της Σίσσυς Χαντζίδου
Ακόμη κι αν ο τίτλος μπορεί να ακούγεται κάπως ειρωνικός, αποτελεί όχι μόνο προσωπικό βίωμά αλλά και μία τεράστια αλήθεια. Στο άκουσμα της συγκεκριμένης φράσης λίγα χρόνια παλαιότερα θα με έπαιρναν τα γέλια, η εισαγωγή μου όμως στο Πανεπιστήμιο με έκανε να αναθεωρήσω πολλά πράγματα.
Το μάθημα των Αρχαίων για μένα αποτελούσε πάντα ένα αντικείμενο το οποίο έκρυβε εντός του πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Δυστυχώς όμως, ακόμα κι αν οι φιλόλογοι επιδίωξαν να το διδάξουν, απέτυχαν. Η αποτυχία αυτή δεν οφειλόταν στην αδυναμία να μεταλαμπαδεύσουν τη γνώση αλλά στην γενική προκατάληψη που επικρατούσε στο μαθητικό πληθυσμό. «Ποιος ο λόγος να μάθω μία γλώσσα η οποία πλέον έχει πεθάνει;». Μία ερώτηση που βασάνιζε πάντα την τάξη μου στο μάθημα των Αρχαίων. Και μπορώ να ομολογήσω πως ακόμα κι αν συμπεριλαμβανόμουνα στο ποσοστό εκείνων που τους άρεσε το μάθημα, αυτή η απορία δεν μου ήταν αδιάφορη. Ώρες-ώρες κατά την διάρκεια του διαβάσματος έπιανα τον εαυτό να προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στο ερώτημα, και ακόμα και αν δεν τις έβρισκα, κάτι μέσα μου με ωθούσε να συνεχίζω να αναζητώ παραπάνω.
Μεγαλώνοντας, για να καλύψω τα κενά που είχαν δημιουργηθεί από τα μαθητικά χρόνια, αποφάσισα να ασχοληθώ με τον συγκεκριμένο τομέα πιο μεθοδικά και λεπτομερώς, προκειμένου να λύσω απορίες και να αποκτήσω όχι μόνο τις βασικές γνώσεις που απαιτούνταν για να ολοκληρώσω τις σπουδές, αλλά και όσες επιπλέον μπορούσα. Άλλωστε, όπως μας είχε πει και μία φιλόλογος κάποτε στο σχολείο «Η γνώση δεν είναι ποτέ αρκετή για ένα άτομο που θέλει συνεχώς να εξελίσσεται». Ο προσωπικός ζήλος, λοιπόν, και η περιέργεια για αναζήτηση γνώσεων με ώθησαν να ακολουθήσω τη συγκεκριμένη επαγγελματική πορεία .
Στο σχολείο έμαθα να γράφω Αρχαία, στο πανεπιστήμιο έμαθα να τα αγαπώ. Ποτέ δεν θα φανταζόμουν πως ένα μάθημα θα ξυπνούσε μέσα μου τόσα συναισθήματα που θα με έκαναν να βλέπω τον κόσμο με τελείως διαφορετική οπτική. Οι ετυμολογίες των λέξεων βγάζαν, πλέον, νόημα όπως και η διαμόρφωση της νέας ελληνικής. Ακόμα και ο κόσμος γύρω μου είχε αρχίσει να διαφοροποιείται στα μάτια μου όσον αφορά τον τρόπο που σκέφτομαι και βιώνω τη ζωή.
Το να ξέρεις να μιλάς άπταιστα μία γλώσσα σου δίνει μία ικανοποίηση, το να γνωρίζεις όμως και την προέλευση της σου προσφέρει εκπαίδευση. Και ως γνωστό η εκπαίδευση είναι η βαθμιαία ανακάλυψη της άγνοιας μας. Όταν αυτό γίνει αντιληπτό, η εκπαίδευση και η παιδεία θα είναι κάτι περισσότερο από το να διανέμεις απλώς την γνώση, αλλά -πολύ περισσότερο- να εμπνέεις και την αλλαγή! Και αν αυτή την στιγμή σε έχω βάλει σε σκέψεις, έχω πετύχει τον στόχο μου…
