«Η νυφούλα του χιονιά»
Η αμυγδαλιά
Δέντρο είναι όπως τ’ άλλα
ο βοριάς δεν το φοβίζει.
Σα νυφούλα φορτωμένο πρώτο
το Γενάρη ανθίζει
Παροιμία
Η καλή αμυγδαλιά ανθίζει το Γενάρη
και βαστά τα αμύγδαλα όλο τον Αλωνάρη.
Αίνιγμα
Είτε κοπελούδα
είτε είμαι παιδούλα
μια φορά το χρόνο
ντύνομαι νυφούλα.
Τι είμαι;
Νανούρισμα
Το παιδί μου το χιονάτο
στην αμυγδαλιά από κάτω
και μαζεύει αμυγδαλάκια
με τα δυο του τα χεράκια.
Γλωσσοδέτης
Έχω μια αμυγδαλιά που κάνει μύγδαλα,
τσίγδαλα, μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα.
Τατιάνα, Δ2
Η ανθισμένη αμυγδαλιά
Μυγδαλίτσα, μυγδαλιά
πώς μαράθηκαν οι ανθοί σου;
Έλα, ίδες την, κοπελιά
και ριζώσου στην αυλή σου!
Με κλεισμένα τα μπουμπούκια
μια μικρούλα κερασιά
κάποια μέρα του Φλεβάρη
λέει στην αμυγδαλιά:
«Γιατί βιάστηκες ν΄ ανθίσεις
όμορφή μου Αμυγδαλιά;
Δεν κρυώνεις, δεν παγώνεις
δε φοβάσαι τον χιονιά;»
«Τον φοβάμαι η καημένη
σαν φυσάει δυνατά
και τα άσπρα μου λουλούδια
τα παγώνει, τα μαδά.
Μα ανθίζω για να δώσω
στα μελίσσια που πονώ,
λίγο μέλι η καημένη
και τον πόνο μου ξεχνώ».
Ραφαηλία, Δ2
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.