Ο Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, όμως πασίγνωστος σε ολόκληρο τον πλανήτη ως Πελέ, άφησε την τελευταία του πνοή στην κλινική «Άλμπερτ Αϊνστάιν» του Σάο Πάολο στις 29 Ιανουαρίου 2022. Τον Σεπτέμβριο του 2021 διαγνώστηκε με όγκο στο παχύ έντερο, υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης και από τις 30 του ίδιου μήνα άρχισε χημειοθεραπείες, οι οποίες αρχικά είχαν θετική επίδραση στον οργανισμό του. Στις 30 του περασμένου Νοεμβρίου, όμως, ο κατά πολλούς κορυφαίος παίκτης όλων των εποχών, εισήχθη εκ νέου στο νοσοκομείο με νέα προβλήματα και καρδιακή ανεπάρκεια. Οι τελευταίες ημέρες ήταν δύσκολες καθώς πλέον η κατάσταση ήταν φανερό πως ήταν μη αναστρέψιμη. Έδωσε μεγάλη, γενναία αλλά και άνιση μάχη με την νόσο. Πάλεψε μέχρι και την τελευταία στιγμή αλλά λύγισε.
Ο Πελέ έφυγε για την γειτονιά του παραδείσου, όπου τον περιμένει ο εξίσου τεράστιος, Ντιέγκο Μαραντόνα. Οι δυο «θεοί του ποδοσφαίρου» θα ξανασμίξουν στους ουρανούς για να παίξουν μπάλα μαζί χωρίς τα προβλήματα υγείας τους στην προηγούμενη ζωή.
Ο Πελέ, ο «βασιλιάς» του ποδοσφαίρου, ο οποίος κατέκτησε τρία Παγκόσμια Κύπελλα και υπήρξε μια από τις πιο επιβλητικές αθλητικές φιγούρες όλων των εποχών, έχει αναγνωριστεί ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών από τη FIFA και ευρέως θεωρείται ως ο μεγαλύτερος στην ιστορία του αθλήματος. Γνωστός και ως ο «Βασιλιάς του Ποδοσφαίρου», κατέχει επίσης τον τίτλο «Αθλητής του Αιώνα» από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1956 αγωνιζόμενος με τη Σάντος στην οποία παρέμεινε σχεδόν 18 χρόνια λόγω της αγάπης του για την ομάδα του, αλλά και της απαγόρευσης που εφήρμοσε η κυβέρνηση της χώρας, καθώς το 1961 ο τότε Πρόεδρος της Βραζιλίας με σχετικό νόμο τον χαρακτήρισε «εθνικό θησαυρό», προκειμένου να μην μπορέσει να αποκτηθεί από σύλλογο άλλης χώρας. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε όλους τους ομαδικούς και ατομικούς τίτλους που διεκδίκησε και απέκτησε πρωτοφανή παγκόσμια φήμη ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που είχε μέχρι τότε παρουσιαστεί ήδη από τα πρώτα χρόνια της τρίτης δεκαετίας της ζωής του, ενώ άλλαξε την πορεία της ομάδας του που από μέτριας δυναμικότητας έγινε πρωταθλήτρια κόσμου σε λιγότερο από πέντε χρόνια.
Η καταξίωσή του στο ανώτατο επίπεδο ήρθε με τη συμμετοχή του στα Παγκόσμια Κύπελλα με την εθνική ομάδα της χώρας του. Πριν ακόμη συμπληρώσει τα 22 του χρόνια ήταν δύο φορές παγκόσμιος πρωταθλητής συνεισφέροντας τα μέγιστα στην μέχρι τότε χωρίς τον κορυφαίο τίτλο Βραζιλία, ενώ ο ίδιος κατάκτησε τον τίτλο τρεις φορές, ο μόνος ποδοσφαιριστής που έχει πετύχει κάτι τέτοιο.
Αποκαλούμενος και ως «Μαύρο Μαργαριτάρι» (Pérola Negra), έχει ψηφιστεί ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου λαμβάνοντας 1.705 πόντους, με δεύτερο το Γιόχαν Κρόιφ. To 1999 εξελέγη Ποδοσφαιριστής του Αιώνα μετά από ψηφοφορία των νικητών (1956–1999) της Χρυσής Μπάλας.
Το 2000 σε παγκόσμια δημοσκόπηση της FIFA στο διαδίκτυο για την ανάδειξη του καλύτερου ποδοσφαιριστή του 20ού αιώνα, ήρθε δεύτερος πίσω από το Ντιέγκο Μαραντόνα, ενώ στην ψηφοφορία της «FIFA Football family» και των αναγνωστών του περιοδικού ο Πελέ ήρθε πρώτος.
Όμως, είναι ανέντιμο και ανήθικο να συγκρίνουμε τον Πελέ με τον Μαραντόνα, τον Μέσι ή τον Ρονάλντο, διότι όλοι τους έπαιξαν σε διαφορετικές εποχές και υπό διαφορετικές συνθήκες.
Γράφει ο Ηλίας Τριανταφύλλου Γ2
