Ιδιωτικοποίηση των πάντων! Ωραίο ακούγεται. Νέες τεχνικές, καταρτισμένοι καθηγητές, σύγχρονη εκπαίδευση. Το πιο σημαντικό όμως: Χρήμα! Τι να λέμε… Ωραίο πράγμα το χρήμα. Ρευστό, άψυχο, υπάκουο και με πόση χρησιμότητα. Αστείο.
Νοσοκομεία υπερσύγχρονα, μεγάλα και σίγουρα με άμεση περίθαλψη. Κι άλλο χρήμα! Γίναμε…Συγκρίνεται τώρα η ιδιωτική παροχή με τη δημόσια; Πληρώνεις φόρους; Για εκπαίδευση και υγεία; Αλήθεια; Σώπα. Πήγαινε εκεί και περίμενε. Έμφραγμα; Εγκεφαλικά; Έκτακτες ανάγκες; Δεν έχουμε ασθενοφόρα ευτυχώς! Άμα θέλεις πήγαινε στο ιδιωτικό. Ευκαιρία είναι! Θα πληρώσεις βέβαια αλλά θα έχεις αυτό ακριβώς που ψάχνεις! Καλά, ε, μιλάμε… Ευρώπη! Φόροι, φόροι, φόροι. Κι άλλοι φόροι. Επιπλέον φόροι. Της εποχής φόροι. Χαμηλόμισθοι ιατροί με εξωφρενικά ωράρια;
Σχολεία καταρρέουν; Τα πανεπιστήμια πέφτουν; Και τι σκας! Πήγαινε εκεί στο ιδιωτικό! Σε περιμένουν με το χέρι στη τσέπη! Μα πως δεν το σκέφτηκα; Πω πω έχεις δίκιο! Γιατί να μη ξοδέψω τις οικονομίες μιας ζωής για να έχω κάτι το οποίο πληρώνω κάθε μέρα με τον κόπο μου; Υποτίθεται το έχω λένε. Σίγουρα το έχω, αφού το πληρώνω. Τι πληρώνω όμως; Ένα νοσοκόμο που δε μπορεί να σε φροντίσει, γιατί είναι σε break εδώ και 2 ώρες; Έναν εκπαιδευτικό που έχει νεύρα καθημερινά και θεωρεί τη νέα γενιά καταντημένη; Μήπως, όμως, έχει δίκιο; Μήπως προβάλει τη δική του γενιά ως καταντημένη; Μήπως λόγω δημοσίου; Μήπως επειδή δεν πήγε στο ιδιωτικό πανεπιστήμιο πριν 30 χρόνια να φταίει; Πω ρε συ, αυτό θα είναι! Δεν τον υποχρέωσαν οι συνθήκες και οι «κοινωνικές συμβάσεις», δεν τον πίεσαν αρκετά οι καταστάσεις για να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Ίσως αν είχε πάει στο ιδιωτικό, τώρα να ήταν το ιδιωτικό! Γιατί το δημόσιο λίγο ή πολύ καταρρέει και για αυτό φταίει ίσως, λέω εγώ τώρα, η ιδιωτικοποίηση των πάντων…
