Σε μια σύντομη ταξιδιωτική απόσταση, έχει μετατρέψει, τον άλλοτε πολύ μακρινό και δυσπρόσιτο Ν. Ιωαννίνων, η ολοκλήρωση της Εγνατίας οδού. Ο υπερσύγχρονος αυτοκινητόδρομος έχει μειώσει την απόσταση των Ιωαννίνων από την Θεσσαλονίκη στο 1\3 ίσως και 1\4 της παλιάς της χρονικής διάρκειας. Ένα ταξίδι -Γολγοθάς των περασμένων δεκαετιών, διάρκειας 6 ωρών για τους γρήγορους οδηγούς, 7 για τους φυσιολογικούς και ίσως 8 ωρών για τους αργούς τώρα πια κρατάει 2 έως 2 1\2 ώρες!!! Τα ατελείωτα χιλιόμετρα με τις πολλές στροφές και την υποχρεωτική διάβαση ορεινών όγκων (π.χ. Κατάρα) που ταλαιπωρούσε αφάνταστα οδηγό και συνεπιβάτες έχουν γίνει τώρα πια «η χαρά του ταξιδιώτη» γιατί με την Εγνατία διανύονται γρήγορα, ξεκούραστα με άνεση και ασφάλεια. Χωρίς υπερβολή, το κουραστικό ταξίδι προς τα Γιάννενα του παρελθόντος, έχει μετατραπεί πια σε μια εκδρομούλα για έναν καφέ στις όχθες της λίμνης Παμβώτιδας!!!
Ξεκινάς μια Κυριακή πρωί με την οικογένεια ή με φίλους και χωρίς… «τσιτώσεις» το γκάζι, χαλαρά όπως λέμε στη Θεσσαλονίκη, με 110-130 χλμ που είναι καλή και ασφαλής ταχύτητα για τις προδιαγραφές της Εγνατίας σε 2 ώρες, μάξιμουμ 2 1\2, είσαι καθισμένος σε μία από τις αμέτρητες καφετέριες «παραλιακά» της λίμνης και απολαμβάνεις το καφεδάκι σου με απίστευτη θέα.
Μέχρι να φτάσεις δεν προλαβαίνεις να… κλείσεις το στόμα που είναι μόνιμα ανοιχτό στην διαδρομή, από θαυμασμό για όσα βλέπουν τα μάτια.Θαυμασμό για το απίστευτο τεχνολογικό επίτευγμα της Εγνατίας, θαυμασμό για τις ατελείωτες ομορφιές της Μακεδονίας και της Ηπείρου.
«Φρέσκος» ακόμη γιατί το ταξίδι είναι στην αρχή, δεν καταλαβαίνεις για πότε έχεις πλησιάσει στην Κοζάνη. Το Βέρμιο με την ατελείωτη ορεινή διάβαση Καστανιάς- Παναγίας Σουμελάς- Ζωοδόχου Πηγής, διανύεται «περίπατο» με 16 τούνελ. Η πινακίδα «ΚΟΖΑΝΗ» σε κάνει να το πιστέψεις ότι έφτασες εκεί σε λιγότερο από μία ώρα!!! Και μετά σ” ένα τεταρτάκι βλέπεις «ΓΡΕΒΕΝΑ», μια πόλη χαμένη πριν, απομονωμένη, άγνωστη λόγω δύσκολης πρόσβασης, αλλά πλέον αγαπημένος, εύκολος ταξιδιωτικός προορισμός, ειδικά χειμερινός με το χιονοδρομικό Βασιλίτσας.
Μετά τα Γρεβενά το κομμάτι-μαγεία της διαδρομής. Μια συγκλονιστική εναλλαγή τούνελ-χαραδρογεφυρών-πανέμορφων δασών με έλατα που κάνουν τον ταξιδιώτη να μην θέλει να φτάσει ποτέ, να μην τελειώσει η καταπληκτική διαδρομή. Μέχρι το Μέτσοβο έτσι – το κρατάμε αυτό για την επιστροφή-και μετά Μέτσοβο – Γιάννινα μισή ωρίτσα με τα 45 χιλιόμετρα μοιρασμένα, μισά έξω με όμορφη θέα την προσέγγιση της λίμνης από ψηλά και μισά μέσα στα βουνά »χωμένος» με τα τεράστια τούνελ που … » κόβουν στη μέση» βουνά, χιλιόμετρα και ώρες διαδρομής.
