Ο Θεατρικός μας όμιλος – Μέρος 3ο

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2008

Λυόμενα

Επίσκεψη μιας σκιάς στο σχολείο μας. Φωτεινής σκιάς.

Ψαθάς, Δημήτρης Ψαθάς εκ Πόντου. Τυχαίο;

Αρχίζει η εποχή του για τη Θεατρική μας Ομάδα.

Κάθε φορά που ανεβάζαμε έργο του έπρεπε να ζητάμε άδεια από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών συγγραφέων. Κάτι που ευτυχώς σταμάτησε τα τελευταία χρόνια!

«Ζητείται Ψεύτης»

Η αφίσα του βουλευτή μας Χρήστου κατακλύζει τη γειτονιά. Η ιδέα της υπερπολύτιμης φίλης και συναδέλφου Άντι. Η Ανδρονίκη μας, πάντα δίπλα μας, με πλούσιες γνώσεις για Ελληνικό κινηματογράφο και Θέατρο (που τώρα πια μας βοηθάει από ψηλά, αφού μικρή ταξίδεψε για πάνω).

Ηθοποιοί; Παιδιά από τα προηγούμενα χρόνια και νέα ..πολλά νέα! Ευτυχώς, το έργο με πολλούς ρόλους. Ρόλοι που τα παιδιά τους ζωντάνεψαν κι έβαλαν τους εαυτούς στη θέση του Ηλιόπουλου, του Ζερβού, του Βέγγου, της Λάζου, της Καραγγιάννη κλπ.

Στο ρόλο της Ζοζώς, οικογενειακής φίλης που ζητούσε μέσο για τον ανεψιό της, η διδάκτωρ Φυσικής σήμερα Βίκη! Η τραγουδίστρια μας (ωχ! δύσκολη σκηνή), η αρτίστα Πίτσα Κίτσα, η Αρχοντούλα. Υπέροχη τότε αλλά και σήμερα με τη στολή της!

Μάιος 2009, 4ος όροφος Βαφοπούλειου, μικρή σκηνή, μικρή αίθουσα, ζεστή αίθουσα, γλυκός ιδρώτας παιδιών και θεατών!

ψευτ1

ψευτ2

 ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2009

Ο Ψαθάς συνεχίζει. Έχει εγκατασταθεί στο 5ο. «Χαρτοπαίκτρα».

Πολλοί ρόλοι. Μικροί και μεγαλύτεροι. Κόντρα ρόλοι.

Η αναντικατάστατη Σαπφώ Νοταρά …αντικαταστάθηκε! Η Κατερινούλα μας, υπηρέτρια στη χαρτοπαίκτρα και Πιπίτσα-γραμματέας του βουλευτή μας την προηγούμενη χρονιά σήμερα μαμά μιας υπέροχης μικρούλας! ( Το θέατρο βοήθησε με τον τρόπο του  στην εργασία της στην Αγγλία…)

Εμφανίζονται και παιδιά με ιδιαίτερο  θεατρικό ταλέντο που σήμερα ασχολούνται με το Θέατρο και κάποια στιγμή θα τα αναφέρουμε… Παιδιά με άνεση στη σκηνή, με δυνατότητες αυτοσχεδιασμού και κυρίως ικανότητα να ακούν τον θεατή και να παίζουν μαζί του.

Τον Μάιο του 2010 χωρέσαμε πάλι στο 4ο όροφο με τη μικρή σκηνή, στιβαγμένοι οι υπόλοιποι στο προθάλαμο μέχρι να τους σπρώξει κάποιος να βγουν!

χαρτ1

χαρτ2

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010

«Αχόρταγος». Δύσκολο εγχείρημα! Δύσκολοι πρώτοι ρόλοι.

Ο άνθρωπος όπως ήταν το δεκαετία του ’60 αλλά και 60 χρόνια μετά.

Με τον «Αχόρταγο», λοιπόν, δεν θέλησα να προσφέρω τις «δύο ώρες ευχάριστες» στο θεατρόφιλο κοινό, αλλά μαζί μ” αυτές και κάτι παραπέρα – έναν ανθρώπινο τύπο, γενικότερα αντιπροσωπευτικό του είδους εκείνου των συνανθρώπων μας, που όσα και ν” αποκτήσουν δεν χορταίνουν και πάντα αγωνιούν για «κάτι άλλο», πιστεύοντας ίσως και οι ίδιοι, ότι όλο και λίγο παραπέρα βρίσκεται η ευτυχία τους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Μάιος 2010. Στα ίδια. Βαφοπούλειο, 4ος. Η αίθουσα πια, γεμίζει στην απογευματινή παράσταση. Μικρά παιδιά στο πάτωμα, σχεδόν πάνω  στη σκηνή. Όρθιοι. Όταν δεν έχεις εισιτήριο αλλά  …πολλούς συγγενείς και φίλους!

Ευχάριστη έκπληξη ο θεατρικός εγωισμός και το ταλέντο των παιδιών που έβγαλαν το αυθόρμητο  γέλιο στις κλασικές σκηνές αλλά και το πικρό χαμόγελο του έργου!

αχορτ1

αχορτ2

Σχολιάστε