5ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης

Γράφει η μαθήτρια του Γ1  Μυρτώ Θεοφιλοπούλου

Υπάρχουν πολλές ταινίες που δεν τις βλέπεις απλώς αλλά τις ζεις, τις σκέφτεσαι, τις νιώθεις και στο τέλος σε αλλάζουν ως άνθρωπο. Μια από αυτές είναι ο « Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών » , μια ιστορία ενός καθηγητή που δίδαξε στους μαθητές του κάτι πολύ πιο σημαντικό από την γραμματική ή τη λογοτεχνία : το πώς να ζουν με πάθος , ελευθερία και πίστη στα όνειρά τους.

Η ταινία μας ταξιδεύει πίσω στην δεκαετία του 1950 σ΄ένα αμερικάνικο οικοτροφείο. Οι μαθητές φορούν ίδιες ενδυμασίες , υπακούν σε αυστηρούς κανόνες που αν τους παραβιάσουν θα έχουν αυστηρές ποινές και ζουν μέσα σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχει χώρος για διαφορετική σκέψη. Όλα μοιάζουν να έχουν προσδιοριστεί εκ των προτέρων μέχρι τη στιγμή που εμφανίζεται ένας νέος καθηγητής ο Κίτινγκ . Ο Κίτινγκ με την  λατινική φράση « Carpe Diem » που σημαίνει άδραξε την μέρα μίλησε απευθείας στις καρδιές των μαθητών και κατ΄ επέκταση όλων των θεατών.

Μέσα από την έμπνευση που τους δημιούργησε ο Κίτινγκ,  οι μαθητές έφτιαξαν κρυφά μία λέσχη ποίησης. Μέσα από την φιλία και τις δυσκολίες οι μαθητές έμαθαν να τολμούν να ακολουθούν αυτό που τους λέει η ψυχή τους ακόμα κι αν οι συνθήκες γύρω τους θέλουν κάτι  διαφορετικό.

Αυτή η ταινία είναι ένα μάθημα ζωής για όλους μας. Μας θυμίζει πως η γνώση δεν έχει αξία όταν δεν συνοδεύεται από πάθος και ελευθερία. Γιατί πάντα στο τέλος δεν μένουν οι τυπικοί κανόνες άλλα οι άνθρωποι που είχαν το θάρρος και το ρίσκο να τους αμφισβητήσουν για να  δημιουργηθεί κάτι καλύτερο.