Απολαμβάνοντας τον καφέ στην λίμνη, μόνο αν κοιτάξεις το ρολόι καταλαβαίνεις ότι είναι ακόμη νωρίς το μεσημέρι, ότι ξεκίνησες στις 10 πμ από το σπίτι σου στην Θεσσαλονίκη και δεν είναι ούτε 1 μμ και είσαι Γιάννενα!
Ηρεμείς, απολαμβάνεις, μυαλό και ψυχή ξεκουράζονται, αλλά μετά από μία ωρίτσα αρχίζει το στομάχι να διαμαρτύρεται, να ζητά κάτι παραπάνω από τα βουτήματα που σου πρόσφεραν με τον καφέ. Και τότε θυμάσαι το Μέτσοβο που πέρασες και σχεδιάζεις την επιστροφή με στάση για φαγητό στο ξακουστό βλάχικο αρχοντοχώρι.
Ένα πανέμορφο μέρος, όπου το ατελείωτο πράσινο του οροπεδίου συναντιέται με το γαλάζιο του ουρανού και νιώθεις τόσο απίστευτη αγαλλίαση που η όρεξη ανοίγει τόσο που μόνο το απίστευτο κοντοσούβλι -που με τόσο τέχνη από ντόπια κρέατα φτιάχνουν εκεί-θα μπορούσε να σε χορτάσει. Θα μπορούσε λέμε, γιατί δεν μπορεί, θα κάνεις το…»λάθος» να πιεις από την πηγή που φέρνει νερό από τα σπλάχνα του βουνού, πηγή »σκόπιμα» φτιαγμένη δίπλα στα τραπεζάκια της ψησταριάς, για να λαχταρήσεις να πιεις και να … ξαναπεινάσεις, γιατί δεν είναι μόνο δροσερό, αλλά και απίστευτα χωνευτικό!!! Και »φέρε άλλο ένα» και … »άλλο ένα» και ο χρόνος χάνεται μηδενίζει….
Μόνο όταν ο ήλιος κρυφτεί στα τριγύρω βουνά καταλαβαίνεις πόσες ώρες πέρασαν, πως δυστυχώς βραδιάζει και πρέπει να φύγεις, γιατί έχεις και την επιστροφή. Όπου στα πρώτα χιλιόμετρα από Μέτσοβο μέχρι Γρεβενά μέσα στην πανέμορφη Βάλια Κάλντα πρέπει να προσέχεις ιδιαίτερα την οδήγησή σου «ΒΙΟΤΟΠΟΣ ΑΡΚΟΥΔΑΣ, ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ» προειδοποιούν τα τεράστια φωτεινά μάτριξ της Εγνατίας γιατί το τεράστιο θηλαστικό δεν έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος περνάει μέσα από το τεράστιο δάσος-σπίτι του!
Ο Ν. Ιωαννίνων είναι πια τόσο κοντά, που την επόμενη φορά δεν θα πάμε μόνο αυθημερόν για καφέ στη λίμνη και κοντοσούβλι στο Μέτσοβο. Θα συνδυάσουμε την άλλη φορά διαμονή σ” ένα από τα αμέτρητα και συνήθως όμορφα ταξιδιωτικά καταλύματα που προσφέρονται σε καλές πλέον τιμές, ώστε να επισκεφθούμε τα ξακουστά Ζαγοροχώρια που κρύβουν τη δική τους μαγεία ,αλλά απαιτούν και αφιέρωση άλλου χρόνου για να θαυμάσεις και να τα γνωρίσεις.
Παρασκευή Π.
