Τα δικά μας χαϊκού

ΑΠΟ: 8ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΓΛΥΦΑΔΑΣ - Ιουν• 15•21

 xaikou

Προσφέρεις χρόνο

Άνισο αντάλλαγμα:

σου κλέβω ζωή.

Αλέξης Σκλαβούνος, (Γ3)

 

Το παιδί στέκει

Πουλιά πετούν στ’ ουράνια

Η χαρά ξυπνά

 

Κορμί λυγερό

Μάτια που φέγγουν στο φως

Η αγάπη

 

Όνειρο θολό

Ελπίδα τρεμοσβήνει

Μελαγχολία

Ιάσων Καραμηνάς, (Γ3)

 

Το πώς που ρωτάς

Κι ώρες που προσμένεις

Δεν λησμονούνται

Μιριάνα Κερμέζο, (Γ3)

 

Το φως της μέρας

το σκοτάδι της νύχτας

κι οι εξελίξεις

Χριστίνα Ντόγια, (Γ3)

 

Η μπάλα κυλά

Σαν τη ζωή

Ό,τι κάνεις, μπορεί να επιστραφεί

Βαγγέλης Παππάς (Γ2)

Η αγάπη δάκρυσε,Το γιασεμί μαράθηκε,

Η κοπέλα άλλαξε.

 

Κοιτώ το καράβι

Έφυγε το όνειρο,

ξέμεινα να αγναντεύω.

 

Το αηδόνι λάλησε,

Η ιστορία τελείωσε,

Το μελάνι ξέφτησε.

 

Η αυλαία έκλεισε,

Η μάσκα έπεσε,

Η αλήθεια έλαμψε.

 

Το ρυάκι χάθηκε,

Ο ήλιος πρόλαβε,

Το χελιδόνι δάκρυσε.

Μαρία Δαμηλάκη, (Γ3)

Το συγκεκριμένο χαικού-ποίημα είναι εμπνευσμένο  από το διήγημα «Η Σκιά του Φεγγαριού» του Ευγένιου  Τριβιζά   από το βιβλίο ’’ο Ταξιδιώτης και η Μαργαρίτα.’’)

 

Σκοτάδι

Ένα ξαφνικό φως

Αγνοήστε το

 

Στασιμότητα

Ένα τρένο κινείται

Και πάλι σιωπή

Κυριακή Ιωαννίδη, (Γ3)

 

Χρυσό φεγγάρι,αυτή αποχώρησε,μόνη σαν πρώτα.Άδεια πλατεία,πολλοί πραιτοριανοί,και μόνο σιωπή

Εύα Τσιτηρίδου, (Γ3)

 

Θρόισμα φύλλων

Ευωδιές λουλουδιών

Γαλήνη φύσης

Αργυρώ Γιαλυράκη, (Γ3)

 

Ο νοτιάς πήρε

Το καπέλο που φοράς

Γέλασ’ ο ήλιος

Μαριάννα Κουράκου (Γ2)

 

Μονοκύτταρος εχθρόςΜα κερδίζει στη μάχηΜε τον άνθρωποΑιμιλία Λογοθέτη (Γ2)Μικρά Μυστικά

Σε άρθρα πετάξανε

Τα ξέρεις κι εσύ

 

Άσημο το παν

Κοιτώντας στον ουρανό

Μισό φεγγάρι

Μαριάννα Ξηραδάκη (Γ2)

 

Σχολιάστε

Top