Πολλές φορές οι πορείες του πολέμου δεν καθορίζονται από τους μεγαλύτερους αριθμούς και τη δύναμη πυρός αλλά από την ανώτερη τακτική , την αφοσίωση  , τη διοίκηση και την αγάπη για την πατρίδα….

24/02/2023, ένα χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου ο  πρόεδρος Ζελένσκι διαμήνυσε  «έχουμε όλοι στο κινητό μας τουλάχιστον μια επαφή που δεν αντιστοιχεί σε ζωντανό άνθρωπο»..

Πάνω από 8.000 άμαχοι έχουν καταγραφεί ότι έχουν σκοτωθεί στην Ουκρανία από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στη χώρα σχεδόν πριν από ένα χρόνο

Ο απολογισμός του ΟΗΕ περιλαμβάνει τον θάνατο 2.000 αμάχων στη Μαριούπολη

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αποκαλούμενη (κυρίως από την πλευρά της Ρωσίας) και ως «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία, είναι μια εμπόλεμη σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, αποτελώντας ουσιαστικά την κορύφωση της συνεχιζόμενης εδώ και 8 χρόνια Ρωσο-ουκρανικής διαμάχης. Ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 2022, ύστερα από την εντολή του Πρόεδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντίμιρ Πούτιν να προελάσουν τα ρωσικά στρατεύματα εντός ουκρανικού εδάφους.

Ο Βλαντίμιρ Πούτιν ανταποκρίθηκε στην έκκληση των δυο ηγετών των ρωσόφωνων περιοχών, του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ για βοήθεια. Ισχυρίστηκε ότι στόχος είναι «η υπεράσπιση των ανθρώπων που επί οκτώ χρόνια υφίστανται διωγμούς και γενοκτονία από το καθεστώς του Κιέβου» και ότι θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη «όσοι διέπραξαν πολλαπλά εγκλήματα εναντίον αμάχων, συμπεριλαμβανομένων και πολιτών της Ρωσικής Ομοσπονδίας».

Η εισβολή οδήγησε στη μεγαλύτερη προσφυγική κρίση στην ήπειρο από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με 6.7εκ. Ουκρανούς πολίτες να εγκαταλείπουν τη χώρα και σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της Ουκρανίας να εκτοπίζεται. Η εισβολή προκάλεσε επίσης παγκόσμια επισιτική και ενεργειακή κρίση και ελλείψεις σε τρόφιμα και βασικά αγαθά.

Σε διάγγελμα του, ο Βλαντιμίρ Πούτιν χρησιμοποίησε αλυτρωτικούς όρους, αμφισβήτησε την κυριαρχία της Ουκρανίας, και (σύμφωνα με πληθώρα αναλυτών, εσφαλμένα) υποστήριξε ότι η χώρα κυβερνείται από νεοναζί, που καταδιώκουν τις Ρωσικές μειονότητες εντός της Ουκρανίας.

Στις 21 Φεβρουαρίου 2022, η Ρωσία αναγνώρισε επίσημα τη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντανιέτσκ και Λαϊκή Δημοκρατία του Λουγκάνσκ ως αυτόνομες πολιτείες του Ντονμπάς. Την επόμενη ημέρα, η Ρωσία έδωσε το πράσινο φως για στρατιωτική επέμβαση, με τους στρατιώτες να προχωρούν και στις δύο περιοχές.

Η εισβολή ξεκίνησε επίσημα στις 24 Φεβρουαρίου 2022, όταν ο Πούτιν ανακοίνωσε ειδική στρατιωτική επιχείρηση για την αποστρατικοποίηση και αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Λίγα λεπτά αργότερα, πύραυλοι και βομβαρδισμοί χτύπησαν τη πρωτεύουσα του Κιέβου. Την ίδια ημέρα η εισβολή ξεκίνησε σε πολλαπλά μέτωπα. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανακοίνωσε καθεστώς στρατιωτικού νόμου και ζήτησε να στρατολογηθούν όλοι οι άντρες-κάτοικοι της χώρας μεταξύ 18-60, που πλέον απαγορεύονταν να εγκαταλείψουν τη χώρα.

