«Δεν υπάρχει πιο άγριο θηρίο από τον άνθρωπο, όταν κατέχει δύναμη ίση με τα πάθη του»
Η τρομοκρατία, αν και δεν προσδιορίζεται με διεθνώς συμφωνημένο ορισμό, αποτελεί γενικά τη «συστηματική» χρήση -ή την απειλή χρήσης- βίας που συμβαίνει πάντα ως αντίδραση ή άσκηση πίεσης από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα, αλλά ακόμη και από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών, με απώτερο στόχο τις κυβερνήσεις, από τις οποίες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα οφέλη/κέρδη. Κάθε πράξη που αποσκοπεί στα παραπάνω χαρακτηρίζεται ως τρομοκρατική και όσοι καταφεύγουν σε τέτοιου είδους ενέργειες αποκαλούνται τρομοκράτες.
Ιστορικά, τρομοκρατικές πράξεις αποδόθηκαν για πρώτη φορά στους Ασασίνους (ισμαηλιτική αίρεση Νιζάρι), μίας πολιτικο-θρησκευτικής ισλαμικής αίρεσης στη Μέση Ανατολή του 11ου – 13ου αιώνα (εποχή δράσης των Ναϊτών ιπποτών). Στις τρομοκρατικές πράξεις περιλαμβάνονται ανατινάξεις, πειρατείες, ομηρίες, φόνοι, δολιοφθορές, εμπρησμοί κ.λπ. σημαντικών στόχων, καθώς και άλλες παράλληλες εγκληματικές πράξεις, όπως απαγωγές ή ληστείες, που εκτελούνται από τις ίδιες τρομοκρατικές ομάδες. Τα τρομοκρατικά πλήγματα γενικά προκαλούν πανικό και αποδιοργάνωση. Δεν είναι σπάνιες οι φορές που τέτοιες πράξεις πλήττουν ακόμη και αθώους ανυποψίαστους πολίτες. π.χ. καταλήψεις σχολείων με ομήρους παιδιά.
Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες τρομοκρατίας. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τα απελευθερωτικά κινήματα με εθνικό ή θρησκευτικό χαρακτήρα, που στοχεύουν κυρίως στην ανεξαρτησία. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει τις επαναστατικές ομάδες που μάχονται για την πάλη των τάξεων και εφαρμόζουν την τακτική του αντάρτικου πόλεων. Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει τις περιθωριακές πολιτικές ομάδες, που επιδιώκουν να φέρουν την επανάσταση σε δημοκρατικές βιομηχανοποιημένες κοινωνίες και η τελευταία κατηγορία περιλαμβάνει την κρατική τρομοκρατία, που στοχεύει στη διατήρηση της κυριαρχίας ορισμένων κρατών σε κράτη και κοινωνικές ομάδες.
Με ψήφισμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, η 19η Δεκεμβρίου έχει οριστεί ως Διεθνής Ημέρα Μνήμης και Τιμής στα θύματα της Τρομοκρατίας, προκειμένου να τιμώνται, κάθε χρόνο, τα θύματα αλλά και οι επιζήσαντες τρομοκρατικών ενεργειών ανά τον κόσμο. Μετά από πρωτοβουλία του Δικτύου των Οργανώσεων των Θυμάτων της Τρομοκρατίας (NAVT), που υιοθετήθηκε με ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η 11η Μαρτίου είναι αφιερωμένη στα θύματα της τρομοκρατίας στην Ευρώπη και τις οικογένειές τους. Αφορμή αυτής της απόφασης στάθηκαν οι βομβιστικές επιθέσεις στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Μαδρίτης στις 11 Μαρτίου 2004 από την οργάνωση Αλ Κάιντα, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 191 ανθρώπων. Δυστυχώς, η τρομοκρατία θα συνεχίσει να προκαλεί σοβαρές καταστροφές σε όλους τους τομείς, παραμένοντας ένα από τα σημαντικότερα διεθνή ζητήματα. Μέχρι η παγκόσμια κοινότητα και τα κράτη μόνα τους να αναζητήσουν, επιτέλους, τα γενεσιουργά της αίτια, για να την αντιμετωπίσουν άμεσα, πριν να προκαλέσει κι άλλα θλιβερά προβλήματα στον κόσμο…
Πηγές
www.wikipedia.gr
https://www.sansimera.gr
Ι. Τουρνής
