Το θέμα του βιβλίου, είναι η πεποίθηση των ανθρώπων ενός νησιού, ότι υπεύθυνοι για όλες τις συμφορές τους, ήταν… οι μαύρες γάτες! Έτσι, αποφασίζουν να τις εξολοθρεύσουν και οι αναγνώστες παρακολουθούν την προσπάθεια των μαύρων γατών να σωθούν!
Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας είναι η κυρά Ειρήνη, γιατί ήταν η μόνη από το νησί η οποία δεν πίστεψε ότι οι γάτες είναι υπεύθυνες για τις συμφορές τους και γι’ αυτό δεν σταμάτησε ποτέ να τις βοηθάει…
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι αληθοφανείς, αφού είναι ένα συχνό φαινόμενο οι άνθρωποι να φανατίζονται και να πιστεύουν πολύ εύκολα σε προκαταλήψεις.
Το αγαπημένο μου σημείο στο βιβλίο, ήταν όταν ο πρωταγωνιστής, ο οποίος είναι ταπεινής καταγωγής, ερωτεύεται μια γάτα αριστοκρατικής τάξης κι έτσι γίνεται φανερό πως υπάρχουν διακρίσεις ακόμα και μεταξύ των γατών!
Το σημείο του βιβλίου που δεν μου άρεσε ήταν η περιγραφή του βασανισμού των γατών. Θα προτιμούσα αυτές οι σκηνές να λείπουν από το μυθιστόρημα, ή να περιγράφονταν πιο ήπια…
Ενώ η πλοκή είναι ωραία, είναι λίγο μακροσκελής, με αποτέλεσμα να κουράζει, σε κάποια σημεία, τον αναγνώστη. Βέβαια το χιούμορ του συγγραφέα, σώζει την κατάσταση και ωθεί στη συνέχεια της ανάγνωσης με ευχάριστο τρόπο!
Έλλη Γρηγοριάδη (Γ΄1)