Η εισβολή καταδικάστηκε διεθνώς από χώρες της Δύσης. Τα Ηνωμένα Έθνη ενέκριναν διακήρυξη που καταδίκασε την εισβολή και ζητούσε από τη Ρωσία να αποχωρήσει από την Ουκρανία.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έδωσε εντολή στη Ρωσία να σταματήσει τις στρατιωτικές επεμβάσεις, ενώ το Συμβούλιο της Ευρώπης απέβαλε τη Ρωσία. Πολλές χώρες του Δυτικού κόσμου ανακοίνωσαν οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, οι οποίες επηρέασαν σημαντικά τόσο της Ρωσία, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο.

Πολλές χώρες της Ευρώπης, καθώς και οι ΗΠΑ, ανακοίνωσαν ανθρωπιστική και στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία. Διαδηλώσεις ξεκίνησαν από τον Φεβρουάριο παγκοσμίως, με αυτές στη Ρωσία να οδηγούν σε μαζικές συλλήψεις και λογοκρισία στα ΜΜΕ συμπεριλαμβανομένων απαγορεύσεων της χρήσης λέξεων όπως πόλεμος και εισβολή.

Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ανακοίνωσε τη διεξαγωγή έρευνας για τέλεση εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στην Ουκρανία από το 2013, καθώς και κατά τη διάρκεια της εισβολής το 2022.

Η εισβολή προχώρησε με σταθερά εδαφικά κέρδη για τη Ρωσία έως τις αρχές Απριλίου 2022, όταν και αποχώρησε από το Κίεβο και τη βορειοανατολική Ουκρανία γενικότερα. Η γραμμή του μετώπου προχώρησε σταδιακά ως τον Σεπτέμβριο του 2022 υπέρ της Ρωσίας, όταν μια ουκρανική αντεπίθεση οδήγησε στην αποχώρηση των Ρώσων και την ανακατάληψη αρκετών εδαφών στην ανατολική Ουκρανία. Τον Σεπτέμβριο του 2022, εξαιτίας αυτής της εξέλιξης, η Ρωσία έθεσε σε εφαρμογή μερική επιστράτευση, δημιουργώντας ένα κύμα εξόδου πολλών Ρώσων από τη χώρα, ενώ διεξήγαγε μια σειρά από αμφιλεγόμενα και μη αναγνωρισμένα δημοψηφίσματα προσάρτησης των κατεχόμενων περιοχών της Ουκρανίας στη Ρωσία, τα οποία οδήγησαν στην προσάρτηση ορισμένων περιοχών στη Ρωσία στις 30 Σεπτεμβρίου 2022.

Η Ρωσία εξαπολύει συχνά επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη από τον Οκτώβριο και το Κίεβο λέει ότι η Μόσχα μπορεί να προχωρήσει σε συνεχή  μπαράζ επιθέσεων.

Εκατοντάδες σχολεία έχουν καταστραφεί λόγω του πολέμου. Πολλά άλλα αναγκάζονται να λειτουργούν εκ περιτροπής με δια ζώσης και εξ αποστάσεως διδασκαλία, λόγω των τακτικών διακοπών ρεύματος στη χώρα, μετά τα ρωσικά πλήγματα σε ενεργειακές υποδομές. Τα σχολεία επιτράπηκε να κάνουν δια ζώσης μαθήματα τη φετινή σχολική χρονιά μόνο εάν διέθεταν ένα λειτουργικό αντιαεροπορικό καταφύγιο.

Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ

Patrisnews.gr

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥΣΩΤΗΡΗΣ,  ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Β5

————————————————————————————————————————————-

ΤΙ ΕΧΕΙ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ;

Όταν οι ισχυρές χώρες ασκούν διχαστικές πολιτικές τότε είναι σίγουρο ότι θα επακολουθήσουν πολεμικές συγκρούσεις…

                                                          Ανδρουλάκη Κάτρα /Α1 – Καλογήρου Ειρήνη/Α1

Ο πόλεμος αποτελεί την πιο βίαιη και ολοκληρωτική μορφή ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ μαχόμενων αντιπάλων.  Αυτή τη στιγμή παγκοσμίως βρίσκονται σε εξέλιξη πάνω από 50 πόλεμοι. Ιστορικά, ο πιο θανατηφόρος από τους πολέμους που έχουν γίνει ποτέ είναι ο Β΄ Παγκόσμιος με 60.000.000–72.000.000 απώλειες.

