Η εικαστικός του σχολείου μας, κ. Γκιούρα Τ’άνια, επέλεξε έναν πολύ ενδιαφέροντα καλλιτέχνη, τον Γιάννη Γαΐτη, για να εμπνεύσει τους μαθητές για τη γιορτή του Πολυτεχνείου.
Τα ανθρωπάκια του Γιάννη Γαΐτη, με τις απλές γραμμές και τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα τους, αποτελούν ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της σύγχρονης ελληνικής τέχνης. Αυτές οι φιγούρες, ακίνητες, αντανακλούν μια βαθιά ανησυχία του καλλιτέχνη για την απανθρωπιά και την ατομικότητα σε μια μαζική κοινωνία. Τα ανθρωπάκια του Γαΐτη, αν και δεν απεικονίζουν άμεσα τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αποτελούν ένα ισχυρό εικαστικό σχόλιο για θέματα που είναι σχετικά με την εξέγερση: την ατομική ελευθερία, την αντίσταση στην εξουσία και την αναζήτηση της δημοκρατίας.
«Θέλω πάρα πολύ να εξηγήσω τη δουλειά μου […] υπάρχουν ειδικοί που μπορούν να κάνουν αυτήν τη δουλειά […], αλλά εγώ νομίζω έχω πιο πολύ δικαίωμα να μιλήσω για τα Ανθρωπάκια αυτά τα οποία είναι ξύλινα βέβαια, αλλά αληθινά Ανθρωπάκια. Δηλαδή είναι τα Ανθρωπάκια του σήμερα, είναι το κατεστημένο και το ίδιο το Ανθρωπάκι αυτό αντιδρά στο κατεστημένο. Οι άνθρωποι, τα Ανθρωπάκια που λέω, το κατεστημένο, έφτασε σ’ ένα σημείο όπου δεν παίρνει άλλο να πάει πιο μακριά […] γίνανε ένα νούμερο και τίποτα παραπάνω. Εδώ εγώ κάνω μια μαρτυρία και σας λέω: φροντίστε να σωθείτε, να σωθούμε. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο εγώ εκτός απ’ αυτήν τη μαρτυρία».
«Μονόγραμμα» ΕΡΤ 2, Γιάννης Γαΐτης, Νοέμβριος 1984
Δημιουργίες μαθητών/τριών για τη γιορτή του Πολυτεχνείου
