Το Μινιόν υπήρξε δημιούργημα του Ιωάννη Γεωργακά, ο οποίος έμελλε να εξελιχθεί σε μια από τις πλέον εμβληματικές επιχειρηματικές φυσιογνωμίες της σύγχρονης Ελλάδας. Ο Ιωάννης Γεωργακάς γεννήθηκε το 1913 σε ένα χωριό της Ολυμπίας και η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή. Έτσι, λοιπόν, στα 13 του χρόνια πήγε μόνος του στην Αθήνα για να αναζητήσει καλύτερη τύχη. Εργάστηκε στο μπακάλικο ενός θείου του, ως σερβιτόρος στην πλατεία Βάθης, σε πρατήριο τσιγάρων και ως τσιλιαδόρος ενός παπατζή. Επειδή, όμως, ήθελε πολύ να μορφωθεί, γράφτηκε σε νυχτερινό σχόλειο για εμποροϋπαλλήλους και πολύ αργότερα απέκτησε δύο πανεπιστημιακά διπλώματα, ένα στα 45 του χρόνια και το άλλο στα 83 του χρόνια.
Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας, άρχισε να δουλεύει ως πλασιέ με το ποδήλατό του, προμηθεύοντας με μικροπράγματα τα περίπτερα. Στα Χαυτεία της Ομόνοιας γοητεύτηκε από ένα περίπτερο, το Μινιόν (από το ομηρικό « μινύος» που σημαίνει πολύ μικρός), το οποίο διέφερε από τα υπόλοιπα, αφού διέθετε μια ευρεία γκάμα προϊόντων, όπως τσιγάρα, εφημερίδες, στυλό, γυαλιά, είδη καπνού και μια σειρά από χρηστικά μικροαντικείμενα. Και κάπου εκεί ξεκίνησε η επιχειρηματική του δράση, καθώς έπεισε τον ιδιοκτήτη του Μινιόν, Άγγελο Σεραφειμίδη, που μόλις είχε επιστρέψει από την Αμερική, να συνεταιρισθούν. Οι δύο συνέταιροι υιοθέτησαν στην πορεία πρωτοποριακές πρακτικές για να προσελκύσουν πελατεία.
Μετά τον β΄παγκόσμιο πόλεμο, οι δύο συνέταιροι έκαναν το μεγάλο βήμα, ανοίγοντας το 1944 το Μινιόν, στην οδό Πατησίων. Σύντομα, όμως, ο Γεωργακάς έμεινε μόνος του, αφού ο συνέταιρός του αποχώρησε από την εταιρεία και επέστρεψε στην Αμερική. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ΄50, ο Γεωργακάς κατάφερε να αγοράσει ένα δεκαώροφο κτίριο, κοντά στην Ομόνοια, και λίγο αργότερα αγόρασε και το διπλανό του. Τη δεκαετία του ΄70 το Μινιόν είχε πια μετατραπεί σε ένα τεράστιο σύγχρονο πολυκατάστημα, με 120.000 προϊόντα και 1.000 άτομα προσωπικό, το ενδέκατο μεγαλύτερο σε μέγεθος κατάστημα σε όλη την Ευρώπη. Υπήρξε για πολλά χρόνια το σήμα κατατεθέν κατάστημα της πρωτεύουσας, όπου κάποιος μπορούσε να βρει -σε προσιτές τιμές- από καρφίτσες και τρόφιμα μέχρι ηλεκτρονικά και αυτοκίνητα, ενώ αναμφίβολα κατάφερνε να συνδεθεί με τις ομορφότερες στιγμές στη ζωή των Αθηναίων. Με το πέρασμα των ετών έγινε γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Οι ουρές από τους κατοίκους της επαρχίας, που έρχονταν στην Αθήνα μόνο για το Μινιόν, άφησαν ιστορία. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι στις γιορτές των Χριστουγέννων πλήθος κόσμου συνέρρεε για να φωτογραφηθεί με τον Άγιο Βασίλη, αλλά και να γνωρίσουν τον ευγενέστατο κύριο, τον ίδιο τον ιδρυτή, που ήταν πάντα εκεί και μοίραζε σοκολάτες στα παιδιά.
Το Μινιόν ήταν το το πρώτο κατάστημα στην Ελλάδα που καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις, κατήργησε τα παζάρια θέτοντας καθορισμένες τιμές, καθιέρωσε τη διαφήμιση στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, εγκατέστησε κυλιόμενες σκάλες και κλιματιστικό, χρησιμοποίησε Η/Υ, εισήγαγε τη λίστα αγορών και τη λίστα γάμου. Αποτελούνταν από εννέα ορόφους. Στις εγκαταστάσεις του λειτουργούσε γραφείο ταξιδίων (Mini Tours), βιβλιοπωλείο, κομμωτήριο, Τμήμα Υπολογιστών (Altec, Apple), εστιατόριο (εσωτερικού και εξωτερικού χώρου), καφετέρια, όροφος εκδηλώσεων με θέατρο, playroom με πισίνα με μπαλάκια κ.α. Ο Γεωργακάς αγαπούσε και φρόντιζε τους υπαλλήλους του και τους έδινε ξεχωριστές παροχές. Για παράδειγμα, τη δεκαετία του ΄70 έδινε πρίμ για το κόψιμο του τσιγάρου ή μπόνους για όσους δεν αργούσαν στη δουλειά. Τους κερνούσε καφέ και διοργάνωνε εκδρομές γι΄αυτούς με έξοδα της εταιρείας. Πολλούς μάλιστα τους πάντρευε και γίνονταν κουμπάροι.
Στις 19 Δεκεμβρίου 1980, το Μινιόν τυλίχθηκε στις φλόγες και καταστράφηκε ολοσχερώς, εξαιτίας ενός εμπρησμού. Σύντομα, όμως, αναγεννήθηκε από τις στάχτες του και το 1983 άνοιξε πάλι τις πόρτες του στο κοινό, έχοντας περάσει στα χέρια του κράτους, ενώ το 1991 -και για ένα μόλις χρόνο- επέστρεψε στην ιδιοκτησία του ιδρυτή του, Γιάννη Γεωργακά. Παρά τις απέλπιδες προσπάθειες, όμως, το Μινιόν πλέον είχε να αντιμετωπίσει τον σκληρό ανταγωνισμό και δυσμενείς οικονομικές καταστάσεις, όπως προβλήματα ρευστότητας. Έτσι, το 1998 τα φώτα του Μινιόν έσβησαν οριστικά, οι στολισμένες βιτρίνες άδειασαν, οι κυλιόμενες σκάλες σταμάτησαν να λειτουργούν και το πάλαι ποτέ υπέρλαμπρο κτίριο μέχρι και σήμερα παραμένει ένα εγκαταλελειμμένο και άδειο κουφάρι, παρά τις φήμες επαναλειτουργίας του.
Β. Κασσώλη
Πηγές
Iefimerida
Reader
Wikipedia
Mixanitouxronou.gr
