Πανδημία: Στοιχεία απομυθοποίησης

Συνέντευξη στην Ναταλία Κιρμιζή

Η κυρία Κυριακή Γρηγοριάδου, Βιολόγος του 1ου ΓΕΛ «Μανόλης Ανδρόνικος» αναλύει, ως άνθρωπος του χώρου Υγείας, την κατάσταση που βιώνουμε, προτείνει έγκυρες πηγές για την ορθή ενημέρωση μας για την Covid-19 και μας εκφράζει την προσωπική της άποψη για να τα μέτρα που πάρθηκαν ως προς την εξ αποστάσεως εκπαίδευση από το Υπουργείο Παιδείας.

Μπορούμε να ενημερωνόμαστε από κάποιο μέσο σωστά για τον κορονοϊό για να αποφύγουν την όποια καταστροφολογία που κυριαρχεί τον χώρο της τηλεοπτικής ειδησεογραφίας;

Η πανδημία του Covid -19 έχει επηρεάσει την καθημερινότητα όλων των πολιτών σε παγκόσμια κλίμακα και σαφώς όλοι μας έχουμε αγωνία για την εξέλιξη της και την ανάγκη για έγκυρη πληροφόρηση. Τα ΜΜΕ κατά την άποψη μου δεν καλύπτουν την αναγκαιότητα αυτή γιατί επιθυμούν να αξιοποιήσουν την πληροφορία σε πολλά επίπεδα, σε επίπεδο τηλεθέασης, σε επίπεδο επηρεασμού των τηλεθεατών, σε επίπεδο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Ακόμη και η επίσημη ημερήσια ενημέρωση μοιάζει περισσότερο με αναγγελία θανάτων χωρίς να νοιάζονται για το πώς νιώθουν οι τηλεθεατές όταν ακούνε «το 80% των θανόντων είναι ηλικιωμένοι άνω των 70 ετών». Σε τι χρησιμεύει αυτή η πληροφορία; Στη δημιουργία πανικού στους >70 ετών; Στον εφησυχασμό των < 70 ετών; Είναι η άχρηστη πληροφορία της κάθε ημέρας! Λέξεις όπως κοινωνική συνοχή, αλληλεγγύη, προσφορά, επίσης δεν συνηθίζονται στα ΜΜΕ, εκτός αν πρόκειται για δωρεές μεγάλων επιχειρήσεων ή επώνυμων. Με λίγα λόγια είμαι απογοητευμένη από τον τρόπο που διαχειρίζονται τα τηλεοπτικά κανάλια την ενημέρωση για τον Covid-19. Ένας μαθητής της  Β΄ Λυκείου ξέρει ότι οι RNA ιοί μεταλλάσσονται πολύ γρήγορα, ιός HIV, ιός της γρίπης κτλ. Γιατί να σπέρνουν τον πανικό με πρωτοσέλιδα του τύπου «Νέο μεταλλαγμένο στέλεχος στην Αγγλία….», αν δεν ήταν τραγικό θα ήταν για γέλια. Το στέλεχος του ιού του πρώτου κύματος είναι διαφορετικό από αυτό που κυριαρχεί τώρα και είναι επίσης διαφορετικό από το στέλεχος που ξεκίνησε την πανδημία στην Ουχάν στην Κίνα και πάει λέγοντας. Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΕΟΔΥ,( https://eody.gov.gr/neos-koronaios-covid-19/ ) εκτός από τον χάρτη των ημερήσιων κρουσμάτων, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ενότητα με τίτλο «Οδηγίες ψυχολογικής στήριξης των πολιτών», σε αυτή την ενότητα υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσες έρευνες και οδηγίες προς τους πολίτες, κατηγοριοποιημένες ανά ηλικιακή ομάδα, που θεωρώ ότι είναι πολύ χρήσιμες για την αντιμετώπιση του άγχους και της ανασφάλειας που βιώνουν κάποιοι ενήλικες, ηλικιωμένοι ή έφηβοι. Ποτέ κανείς στα ΜΜΕ δεν ανέφερε αυτή  την πηγή, τους ενδιαφέρει μόνο η δραματοποίηση των αριθμών, οι δε σπαραξικάρδιες δηλώσεις κάποιου στενού συγγενή του αποθανόντα είναι «μάνα εξ ουρανού» ή συνεντεύξεις με συνταξιούχους που κουνούν με οργή το δάχτυλο στους νέους, γιατί «οι νέοι διασπείρουν τον ιό, αλλά δεν πεθαίνουν…» Μια πηγή πληροφόρησης που θεωρώ αξιόπιστη είναι το site του Πανεπιστημίου Johns Hopkins (https://coronavirus.jhu.edu/map.html?), στο οποίο υπάρχει ένας παγκόσμιος διαδραστικός χάρτης σχετικός με τον Covid-19. Μπορείς πολύ εύκολα να δεις τα κρούσματα σε οποιαδήποτε χώρα όχι μόνο ως αριθμούς αλλά υπάρχει μια πολύ σημαντική παράμετρος που δίνει την αναλογία κρουσμάτων/θανάτων. Αυτή η αναλογία για την χώρα μας είναι πολύ υψηλή 3,57 δεδομένο που έρχεται σε αντίθεση με την άποψη ότι «τα πάμε καλά». Ακόμη και χώρες όπως η Ιταλία που χτυπήθηκε από το πρώτο κύμα της πανδημίας πολύ άσχημα, έχει μικρότερη αναλογία κρουσμάτων/θανάτων με εξαίρεση ελάχιστες περιοχές όπως το Μιλάνο. Είναι λοιπόν μια πηγή πληροφόρησης που δείχνει την παγκόσμια εικόνα και όχι μόνο τον μικρόκοσμο μας. Επίσης υπάρχουν σημαντικοί επιστήμονες που αποδελτιώνουν καθημερινά τα άρθρα των επιστημονικών περιοδικών και ενημερώνουν για την εξέλιξη της πανδημίας, τις προσδοκίες για τα εμβόλια, τις επιφυλάξεις για την προσδοκώμενη ανοσία κτλ., στηριζόμενοι σε επιστημονικά δεδομένα και όχι σε εικασίες. Ενδεικτικά αναφέρω την σελίδα στο fb του ομότιμου καθηγητή μοριακής Βιολογίας του ΑΠΘ, Κ. Τριανταφυλλίδη. Υπάρχουν λοιπόν πηγές έγκυρης ενημέρωσης και αυτές συνδέονται με τους επιστήμονες που βρίσκονται είτε στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης της πανδημίας, είτε στην πρώτη γραμμή της έρευνας και της τεχνολογίας.

