Χριστουγεννιάτικα παραδοσιακά ήθη και έθιμα της Λέσβου

pexels-fotios-photos-730256

          Μπορεί ο τόπος μας  με την πάροδο των χρόνων  να έχει υιοθετήσει πλέον, ξένα ήθη και έθιμα για την περίοδο των Χριστουγέννων! Ωστόσο, υπάρχει μια μεγάλη ποικιλομορφία στις συνήθειές μας για εκείνη την εποχή του χρόνου, που διαφέρει αισθητά σε σχέση με τα ήθη και έθιμα της υπόλοιπης Ελλάδας.

                Καταρχάς, ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα στο νησί μας, είναι η μοναδική εκδοχή των παραδοσιακών καλάντων που τραγουδάνε τα παιδιά αλλά και οι έφηβοι την παραμονή της ημέρας των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς, αλλά και των Φώτων. Εν συνεχεία, μια ακόμη ιδιαίτερη συνήθεια των ντόπιων του νησιού , που είναι μοναδική σε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο ,αποτελεί το στόλισμα ενός κλαδιού ελιάς στο πλαίσιο του χριστουγεννιάτικου πνεύματος. Αυτό είναι ένας πρωτότυπος συνδυασμός ενός από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα της Ελλάδας, της ελιάς και του χριστιανικού στοιχείου.

                Μετέπειτα, μεταβαίνοντας στον χώρο της Λεσβιακής κουζίνας, θα παρατηρήσουμε πως υπάρχουν ποικίλες συνταγές και φαγητά που θεωρούνται σήμα κατατεθέν των Λεσβιακών Χριστουγεννιάτικων γιορτών .Το πιο διαδεδομένο σε όλες τις οικογένειες της Λέσβου είναι το σελινάτο. Το σελινάτο είναι ένα πιάτο που αποτελείται από κρέας το οποίο μαγειρεύεται και συνοδεύεται με σέλινο. Είναι ένα από τα πιο παραδοσιακά μαγειρευτά φαγητά του νησιού και αποτελεί το κυρίως πιάτο κάθε γιορτινού τραπεζιού.

                Προχωρώντας στις μυθοπλασίες και ιστορίες  σχετικά με εκείνη την περίοδο του χρόνουί, θα παρατηρήσουμε πως οι παλαιότερες γενιές είχαν επινοήσει ευφάνταστες ιστορίες που αφορούσαν πλάσματα που εμφανίζονται αυτές τις γιορτινές ημέρες. Στο χωριό της Άντισσας συναντάμε για πρώτη φορά τέτοιου τύπου ιστορίες με  πλάσματα που έφεραν το όνομα καλικάντζαροι. Οι καλικάντζαροι, κατά τα λεγόμενά τους, ήταν μυθικά πλάσματα τα οποία έκαναν την εμφάνισή τους την πρώτη ημέρα του Δωδεκαήμερου, δηλαδή τα Χριστούγεννα, και όποιος πέθαινε εκείνη την ημέρα άψαλτος και αλιβάνιστος, «βρικολάκιαζε» και γινόταν ο ίδιος ένας από τους καλικάντζαρους.

                Λαμβάνοντας υπόψη ό,τι έχει αναφερθεί μέχρι τώρα, μπορούμε να διαπιστώσουμε πως παραδοσιακά ήθη αλλά και έθιμα της Λέσβου  προσθέτουν μια επιπλέον ζωντάνια στο σύγχρονο πνεύμα των λεσβιακών Χριστουγέννων.

Παράσχος Θαλασσέλλης (μαθητής του Α1)

Πηγή: LiFO, https://www.lifo.gr/now/greece/10-mythoi-apo-oli-tin-ellada-gia-toys-kalikantzaroys

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης