Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί αν οι συνθήκες στο σχολείο μας θα μπορούσαν να είναι καλύτερες και πιο ευχάριστες για την καθημερινότητά μας; Αν ο χώρος, αλλά και η λειτουργία του σχολείου θα μπορούσε να ικανοποιεί περισσότερο όλους εμάς που περνάμε καθημερινά τόσες ώρες εδώ; Με αφορμή αυτούς τους προβληματισμούς, θα ήθελα να σας μιλήσω για τα θέματα που έχει το σχολείο μας, τόσο στο εκπαιδευτικό σύστημα όσο και στις κτιριακές εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό του.
Θα ξεκινήσω με τον εξοπλισμό και τις εγκαταστάσεις του σχολείου μας. Η μανία κάποιων παιδιών να ζωγραφίζουν τους εξωτερικούς τοίχους χωρίς άδεια υπάρχει φυσικά και στους δικούς μας χώρους. Έπειτα οι περισσότερες αίθουσες έχουν φθαρμένες καρέκλες και τα θρανία είναι ταλαιπωρημένα σε μεγάλο βαθμό, όπως και οι έδρες και οι καρέκλες των καθηγητών μας. Σημαντικό επίσης είναι πως δεν υπάρχει ικανοποιητικός εξοπλισμός στα εργαστήρια που έχει το σχολείο μας. Όσον αφορά στις τουαλέτες, ένα ζήτημα που πρέπει να λυθεί βέβαια άμεσα είναι η έλλειψη χαρτιού υγείας και σαπουνιού. Τέλος, πρέπει να αναφέρω πως υπάρχει λιγοστό πράσινο στην αυλή, κάτι που θα έφερνε έστω μια αισθητική ικανοποίηση στους μαθητές.
Αυτονόητο είναι πως τα προβλήματα δε σταματούν εδώ. Σοβαρό θέμα υπάρχει κυρίως με τον τρόπο διδασκαλίας και τη διδακτέα ύλη που δίνει το υπουργείο. Μπορούμε να καταλάβουμε πως τα σχολικά μας βιβλία είναι ακατανόητα για την ηλικία που βρισκόμαστε. Εξάλλου και η ύλη που περιέχεται σε αυτά είναι τόσο μεγάλη, που οι καθηγητές φτάνουν σε σημείο να «τρέχουν», για να την καλύψουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι μαθητές να μην κατανοούν σωστά τα μαθήματα και να μην αποκτούν τα σωστά εφόδια για το μέλλον τους.
Σίγουρα υπάρχουν λύσεις για τα παραπάνω προβλήματα που ανέφερα. Μία από αυτές είναι πως το σχολείο χρειάζεται οικονομική υποστήριξη, ώστε να βαφτούν οι εξωτερικοί τοίχοι, να καλυφθεί ο πλήρης εξοπλισμός στις τάξεις και τα εργαστήρια και να υπάρχει έστω χαρτί και σαπούνι στις τουαλέτες. Για το πράσινο του σχολείου θα μπορούσαν να συνεισφέρουν οι ίδιοι οι μαθητές με διαρκή προσπάθεια από τον καθένα ξεχωριστά.
Όλα αυτά θα εκπληρωθούν με βοήθεια από όλο το προσωπικό του σχολείου, επιπρόσθετα από τους μαθητές και τον δήμο. Ελπίζω με αρκετή επιμονή κάποια στιγμή να καλυφθούν αυτές οι ανάγκες και να γίνει καλύτερο το σχολείο που είναι πλέον η δεύτερη μας οικία.
Γράφει η Γεωργαντζιά Ευαγγελία-Αναστασία Β1
(Υπεύθυνη καθηγήτρια στο μάθημα της Ν.Γλώσσας η κ. Κουρκούτα Άννα)
