Τα Χριστούγεννα είναι περίοδος  χαράς, ευχαρίστησης και επαφής με την οικογένεια και τους κοντινούς μας ανθρώπους. Οι άνθρωποι βγαίνουν έξω για να διασκεδάσουν και να αγοράσουν δώρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Όμως είναι σύνηθες φαινόμενο, αρκετά μεγάλο ποσοστό ανθρώπων  να αντιμετωπίζει διαταραχές διάθεσης με κορύφωση αρνητικά συναισθήματα, όπως μια αδικαιολόγητη για τις ημέρες θλίψη. Γιατί όμως ενώ κυκλοφορεί τόση χαρά στους δρόμους, κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται να τη βρουν; Μήπως ο  Χειμώνας συμβάλλει σ’ αυτή την παράξενη διάθεση; Ίσως η εποχή να παίζει κάποιο ρόλο, όμως τα αίτια είναι βαθύτερα.

Η  προϋπάρχουσα μοναξιά που νιώθει κάποιος (λόγω κάποιου χωρισμού ή γενικότερων κακών οικογενειακών συνθηκών) επιτείνεται κατά τη διάρκεια των εορτών, διότι έρχεται σε αντίθεση με αυτό το ζεστό και οικογενειακό κλίμα των Χριστουγέννων. Πολλές φορές επίσης τα καταθλιπτικά συναισθήματα οφείλονται σε κάποια χρόνια ασθένεια ή απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου σε συνδυασμό με τις αναμνήσεις παλαιοτέρων ευτυχισμένων εορτών. Τέλος, η εποχή μας, που μαστίζεται από κρίση αξιών, ανεργία και οικονομική δυσπραγία, δημιουργεί ένα κλίμα αβεβαιότητας και  ανασφάλειας.

Ωστόσο το μήνυμα της γέννησης του Χριστού ήταν και είναι πάντα ελπιδοφόρο. Λειτουργεί ως  προσδοκία που  αναβαθμίζει και αναγεννά  την  ανθρώπινη φύση. Αυτή η αναγέννηση όμως δεν ταυτίζεται με πλούσια  και πανάκριβα δώρα και επιδεικτικά ρεβεγιόν, αλλά  με την απλότητα, την ταπεινότητα και κυρίως την Αγάπη. Αν λοιπόν ο άνθρωπος της σύγχρονης κοινωνίας πιστέψει στο μήνυμα αυτό, δε θα νιώθει  απογοήτευση  και μοναξιά. Αντιθέτως, θα μετατρέψει τον πόνο και την αδικία σε χαρά, ανακούφιση και δημιουργία.

Μαίρη Κοροβέση (B3)