάν, ζιβάγκο πουλόβερ και πολυεστερ κλασικά παντελόνια να ταιριάζουν με Nehru σακάκια ( μακριά σακάκια με όρθιο γιακά σαν ρεντιγκότες που φορούσε ο πρωθυπουργός του Γκάντι, Νεχρού), ήταν στη μόδα.

Το μακρύ πουλόβερ ως φόρεμα ήταν επίσης πολύ δημοφιλές στα νεαρά κορίτσια  Το 1965 εμφανίστηκε το φόρεμα culotte σε op-art έντονα χρώματα η ζωηρά χρωματιστά σχέδια  Οι culottes είχαν την ελευθερία του παντελονιού, αλλά με την εμφάνιση μιας πλήρης φούστας.

Το φόρεμα του 1966 ήταν το «baby doll» φόρεμα, ενίοτε ραμμένο από διάφανο σιφόν ύφασμα φοριόταν πάνω από ένα άλλο φορεματάκι σαν κομπινεζόν συνήθως σε αντίθετο σκούρο χρώμα. Συχνά ήταν ραμμένα μαζί .

Το 1966 ήταν το έτος της μίνι φούστας! Όλο αυτό το διάστημα, φούστες συχνά φοριόντουσαν με ασορτί πουλόβερ και καλσόν για ένα ολοκληρωμένο χρωματικά λοοκ. Το 1965 και 66 είδαν το μίνι-παλτό , σχεδόν τέλειος ίσιο χωρίς σχήμα Μέχρι το 1967 οι κάπες ήταν πολύ δημοφιλής και είχαν συχνά αντίστοιχα deerstalker καπέλα (καπέλα κυνηγού με αυτιά). Στις συλλογές του φθινοπώρου του 1967 , το χάρτινο φόρεμα έκανε το ντεμπούτο του. Ήταν φτιαγμένο από χαρτί αναμειγμένο με νάιλον η άλλο υλικό κυτταρίνης. Προοριζόταν για καθημερινή χρήση, αλλά χρησιμοποιούνται ευρέως σαν φόρεμα διακοπών ή στο σπίτι λόγω της τάσης του να τσαλακώνεται και επίσης ήταν πολύ εύφλεκτο.

Στις μπλούζες και τα τοπ των κυριών από το 1960 και μετά, ήταν της μόδας το ζιβάγκο και το πόλο γιακαδάκι , ιδιαίτερα σε συνδυασμό με σακάκι χωρίς γιακά. Το 1966, το Aran πουλόβερ, με χοντρή πλέξη, έγινε πολύ της μόδας.

Τα μανίκια είχαν μήκος τριών τετάρτων και τα μακριά μανίκια συχνά τα έσπρωχναν προς τα πάνω για ένα λοοκ ¾ Τα αμάνικα τοπ δεν έγιναν δημοφιλή, παρά στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Με το τέλος της δεκαετίας, οι ανδρικές γραβάτες , όταν φοριόνταν ήταν έως και 12 πόντους φαρδιές! Με σχέδια και με ρίγες. Οι γυναίκες ντύνονταν με αγροτικές φούστες ή φορέματα της γιαγιάς και φαρδιά παπούτσια. Το Unisex ντύσιμο ήταν πολύ δημοφιλές, με καμπάνα τζίν παντελόνι, κολιέ από χάντρες και διανθισμένα Τ-σιρτ.  Οι Αφρικανοί, άνδρες και γυναίκες έφτιαχναν τα μαλλιά τους σε afro στυλ · Και οι λευκοί ανάλογα τα είχαν φουσκωτά και ξασμένα ή ίσια και μακριά.

Η δεκαετία του 1970 ήταν το κυριολεκτικά η εποχή του «anything goes», σαν να λέμε «όλα πάνε» ή «όλα γίνονται» . Για ορισμένους, όσο πιο άσχημη και πιο φασαριόζικη η μόδα τόσο το καλύτερο. Για άλλους, οι απαλές γραμμές και η θηλυκότητα ήταν η απάντηση.

Ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές όπως οι Άγγελοι του Τσάρλι είχαν μια όλο και πιο βαθιά επιρροή στη μόδα. Κοινωνικές εικόνες όπως η Wonder Woman δημιούργησε ένα πόθο για τον ενδιαφέροντα συνδυασμό κοντής φούστας η σορτς με μπότες. Οι μπότες μπορούσαν να είναι γυαλιστερές, με περίεργη υφή, με στρας ή λίθους , η καλυμμένες με ψυχεδελικά ή floral (με λουλούδια) σχέδια, αλλά σπάνια ήταν βαρετές.

Το να ντύνεσαι για να σοκάρεις ήταν δημοφιλές, και το Punk και Glam κινήματα το έφτασαν στα άκρα. Οι σχεδιαστές έφτασαν στα άκρα με το να κοσμούν παπούτσια για αγαπημένους αλλά και εξωφρενικούς πελάτες όπως ο Elton John, ο David Bowie, και η Cher. Οι σχεδιαστές έφτασαν τα παπούτσια πλατφόρμα σε νέα ύψη, κτίζοντας 17 έως 20 πόντους τακούνι καλυμμένα με ημιπολύτιμους λίθους, παγιέτες και άλλα διακοσμητικά.

Τα συντηρητικά ΜΜΕ αντιστάθμιζαν την κατάσταση φωτίζοντας το ρομαντικό, το απαλό και την ομορφιά του κλασικού . Ιστορικές αναβιώσεις συνέχισαν, καλύπτοντας πολλές περιόδους της ιστορίας. Η τάση αυτή, υιοθετήθηκε από οίκους μόδας όπως η Bib, Ossie Clark, and Yves St. Laurent

Η Μόδα αυτής της εποχής συχνά χαρακτηρίζεται από σχεδιαστές όπως οι Givenchy, Norell, Oscar de la Renta.  Το συνθετικό (Polyster) πλεκτό ύφασμα έδωσε έδαφος για να αναπτυχθεί αυτή η εμφάνιση. Αν δεν φόραγες polyster, το επόμενο προτιμώμενο ύφασμα ήταν το ντένιμ του μπλου τζιν. Οι φούστες ήταν σε τρία μήκη στη δεκαετία του 1970, μίνι, μίντι και μάξι.

Από ότι έδειξε, μέσα σε πολύ λίγο διάστημα η τάση GLAM ήταν ξαφνικά σε όλη τη μόδα και στις δύο πλευρές του Λονδίνου . Τα αγόρια δανείζονταν τα φτερά μποά, τις μπλούζες και τα στενά πουκάμισα των κοριτσιών και μερικές φορές ακόμη και το μακιγιάζ. Μουσικές μπάντες όπως οι New York Dolls είχαν μεγαλύτερη απήχηση από τον Elvis και ήταν δύσκολο κανείς να ξεχωρίσει τα κορίτσια από τα αγόρια! Το 1975 υπήρχαν οι natural romantics (σκέψου τους Gunne Sax), οι earth mothers (βλέπε γήινα παπούτσια και chukka μπότες), και τώρα ήταν η σειρά των κοριτσιών για να δοκιμάσουν το στυλ των αγοριών

ΠΗΓΗ:

http://www.costume1960-90.gr/text.php?id=15