5ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης

Μέρος 1^ον: Η ΙΣΤΟΡΙΑ

Ήταν μακρινός Νοέμβριος του 2005 -τότε που είμασταν στο παλιό «κτίριο»- όταν μερικά παιδιά του 5^ου μαζεύτηκαν για να φτιάξουν μια θεατρική  ομάδα.

Πρώτη δυσκολία να συμφωνήσουνε σε μέρα και ώρα για τις πρόβες.

Δεύτερη δυσκολία τα κρύα απογεύματα στο λυόμενο που έμπαζε κρύο από παντού.

Τρίτη δυσκολία ποιο θα είναι το έργο και ποιοι στους ρόλους.

Το έργο ήταν Η Χαρτοπαίκτρα του Δ. Ψαθά!

Πιο πολλά τα κορίτσια οπότε παπατζής και κλεφτοκοτάς έλλειμμα!

Ωχ! Οι δυσκολίες πλήθαιναν αλλά μαζί και η όρεξη και το πάθος…

Λόγια δεν ξέραμε (και πολλά άλλα) αλλά θέλαμε ν’ ανέβουμε  στην σκηνή!

Και το τολμήσαμε.

Μάιος 2006.

Τόπος «εκτέλεσης» του έργου η αίθουσα εκδηλώσεων 4ου κ 5ου Λυκείου στη μακρινή Καλαμαριά.

Μουσική, ρούχα, σκηνικά, μεταφορές, όλα με τα δικά μας μέσα και μέσα φίλων.

Άγχος για την πρώτη παράσταση όλων μας; Μπα…!!

Ο αρχιφύλακας (τώρα δικηγόρος πια) ήρθε πέντε λεπτά πριν την έναρξη γιατί έδινε για lower…

Παπατζής και κλεφτοκοτάς; Τέλεια μεταμφιεσμένες δύο κοπέλες που όλοι προσπαθούσαν στην παράσταση να τις αναγνωρίσουν!

Τελικά; Όλοι τους υπέροχοι!

Σήμερα η χαρτοπαίκτρα μας είναι νευροχειρουργός στην Αθήνα! Ο Λάκης ηλεκτρολόγος  μηχανικός εδώ, η Σαπφώ μας (υπηρέτρια) στην Ελβετία πληροφορικός κλπ κλπ… Ο Αστυνόμος είναι σήμερα ο μπαμπάς… και όλα τα τότε παιδιά …είναι πάντα παιδιά με ό,τι κι αν κάνουν γιατί το σανίδι σε αφήνει παιδί!

Οι pioneers της νεότερης θεατρικής ιστορίας του 5ου.