Οικία Πηνελόπης Δέλτα

           Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Δικηγόρος Κ. Λύτσικας χτίζει, με άγνωστο αρχιτέκτονα, μια εξοχική κατοικία στην Κηφισιά, την οποία το 1912 αγοράζει ο Εμμανουήλ Μπενάκης. Όταν εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα, το 1916, τη μεταβίβασε στην κόρη του, Πηνελόπη Δέλτα. Η Πηνελόπη Δέλτα εγκαταστάθηκε  στη συγκεκριμένη οικία με τον σύζυγο και τα παιδιά της και έζησε εκεί για 25 χρόνια, μέχρι και την αυτοκτονία της, στις 2 Μαΐου 1941, όταν έμπαιναν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην Αθήνα.

          Μέσα στις Κάμαρες του σπιτιού αυτού έγραψε τα πιο γνωστά της μυθιστορήματα, όπως «Ο Μάγκας», «Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου», «Τα Μυστικά του Βάλτου», «Ο Τρελαντώνης», «Η ζωή του Χριστού» κ.λπ. Σ΄αυτό το σπίτι κρατούσε τα ημερολόγιά της με πολύτιμες μαρτυρίες για τη ζωή της και για συνταρακτικά ιστορικά γεγονότα της εποχής. Από εκεί αλληλογραφούσε με τους Γιάννη Ψυχάρη, Κωστή Παλαμά, Μανώλη Τριανταφυλλίδη, Δημήτρη Γληνό κ.ά. πάνω στα καυτά ζητήματα της παιδείας εκείνης της εποχής. Εκεί η οικογένεια Δέλτα φιλοξενούσε συχνά ανθρώπους του πνεύματος και σημαντικούς πολιτικούς και από εκεί έφυγε ο Ελευθέριος Βενιζέλος τη νύχτα της 6ης Ιουνίου 1933, όταν έγινε η δολοφονική απόπειρα εναντίον του.

           Η κατοικία της Πηνελόπης Δέλτα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής. Το 1919, η οικογένεια Δέλτα αγόρασε κι άλλα οικόπεδα, με αποτέλεσμα να κατέχει το σύνολο σχεδόν του οικοδομικού τετραγώνου και να αριθμεί συνολική επιφάνεια πάνω από 37 στρέμματα, στα οποία υπήρχαν βουστάσια, κοτέτσια, καλλιεργούνταν λαχανικά και οπωροφόρα δέντρα. Υπήρχε καθημερινή παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, πολλά από τα οποία μοιράζονταν στο προσωπικό και σε απόρους της Κηφισιάς. Μάλιστα, το 1922, στο κτήμα φιλοξενήθηκαν δεκάδες οικογένειες Μικρασιατών προσφύγων, στους οποίους παρείχαν και συσσίτιο.

          Σήμερα, η Οικία Δέλτα βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Εμμανουήλ Μπενάκη και Στέφανου Δέλτα. Μετά από διάφορες προσθήκες, που πραγματοποιήθηκαν μέσα στα χρόνια, και τις εργασίες ανάπλασης το 1992, με αρχιτέκτονες τους Ανδρέα Π. Ζάννα και Γεώργιο Πλέσσα, παρέχει ειδικούς χώρους φύλαξης αρχείων, αναγνωστήριο, χώρους εκθέσεων και διαλέξεων και τα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Ε. Κυριακάκη

Πηγές

https://www.benaki.org

https://almaradio.gr

https://el.wikipedia.org

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης