Στην σύγχρονη κοινωνία παρά την αύξηση της περιβαλλοντικής ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής οι άνθρωποι , και κυρίως η νεολαία, αδιαφορούν για την αξία και την «δύναμη» της ανακύκλωσης , ως μέσο άμβλυνσης της οικολογικής κρίσης. Κύριος παράγοντας της τεράστιας έλλειψης περιβαλλοντικής συνείδησης αποτελεί το σχολείο.
Το σχολείο είναι ένας από τους κυριότερους φορείς της παιδείας και της καλλιέργειας του χαρακτήρα των εφήβων. Η απουσία κάδων ανακύκλωσης στον χώρο του σχολείου και η έλλειψη διδασκαλίας βασικών γνώσεων περί αυτού του θέματος, οδηγούν στην ελλιπή περιβαλλοντική συνείδηση των νέων. Παράλληλα, η άφθονη εκτύπωση φυλλαδίων, τα οποία οι μαθητές πιθανώς να μην σέβονται και τα όποια καταλήγουν στους κάδους απορριμμάτων ή στο δάπεδο του σχολείου , μειώνει την αξία της χαρτικής ύλης μεταδίδοντας στους εφήβους την ιδέα πως αυτή θεωρείται δεδομένη.
Με την πάροδο των χρόνων η έλλειψη σεβασμού που δείχνουμε προς το περιβάλλον και στα απαραίτητα αγαθά που μας προσφέρει, αυξάνεται ραγδαία , όπως ταυτόχρονα και οι περιβαλλοντικές συνέπειες . Για αυτό τον λόγο φαίνεται αναγκαίο η σχολική κοινότητα να διαθέτει τουλάχιστον τα κατάλληλα μέσα για ανακύκλωση. Εξάλλου, τα περισσότερα απορρίμματα του σχολείου αποτελούνται από ανακυκλώσιμα αγαθά, όπως χαρτί, πλαστικό ή αλουμίνιο.
Κλείνοντας, συλλογικά έχουμε την δυνατότητα να αποτρέψουμε την οικολογική κρίση , δημιουργώντας ένα περιβάλλον φιλικό και «υγιές» τόσο για εμάς όσο και για τους υπόλοιπους ζωντανούς οργανισμούς, εξασφαλίζοντας έτσι την βιωσιμότητα.
