Τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές επιστρέφει και στο θέατρο ο γνωστός σε όλους μας Καρυοθραύστης. Είναι μία κλασική παράσταση μπαλέτου που συνέθεσε ο Τσαϊκόφσκι το 1892, με το διασκευασμένο λιμπρέτο του Αλέξανδρου Δουμά. Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στο θέατρο Μαριίνισκι στην Αγία Πετρούπολη στις 18 Δεκεμβρίου 1892.
Η ιστορία βασίζεται σε ένα κορίτσι, την Κλάρα, που της δωρίζεται από το νονό της την παραμονή Χριστούγεννων ένας κινούμενος στρατιώτης, ο Καρυοθραύστης. Όπως όλα τα μικρά παιδιά, η Κλάρα προσπαθεί να κοιμίσει τον Καρυοθραύστη. Το ρολόι δείχνει 12 τα μεσάνυχτα και η Κλάρα έχει αποκοιμηθεί. Μεταφέρεται όμως σε έναν κόσμο, όνειρο. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο μεγαλώνει και όλα τα παιχνίδια μαζί, βέβαια, με τον Καρυοθραύστη ζωντανεύουν. Μέσα στο δωμάτιο εισβάλλουν μεγάλα ποντίκια και ξεκινάει η μάχη.
Έαν όμως το ερευνήσετε περισσότερο, θα μάθετε ότι ο Καρυοθραύστης δεν είναι μία απλή παιδική παράσταση. Κρύβει πολλά μυστικά πίσω της….
Σε διπλωματικό πλαίσιο απέβλεπε στη δημιουργία εγγύτερων σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Γαλλίας. Όσα και εάν είχαν κάνει αυτές οι δύο χώρες για την «επαναπροσέγγιση» των δύο εθνών δεν αρκούσαν. Η Ρώσικη βασιλική αυλή εξακολουθούσε να κάνει δεύτερες σκέψεις για το δημοκρατικό πολίτευμα της Γαλλίας. Ο διευθυντής του Βασιλικού θεάτρου της Γαλλίας προσπάθησε να αναπτύξει ένα κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κρατών. Ο Μαριούς Πετιπά λειτούργησε ως ‘’άτυπος’’ διπλωμάτης. Χορογράφησε το έργο περιλαμβάνοντας παιχνίδια γαλλικής προέλευσης και ένα πλήθος συμβόλων με στόχο να επηρεάσουν τον τρόπο σκέψης των θεατών για την μελλοντική προσέγγιση της Ρωσίας με τη Γαλλία. Επιπλέον, το συντηρητικό ήθος, η αίγλη και η αισθητική του μοναρχικού καθεστώτος είναι στοιχεία που ένας ανοιχτόμυαλος θεατής μπορεί εύκολα να διακρίνει.
Για παράδειγμα στην 1η πράξη της παράστασης όπου συγκρούονται, όπως ανέφερα, οι στρατιώτες του Καρυοθραύστη με τους εξαγριωμένους ποντικούς , η μάχη συμβολίζει το καλό και το κακό. Συνοδεύεται με μία μελωδία που περιέχει στοιχεία από το έργο του Τσαϊκόφσκι «Ουβέρτα 1812» τονίζοντας την ιδεολογική και πολεμική ισχύ του μοναρχικού καθεστώτος που εκπροσωπούσε, φυσικά, το καλό.
Συνοψίζοντας, ο Καρυοθραύστης είναι ένα έργο που βλέπουν χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Οι περισσότεροι όμως από αυτούς δεν γνωρίζουν τις πολιτικές προεκτάσεις του έργου.
Όλγα Σαμαρά
Ωραία η αφήγηση, αλλά επίσης διαφωτιστική και η ανάλυση σου!
ΟΜΟΡΦΗ ΑΦΗΓΗΣΗ, έθεσες σωστά τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από την ανάλαφρη πλευρά της ταινίας. ΜΠΡΑΒΟ.