της Ιωάννας Παπαβασιλείου
Υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή ανάμεσα στο τι αγαπάμε να κάνουμε και στο τι μπορεί να θεωρηθεί εξάρτηση. Συνήθως όταν ακούμε την λέξη εξάρτηση μας έρχονται στο μυαλό εικόνες ουσιών, παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να είμαστε εξαρτημένοι και σε «αθώες» καθημερινές μας συνήθειες χωρίς να το συνειδητοποιούμε; Συνηθίζουμε να θαυμάζουμε τους βιβλιοφάγους και η βιβλιοφιλία μας φαίνεται κάτι μακρινό και εντυπωσιακό. Αλλά έχετε σκεφτεί πως αυτή η αγάπη για την ανάγνωση βιβλίων μπορεί να θεωρηθεί ακόμα κι εθισμός;
Υπάρχει η προκατάληψη πως η ανάγνωση βιβλίων έχει πάντα θετικό πρόσημο, γεγονός που προκύπτει, σχεδόν σίγουρα, από ανθρώπους που ο αριθμός των βιβλίων που έχουν διαβάσει στη διάρκεια της ζωής τους, μετριούνται στα δάχτυλα! Ένα βιβλίο όμως μπορεί να σε «εθίσει», η κάθε σελίδα του να γίνει μια γουλιά αλκοόλ και η δόση του ενός κεφαλαίου να φαίνεται πάντα λειψή. Κάτι τέτοιο μπορεί να το πετύχει μόνο ένα «σωστό βιβλίο», το πιο ενδιαφέρον και πιο ταιριαστό βιβλίο για τον κάθε αναγνώστη. Αυτό το βιβλίο θα σε τραβήξει και ο ήχος από το γύρισμα των σελίδων θα αντηχεί σαν μοτίβο μουσικής στα αυτιά σου: «Λίγο ακόμα», «Ένα ακόμα κεφάλαιο», θα λες στον εαυτό σου ενώ οι ώρες στο ρολόι θα κυλούν. Και χωρίς να το συνειδητοποιήσεις ακτίνες φωτός ξετρυπώνουν από τα παντζούρια και ο ήχος του κελαϊδίσματος των πουλιών αρχίζει να χαϊδεύει απαλά τα αυτιά σου.
Ναι, η έλλειψη ύπνου, πράγματι, δεν είναι η πιο σοβαρή συνέπεια της βιβλιοφιλίας, όμως το συναίσθημα της αγωνίας, το σφίξιμο του στομαχιού και η ταχυπαλμία που σου προκαλεί το βιβλίο, δεν είναι; Βλέπουμε, λοιπόν, πως και η βιβλιοφιλία μπορεί να έχει μια αρνητική, έως και καταστροφική πτυχή. Όλα αυτά όμως δε μπορούν να ανταγωνιστούν τα συναισθήματα που σου χαρίζει το κάθε βιβλίο, τη δυνατότητα να ζήσεις σε τόσους διαφορετικούς κόσμους και να βιώσεις τις καταστάσεις από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ένα βιβλίο σε ωριμάζει, είναι ένα δώρο που σου προσφέρει απλόχερα την εμπειρία μοναδικών ιστοριών και γεγονότων. Έτσι, μπορεί κάποιος να το θεωρήσει εξάρτηση, αλλά εγώ θα το ονομάσω «γλυκιά τρέλα».
