Σχολ(ε)ιάΖουμε

Αυτές τις μέρες διάβασα μια έρευνα σε μία ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, η οποία μιλούσε για τις δυσκολίες στην ανάπτυξη μιας φιλίας μεταξύ των νέων στις μέρες μας. Αυτό το θέμα μου κέντρισε το ενδιαφέρον, επειδή αφορά όλους εμάς τους μαθητές και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό, αφού καθημερινά αντιμετωπίζουμε δυσκολίες στις φιλικές μας σχέσεις σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό.

Σύμφωνα με αυτή την έρευνα λοιπόν, οι κύριοι λόγοι που καθιστούν δύσκολη την ανάπτυξη μιας φιλίας, είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής και η υπερβολική χρήση της τεχνολογίας. Αναλυτικότερα το άγχος της καθημερινότητας, η αβεβαιότητα και οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής δεν αφήνουν στους εφήβους χρονικά περιθώρια για την ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων. Σ’ αυτό συμβάλλουν επίσης οι πολλαπλές υποχρεώσεις αλλά και η υπερβολική χρήση του υπολογιστή και της τηλεόρασης που έχουν γίνει πλέον υποκατάστατα των φίλων, έχουν αντικαταστήσει δηλαδή, την εσωτερική ανάγκη του κάθε ανθρώπου για επικοινωνία. Αρκεί να αναλογιστούμε πόσες ώρες περνάει καθένας από εμάς μπροστά σε μία οθόνη. Σίγουρα από τη στιγμή που  κύριος στόχος του κάθε ανθρώπου έχει γίνει η απόκτηση υλικών αγαθών, οι ανθρώπινες σχέσεις  εμπορευματοποιούνται και γίνονται ανειλικρινείς και ιδιοτελείς. Τέλος, η έλλειψη αγάπης, αλτρουισμού και ενδιαφέροντος για τον συνάνθρωπο έχουν οδηγήσει, μαζί με άλλους παράγοντες, στην εμφάνιση δυσκολιών στις σχέσεις μεταξύ φίλων.

Πέρα απ’ αυτά τα προβλήματα, η παρέα, που αντικαθιστά τη φιλία, προσφέρει θετικά συναισθήματα στους εφήβους. Τους αναπτύσσει την αίσθηση της κοινωνικοποίησης και της επικοινωνίας, αφού γίνονται μέλη μίας ομάδας. Ακόμα αποκτούν αυτοπεποίθηση και αισθάνονται πως γίνονται αποδεκτοί από τους άλλους, αφού ανήκουν στην παρέα τους. Επίσης με αυτόν τον τρόπο καταπολεμάται και η μοναξιά, επειδή βρίσκονται με φίλους και δεν μένουν μόνοι τους.

Φυσικά ο έφηβος, ως μέλος μίας παρέας, οφείλει να αναγνωρίζει και τις υποχρεώσεις που έχει μέσα σ’ αυτήν. Κύρια υποχρέωση των μελών της είναι να υπάρχει κατανόηση, σεβασμός και όχι αδιαφορία μεταξύ τους. Ακόμα δεν πρέπει κανένας να φέρεται με ιδιοτέλεια και ανταγωνισμό, γιατί έτσι «δηλητηριάζει» την παρέα. Τέλος πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη, μεταξύ των μελών της, αλλά εντός κάποιων ορίων, επειδή οι σχέσεις σε μία παρέα που στόχο έχει κυρίως τη διασκέδαση, είναι πιο χαλαρές από τις σχέσεις σε μία φιλία που συνεπάγεται περισσότερες υποχρεώσεις.

Μία ουσιαστική φιλία δημιουργεί, όπως και η παρέα, ευχάριστα συναισθήματα. Προσφέρει ψυχική ισορροπία στον άνθρωπο, αφού μπορεί να μοιράζεται τις ανησυχίες και τα προβλήματά του με τον φίλο του. Δέχεται συμπαράσταση από αυτόν και υποστήριξη, τα οποία είναι πολύ σημαντικά για κάθε άνθρωπο. Επίσης αναπτύσσει σχέσεις αλληλεγγύης και επικοινωνίας. Τέλος, καλυτερεύει σαν χαρακτήρας προσπαθώντας να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του φίλου του και αποκτά αυτογνωσία, επειδή ο φίλος του, του επισημαίνει τα προτερήματα αλλά και τα ελαττώματά του. Σε μία φιλία τα άτομα πρέπει να είναι ειλικρινή και ανιδιοτελή αλλά και να υπάρχει εκτίμηση και αλληλοσεβασμός. Στις συγκρούσεις πρέπει να γίνονται αμοιβαίες υποχωρήσεις, αλλά να διατηρείται η αξιοπρέπεια.

Με τις παραπάνω απόψεις νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε. Και οι φιλίες και οι παρέες είναι πολύ σημαντικές για τον έφηβο, αλλά δυστυχώς, όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις, αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Όταν όμως τις γνωρίζουμε είμαστε πια «έτοιμοι» να τις ξεπεράσουμε και να δημιουργήσουμε όμορφες σχέσεις.

Άννα Καμαργιάννη – Βασιλείου, B2