Μία χρυσή μπαγκέτα
Αφιέρωμα στον Σέιτζι Οζάουα (Seiji Ozawa)
της κ. Φ. Κρεμμύδη (ΠΕ02)
ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΜΠΑΓΚΕΤΑ σίγησε και ο κόσμος της μουσικής κλίνει το γόνυ και αποτίνει φόρο τιμής σε έναν από τους μεγαλύτερους μαέστρους του κόσμου, τον Σέιζι Οζάουα, που πέθανε σε ηλικία 88 ετών, έναν αρχιμουσικό που άλλαξε το μουσικό τοπίο της Βοστώνης, της Αμερικής και του κόσμου, συμπεριλαμβάνοντας στο ρεπερτόριο και υπερασπιζόμενος έργα σύγχρονων συνθετών, έναν μαέστρο που υπηρέτησε την Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης, ως μουσικός διευθυντής για 29 χρόνια.
Αποφοίτησε από το Toho Gakuen School of Music το 1957. Κέρδισε το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Διαγωνισμό Διευθυντών Ορχήστρας στη Μπεζανσόν της Γαλλίας και από τότε άρχισε μια πορεία γεμάτη διακρίσεις και υποτροφίες με αποκορύφωμα αυτή της μαθητείας του με τον Χέρμπερτ φον Κάραγιαν στο Δυτικό Βερολίνο. Ένας άλλος θρύλος της μουσικής, ο Λέοναρντ Μπερνστάιν, τον διόρισε ως βοηθό μαέστρου της Φιλαρμονικής της Νέας Υόρκης. Ο Οζάουα ήταν ο μόνος μαέστρος που είχε μαθητεύσει τόσο στον Κάραγιαν όσο και στον Μπερνστάιν.
Ο Οζάουα υπήρξε μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Τορόντο από το 1965 έως το 1969 και της Συμφωνικής του Σαν Φρανσίσκο από το 1970 έως το 1977, την οποία διηύθυνε στις πρώτες εμπορικές ηχογραφήσεις της. Στο Σαν Φρανσίσκο επέστρεψε ως προσκεκλημένος μαέστρος, διευθύνοντας μια συναυλία το 1978 με μουσική από τη Λίμνη των Κύκνων του Τσαϊκόφσκι. Στη διάρκεια της θητείας του ως διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βοστώνης κέρδισε το πρώτο του βραβείο Emmy το 1976, για την τηλεοπτική σειρά, Evening at Symphony και το δεύτερο για το επίτευγμα στον πολιτιστικό προγραμματισμό για το «Dvořák in Prague: A Celebration».
Η τεχνική του ήταν λαμπρή, η διδασκαλία του αξεπέραστη, ήταν ένας Αμερικανός μαέστρος, ωστόσο, η καταγωγή του τον χαρακτήριζε διαρκώς. Είχε την ιαπωνική αυτοσυγκράτηση, αλλά και μια σχεδόν ποπ χαίτη, φορούσε ζιβάγκο, διηύθυνε με ένα τρόπο συγκινητικό, με πλατιές χειρονομίες, που δεν καθήλωναν αλλά παρέσυραν το κοινό σε μια διαρκή ενεργητική διαδικασία. Για δεκαετίες ήταν ένα από τα πιο οικεία πρόσωπα στην αμερικανική κλασική μουσική, εκτός από τη Βοστώνη, στη Συμφωνική του Σαν Φρανσίσκο και τη Συμφωνική Ορχήστρα του Τορόντο, όπως και στην Κρατική Όπερα της Βιέννης, την οποία άφησε με κλονισμένη υγεία.
Ο Οζάουα υπήρξε ένας πραγματικός πρεσβευτής των πολιτιστικών ανταλλαγών και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση των συνδέσεων μεταξύ των εθνών μέσω της μουσικής. Με μια καριέρα που διήρκεσε δεκαετίες, η κληρονομιά του είναι βέβαιο ότι θα ζήσει μέσα από τους αμέτρητους μουσικούς που καθοδηγούσε, τις πολιτιστικές γέφυρες που έχτισε και τη διαρκή επίδραση που είχε στον κόσμο της κλασικής μουσικής.
Μπορείτε να ακούσετε ένα απόσπασμα από τα «Carmina Burana» του Carl Orff υπό τη διεύθυνσή του πατώντας εδώ
