Το να είναι κανείς έφηβος στην εποχή μας δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο. Θα πρέπει να συμβαδίζει με την γοργή καθημερινότητα , με την προσωπική του ζωή, με τις δραστηριότητες όπως το φροντιστήριο, κάποιο άθλημα, σε ορισμένες περιπτώσεις και την εργασία του και τέλος να συμβαδίζει και με τους συνομηλίκους του.
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες εφήβων, όμως όλοι τους, έχουν τις ίδιες ανησυχίες και τους ίδιους προβληματισμούς. Μερικοί έχουν στόχους και υψηλούς μάλιστα, τους οποίους θέλουν να κατακτήσουν, που σημαίνει πως δίνουν μεγάλο αγώνα καθημερινά για να πετύχουν τους στόχους τους, όποιοι και αν είναι αυτοί, όπως π.χ. το να περάσει κανείς σε μία σχολή που θέλει και του αρέσει, είτε να δουλέψει κάπου ή ακόμη και να χτίσει-να δημιουργήσει κάτι δικό του παρά τη νεαρή του ηλικία.
Τα προβλήματα και οι ανησυχίες είναι κοινές. Οι περισσότεροι αγχώνονται και προβληματίζονται για θέματα όπως οι πανελλήνιες. Φέτος το καλοκαίρι που δούλευα, ήμουν με παιδιά που είχαν δώσει Πανελλήνιες και περίμεναν με μεγάλη αγωνία τα αποτελέσματα. Ήρθε η μέρα που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα. Εκείνη τη μέρα ξύπνησα από κλάματα . Από το πρωί που έλαβαν το μήνυμα με τα αποτελέσματα η πλειοψηφία άρχισε να κλαίει είτε από δάκρυα συγκίνησης και χαράς για τα αποτελέσματα είτε από απογοήτευση και στεναχώρια που δεν πέρασαν στην πόλη τους ή στην πρώτη τους επιλογή και δεν τα πήγαν και τόσο καλά στις πανελλαδικές.
Ένας όμως δεν έκλαψε αλλά αντιθέτως γέλασε και είπε ότι δεν πειράζει, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου . Σε μία συζήτηση μας όμως αργότερα ξέσπασε σε κλάματα…“Μη νομίζεις ότι δεν είμαι στεναχωρημένος, ίσα-ίσα χάλια είμαι. Απογοήτευσα τους δικούς μου, απογοήτευσα τον ίδιο μου τον εαυτό. Τι θα κάνω τώρα;” Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του. Προσπάθησα να τον εμψυχώσω. Να του τονώσω το ηθικό και να του ανεβάσω την ψυχολογία. Και το κατάφερα. Ηρέμησε και συζητήσαμε το τι θα έκανε από κει και ύστερα. Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το παιδί εργάζεται και παράλληλα σπουδάζει αυτό που ονειρευόταν.
Μεσολάβησε ένας χρόνος. Ε και;
Αν αυτό το παιδί, αν αυτός ο άνθρωπος δεν το είχε αποδεχθεί και δεν συνέχιζε να σκέφτεται θετικά, θα τα είχε παρατήσει και δεν θα ξανά έδινε πανελλαδικές. Όμως δεν το έβαλε κάτω . Πήρε τη ζωή στα χέρια του . Αυτό σε προτρέπω και σένα να κάνεις. Να αναλάβεις και εσύ δράση. Όπως λέει και ο Σ.Ξενάκης: ΔΡΑΣΗ, ΔΡΑΣΗ και πάλι ΔΡΑΣΗ.
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί εμάς τους νέους είναι……
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
ΠΕΣΚΟΥ ΑΣΙΛΝΤΟ
Πολύ καλή η εργασία αδελφέ