Η φυλή των Μοκέν
Μερικοί άνθρωποι θεωρούν ότι είναι αληθινή ευλογία να ανήκει κανείς στην φυλή των Μοκέν ,μια από τις ολιγάριθμες στον κόσμο. Έχουν παραμείνει νομάδες και ταξιδεύουν στο αρχιπέλαγος Μέργκουι, ανάμεσα στην Βιρμανία και την Ταϊλάνδη, με τις βάρκες τους, που είναι ταυτόχρονα και πλωτή κατοικία.
Κάθε πρωί γυναίκες και παιδιά Μοκέν ξεκινούν για να βρουν τα ψάρια και τα θαλασσινά που θα συνοδεύσουν το φαγητό, συνήθως ρύζι, της ημέρας. Οι νομάδες της θάλασσας ποτέ δεν προγραμματίζουν τι θα φάνε την επόμενη. Τρώνε ό, τι περνάει μπροστά τους κολυμπώντας, κι έτσι το μενού διαμορφώνεται πάντα την τελευταία στιγμή!
Ποια είναι, όμως, η εκπαίδευση ενός παιδιού Μοκέν; Βουτιές και κολύμπι στη βαθιά γαλάζια θάλασσα, για να μαζέψει εκπληκτικά κοχύλια, που θα τα πουλήσει το βράδυ σε κάποιον Κινέζο έμπορο .Γρήγορα μαθαίνει να διαλέγει σπάνια είδη , που δίνουν σιντέφι, ενώ ,όταν η τύχη του χαμογελάσει, ίσως πετύχει στην άμμο κάποιο κομμάτι κεχριμπάρι.
Θα μάθει επίσης , να πιάνει ψάρια με το καμάκι και να παγιδεύει τις νυχτερίδες στις γωνίες των μεγάλων σπηλιών, βοηθώντας έτσι τους γονείς τους να χτυπήσουν το ασυνήθιστο θήραμα με τα ραβδιά τους. Η τροφή είναι πάντα διαθέσιμη στους ανθρώπους και αυτοί προσέχουν να μην διαταράξουν οικοσύστημα που τους προσφέρει. Οι Μοκέν δεν δημιουργούν ποτέ απόθεμα από οτιδήποτε. Ένα ψάρι είναι αρκετό. Δύο είναι πολλά .Το ίδιο και τα χρήματα ,αφού τα ξοδεύουν αμέσως. Κανείς δεν πρέπει να είναι πιο πλούσιος από των άλλων, κανείς δεν πρέπει να έχει στην βάρκα του την πιο σύγχρονη μηχανή.
Με το πέρασμα του χρόνου, ο έφηβος Μοκέν θα ανακαλύψει νέους κανόνες. Καθώς και το μαγικό κλειδί που ανοίγει κάθε πόρτα στη ζωή, την αγάπη. Οι λέξεις “ζω” και “παντρεύομαι” είναι ταυτόσημες στη γλώσσα αυτών των ανθρώπων. Οι Μοκέν ή ζουν σε ζευγάρια ή δεν ζουν καθόλου.
Έτσι σε ηλικία 14- 15 ετών, τα νέα παιδιά παντρεύονται και ξεκινούν τη ζωή τους στα χνάρια των πρόγονών τους .Στο δάσος, λίγο καιρό πριν ξεκινούν από τη γαμήλια τελετή, οι συγγενείς της νύφης κατασκευάζουν μια βάρκα για το ζευγάρι , σκαλίζοντας τον κορμό ενός δέντρου που διάλεξαν με προσοχή.
Οι νεόνυμφοι μπορούν πλέον να αρχίσουν να εξερευνούν τη θάλασσα, γνωρίζοντας ότι θα ζήσουν την υπόλοιπη ζωή τους αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο. Τις βάρκες μόνο τα ζευγάρια μπορούν να τις κουμαντάρουν: η γυναίκα κρατάει το καμάκι μπροστά, ενώ ο άντρας κάθεται πίσω από το τιμόνι. Το ίδιο ισχύει και για την τροφή : ο άντρας φέρνει το ρύζι, που απέκτησε ανταλλάσοντας κοχύλια, και τα ψάρια, ενώ η γυναίκα μαζεύει τα σουμπάι, δηλαδή σκουλήκια της άμμου, σαλιγκάρια, στρείδια και ανανάδες, που κάνουν το φαγητό πιο νόστιμο.
