Έμφυλη βία ορίζεται οποιαδήποτε επιβλαβής πράξη κατά της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας όσων την υφίστανται.
Είναι ένα καθημερινό, παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο πλήττει κυρίως γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Ενώ οι βασικοί της τύποι είναι τέσσερις – σεξουαλική, σωματική, ψυχολογική και οικονομική βία- οι μορφές της είναι ποικίλες και περιλαμβάνουν τη λεκτική βία, την παρενόχληση, τον εξαναγκαστικό γάμο, την εμπορία ανθρώπων (human trafficking) αλλά και τη γυναικοκτονία. Δεν περιορίζεται μόνο σε ιδιωτικούς χώρους (π.χ. το σπίτι), αλλά δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχει επεκταθεί και στους χώρους εργασίας…
Ουσιαστικά, πηγάζει από την ιστορικά κατοχυρωμένη ανισότητα στις θέσεις «εξουσίας» μεταξύ ανδρών και γυναικών και χρησιμοποιείται λανθασμένα ως μέσο ελέγχου, τιμωρίας ή ακόμη και σωφρονισμού των ατόμων που την υφίστανται. Δυστυχώς, παρόλο που η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών έχει επικυρωθεί από την Ελλάδα και άλλες χώρες ήδη από το 2018, ορίζοντας όλες τις μορφές έμφυλης βίας ως ποινικό και πολλές φορές κακουργηματικό αδίκημα, εξακολουθούμε να ακούμε καθημερινά για τέτοιου είδους περιστατικά. Ο θύτης, με όπλο τη δύναμη και την εξουσία που έχει, ασκεί, συνήθως επανειλημμένα, βία μέχρι να βρεθεί κάποιος να τον φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης. Αντίθετα, το θύμα μαθαίνει να ζει με τις συνέπειες και λίγες φορές βρίσκει το σθένος να το καταγγείλει.
Οφείλουμε, λοιπόν, όλοι εμείς, άντρες και γυναίκες, νέοι ή και ενήλικες, να μην δείχνουμε καμία ανοχή σε καμία μορφή βίας!. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τα θύματα να μιλήσουν και να σταθούμε δίπλα βοηθώντας τα να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες. Γιατί η έμφυλη βία μας αφορά όλους!
Νεφέλη Μωυσιάδη (Β΄2)