Θεωρείτε ότι η κοινωνία μας εξελίχθηκε λόγω της πανδημίας; Εάν ναι, σε ποιους τομείς;

Η κοινωνία μας εξελίχθηκε βίαια, ή μάλλον άλλαξε γιατί η εξέλιξη έχει πάντα θετικό πρόσημο. Αναγκαστήκαμε ή να αλλάξουμε ή να απομονωθούμε, όλα γίνονται εξ αποστάσεως ή θα μάθεις να ζεις εξ αποστάσεως ή η απόσταση σου από την κοινωνία θα γίνει τόσο μεγάλη που δεν θα υπάρχεις πια ως οντότητα μέσα σε αυτήν. Ο χώρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (συνοικιακά μαγαζάκια, το παντοπωλείο της γειτονιάς, μικρές τουριστικές μονάδες, κτλ.) σχεδόν καταστράφηκε γιατί δεν είχε την τεχνογνωσία και την εμπειρία για να μπορέσει να επιβιώσει εξ αποστάσεων. Μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις κατάφεραν να επενδύσουν στην τεχνολογία και να διατηρήσουν τους πελάτες τους και την επιβίωση τους. Ο χώρος της εκπαίδευσης βίαια άλλαξε και αυτός, έγινε εξ αποστάσεως. Ήταν βίαια αλλά αναγκαία αλλαγή. Είναι ο χώρος μας και τον γνωρίζουμε καλύτερα, για κάποιους, εξ αποστάσεως κριτές,  δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και όλα προχωράνε κανονικά και χαλαρά. Για μας, εκπαιδευτικούς και μαθητές, υπάρχουν τεράστια προβλήματα και στις δυο ομάδες των εμπλεκομένων. Να φανταστούμε το παιδάκι του δημοτικού μπροστά στον υπολογιστή να παλεύει να βγάλει άκρη! Να φανταστούμε τον μαθητή της Α΄ Λυκείου να ενημερώνετε ότι η τράπεζα θεμάτων θα λειτουργήσει κανονικά, άσχετα αν αυτός/ή είχε την υλικοτεχνική υποδομή να παρακολουθεί τα μαθήματα; Ή μήπως να σκεφτούμε τον μαθητή της Γ΄ Λυκείου; Ή μήπως να σκεφτούμε τους εκπαιδευτικούς που έπρεπε να μετασχηματίσουν όλο το υλικό τους σε νέα εξ αποστάσεως δεδομένα, με τα ίδια προβλήματα εξοπλισμού, σύνδεσης και τεχνογνωσίας με τους μαθητές τους; Το σημαντικότερο πλήγμα το δέχθηκε η ψυχική μας ισορροπία, δεν είχε θετική εξέλιξη η απόσταση στις σχέσεις μας. Αυξήθηκε η απομόνωση των μεγαλύτερων ηλικιακά ομάδων, οι έφηβοι δηλώνουν ότι έχασαν ένα χρόνο από τη νιότη τους, χωρίς παρέες, μακριά από τους φίλους τους. Η πλειοψηφία των μαθητών δηλώνει ότι «τους λείπει το σχολείο», αν το ακούγαμε αυτό πριν ένα χρόνο θα γελούσαμε. Η πανδημία έφερε στο προσκήνιο ομάδες εργαζομένων που μας είναι πραγματικά απαραίτητοι, όπως  οι άνθρωποι στο χώρο της υγείας και της καθαριότητας.  Στην πανδημία αναθεωρήσαμε τις απόψεις μας για κλάδους αυτούς, γίναμε λίγο πιο προσεκτικοί στη διαχείριση των σκουπιδιών μας, κυρίως βέβαια στον προσωπικό μας χώρο και λιγότερο στον δημόσιο.  Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό έγιναν οι ήρωες μας, η ελπίδα μας, πριν ένα χρόνο ήταν «αδιάφοροι» για το πρόβλημα μας ζητούσαν «φακελάκια» ήταν «ανάλγητοι». Υπήρξε λοιπόν θετική αλλαγή στη στάση  της κοινωνίας απέναντι στους ανθρώπους που υπηρετούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η θετική στάση είναι συνειδητή ή απλά καιροσκοπική και καθαρά ωφελιμιστική. Ξεκινήσαμε τα πρώτα δειλά μας αλληλέγγυα βήματα  με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, αν χρειάζεται κάτι, αν μπορούμε να τον βοηθήσουμε, ανταλλάξαμε τηλέφωνα για ώρα ανάγκης. Χτυπάμε το κουδούνι του πιο εύκολα απλά για να πούμε καλημέρα.

Τι πιστεύετε για τις πρόσφατες αποφάσεις και την εγκύκλιο του Υπουργείου παιδείας ως προς την εξ αποστάσεως εκπαίδευση;

Πιστεύω ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται «εξ αποστάσεως», καμιά εμπλοκή των αρμοδίων με την πραγματικότητα. Όλα συνεχίζονται ομαλά, η ύλη προχωρά κανονικά, παίρνουμε απουσίες κανονικά, εφαρμόζεται ο αρχικός σχεδιασμός κανονικά, διαγωνίσματα εξ αποστάσεως κανονικά, τράπεζα θεμάτων στην Α΄ τάξη όπως είχε προγραμματιστεί. Διαφωνώ. Σε αυτήν την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζούμε πρέπει να δώσουμε έμφαση στην παιδαγωγική διάσταση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Να ακούσουμε τί είναι σημαντικό για τους μαθητές, ποιά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν; Ποιά είναι τα συναισθήματα τους; Νιώθουν φόβο, νιώθουν ενοχές ότι διασπείρουν τον ιό; Η διδακτέα ύλη, τα διαγωνίσματα και οι βαθμολογίες δεν έχουν καμιά αξία, το σημαντικό είναι να καταφέρουμε να διατηρήσουμε την αισιοδοξία τους να «κλέψουμε» λίγη λάμψη από τα νιάτα τους, όχι να τους οδηγήσουμε στην μελαγχολία και τον μαρασμό. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση πρέπει να προσανατολιστεί σε προσεγγίσεις, ακόμη και του γνωστικού αντικειμένου, δημιουργικές και ευχάριστες.  Παρόλο που το πιστεύω αυτό δεν νομίζω ότι  κατάφερα να το κάνω και ζητώ συγγνώμη από τους μαθητές μου.

Σας ευχαριστούμε πολύ.

Πηγή εικόνας: εδώ 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης