Παπαζιώγα Δέσποινα
Ισχυριζόμαστε συνεχώς ότι ζούμε σε μια δημοκρατική εποχή, όπου έχουν κατοχυρωθεί όλα τα δικαιώματά μας. Έχουμε αναλογιστεί, όμως, αν συμβαίνει το ίδιο τον τελευταίο ενάμισι χρόνο; Είμαστε τόσο ελεύθεροι όσο νομίζαμε; Στην πραγματικότητα έχουμε παραχωρήσει πολλά από τα βασικά δικαιώματά μας προκειμένου να θωρακίσουμε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας απέναντι στην πανδημία.
Ενδεικτικό παράδειγμα καταπάτησης των δικαιωμάτων, στις μέρες μας, αποτελεί η απαγόρευση της κυκλοφορίας, η οποία μας μύησε στη «ζωή» των κατάδικων. Καθημερινά – και όχι για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά για ενάμισι χρόνο! – είμαστε υποχρεωμένοι να φοράμε τον αριθμό μας πριν βγούμε έξω από το κελί μας για να επιστρέψουμε σε λίγες ώρες πίσω σε αυτό. Στο ενδιάμεσο, αν και δεν φοράμε χειροπέδες, είμαστε φιμωμένοι με μάσκες με αποτέλεσμα να μην διαφοροποιούμαστε από την υπόλοιπη ομοιογενή μάζα ανθρώπων. Δικαίως θα μπορούσε, λοιπόν, ο Διονύσιος Σολωμός να μας χαρακτηρίσει ελεύθερους φυλακισμένους ή, για την ακρίβεια, φυλακισμένους ελεύθερους.
Από την άλλη, με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχουμε χάσει και το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Η πλέον γνωστή σε όλους μας εφαρμογή webex, αυτή η νέα μας εικονική πραγματικότητα, μεταξύ των πολλών δυνατοτήτων που παραχωρεί σε καθηγητές και μαθητές δίνει και το δικαίωμα του «mute all». Για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι το δικαίωμα που έχει ο καθηγητής να κλειδώνει τα μικρόφωνα όλων των μαθητών ανά πάσα στιγμή. Η αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας αφήνει ως μόνη επιλογή στους μαθητές τη χρήση του «chat» για να θέσουν απορίες ή να εκφράσουν άποψη πάνω σε ένα ζήτημα, αν και δεν είναι λίγες οι φορές που είναι και αυτό κλειδωμένο…
Εντούτοις, όσες δυσκολίες και να παρουσιάζει η παρούσα κατάσταση, θα πρέπει να την υποστούμε για το κοινωνικό συμφέρον. Όλα αυτά τα μέτρα δεν είναι νέμεσις, αλλά ασφαλιστικές δικλείδες απαραίτητες σε τέτοιες κρίσιμες συνθήκες. Παρόλα αυτά, είναι στο χέρι του καθενός να επιδείξει ωριμότητα και να σεβαστεί τον νόμο. Αλλά δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ούτε εμείς έχουμε το δικαίωμα να θέτουμε σε κίνδυνο τη ζωή των συνανθρώπων μας.
