
Οι περισσότερες χώρες του κόσμου έχουν και από μια διαφορετική φορεσιά. Ιδιαίτερα σχέδια, χρώματα και στυλ που το καθένα κρύβει ένα ολόκληρο παρελθόν. Μια από αυτές τις χώρες είναι και η Κύπρος. Πώς όμως μπορεί να μοιάζει μια παραδοσιακή φορεσιά της Κύπρου;
Μια κλασική παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά της Κύπρου αποτελείται αρχικά από το βρατζίν , το πουκάμισο και τη σαγιά.
Το βρατζίν, ήταν φτιαγμένο από βαμβακερό μεταξωτό ή λινό ύφασμα με διαφορά σχέδια και κεντήματα, που από πάνω του φοριούνταν ένα πουκάμισο χοντρό και βαμβακερό το οποίο συνήθως δεν είχε κεντήματα. Η σαγιά ήταν ένα μακρύ ρούχο, με βαμβακερό ύφασμα και κεντήματα. Ήταν ανοιχτό στο μπροστινό μέρος, με μακριά, εφαρμοστά στενά μανίκια
Στην συνέχεια, ακολουθεί το μαντήλι, οι ποδίνες, οι γόβες και το τουπλέττι.
Το μαντήλι της «κόξας», όπως ονομαζόταν, έδενε στη μέση, πάνω από τη σαγιά και ήταν κεντημένο «σταυροβελονιά», από βαμβακερό ύφασμα. Μετά από χρόνια τη θέση τους πήραν τα σταμπωτά μαντήλια. Οι ποδίνες, ήταν ψηλές μπότες που έφταναν έως το γόνατο, φτιαγμένες από δέρμα με τακούνι, τις οποίες φορούσαν τις καθημερινές. Οι πιο επίσημες, ήταν γόβες με μαύρο δέρμα και τακούνι. Συνήθιζαν να τις φορούν σε γιορτές. Το τουπλέττι, ήταν ένα είδος μπέρτας το οποίο φοριούνταν πάνω από τη σαγιά, φτιαγμένο από άσπρο βαμβακερό ύφασμα.
Τέλος – και πολύ σημαντικά για την τότε εποχή – ήταν τα τσιμπέρια και τα κοσμήματα τα οποία αναδείκνυαν τις λεπτομέρειες. Τα τσιμπέρια ήταν δύο μαντήλια που φορούσαν στο κεφάλι, τυπωμένα από τους μαντηλάρηδες. Στα κοσμήματα συνήθιζαν να επιλέγουν και χρυσά αλλά και ασημένια. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους ήταν να φορούν κολιέ με παραούδκια και πέτρες. Το κάθε κολιέ είχε την αξία του. Το καθένα συνδεόταν και με κάτι το ιδιαίτερο. Οι σκαρλέτες , οι κερντανές, το ζωνίν ( νυφικό κόσμημα με πετράδια), το μυρμίδι και οι σταυροί. Εκτός από τα κολιέ βασικά ήταν τα σκουλαρίκια και τα βραχιόλια, με κύριο στολισμό τα πετράδια που έδιναν λάμψη στο ντύσιμο.
Θεωρώ πως η γυναικεία φορεσιά της Κύπρου είναι φτιαγμένη με μεγάλη προσοχή, μεράκι και πάνω απ” όλα με αγάπη!
Νάνσυ Πανίτσα