Ενώ συγκρούσεις ανάμεσα στην Ρωσία και στην Ουκρανία φαίνεται να υπάρχουν από το 2014, η πρόσφατη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου του έτους 2022, ήταν πιο πρόσφατη ενημέρωση από τα ΜΜΕ. Αν όμως κάποιος ψάξει βαθύτερα το θέμα θα ανακαλύψει ότι διμερείς σχέσεις οι δύο χώρες διαμόρφωσαν την δεκαετία του 1990 μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.

• Η κυβέρνηση Γιανακόβιτς υπέγραψε μια εμπορική συμφωνία με την ΕΕ το 2012 με αντίκτυπο στις εμπορικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία. Ο Γιανακόβιτς  πίστευε ότι ενώνοντας το Ουκρανικό με το Ρωσικό εμπόριο θα αντλήσει οφέλη.
• Το 2013 οι ουκρανοί πολίτες διαμόρφωσαν ένα κύμα διαδηλώσεων το «Euromaiden» με επιθυμία την αλλαγή της  πολιτικής ζωής της Ουκρανίας. Οι εντάσεις οδήγησαν στην απώλεια ζωής 180 ανθρώπων συμπεριλαμβανομένων 18 αστυνομικών στα πλαίσια συγκρούσεων αστυνομίας και διαδηλωτών.
• Στις 22 Φεβρουαρίου του 2014 ο μέχρι τότε πρόεδρος της Ουκρανίας Γιανακόβιτς μετέβη από το Κίεβο στην Ρωσία και την ίδια μέρα μάλιστα ψηφίστηκε από το κοινοβούλιο η παύση της προεδρίας του με ψήφους 328 έναντι 0 . Μετά από αυτό, ο ίδιος στράφηκε για βοήθεια στην Ρωσική Ομοσπονδία δηλώνοντας ότι η ψηφοφορία ήταν παράνομη και εξαναγκαστική και εκείνη  αρνήθηκε να αναγνωρίσει την νέα κυβέρνηση.
• Η ρωσική κυβέρνηση χρόνια «χορηγούσε» τον Γιαννακόβιτς, να διαλύει τον ουκρανικό στρατό ταυτόχρονα χορηγούσε και κάποιες παράνομες οργανώσεις στην Ανατολική Ουκρανία που στόχο είχαν τη διάσπαση του κράτους, τέτοιες οργανώσεις η Ρωσία έκανε και στην Κριμαία……
• Με την προεδρία του Πέτρου Ποροσένκο στις Ουκρανικές εκλογές του 2014 επανήλθε το Ουκρανικό σύνταγμα του 2004.
• Η χερσόνησος της Κριμαίας προσαρτήθηκε  από την Ρωσική Ομοσπονδία μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2014, με την επίσημη ενσωμάτωση της στην Ρωσία στις 18 Μαρτίου.
• Ο πόλεμος στο Ντονμπάς (ή αλλιώς Πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία) εξελίχτηκε τον Μάρτιο του 2014 και αποτέλεσε κύριο μέτωπο για τον Ρωσο-ουκρανικό πόλεμο του 2022.
• Στις 25 Νοεμβρίου του 2018 στο Πορθμό Κερτς πλοία τις Ρωσίας επιτέθηκαν και κατέλαβαν μερικά από τα πλοία του Ουκρανικού Πολεμικού Ναυτικού.

Έπειτα ακολούθησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου του 2022. Μέχρι στιγμής έχουν δηλωθεί πάνω από 200.000 θύματα ξεχωριστά και από τις δύο μαχόμενες χώρες.

Πηγή: Wikipedia

—————————————————————————————————————————————-

            Οι πόλεμοι σήμερα

 Γιαννακουλόπουλος  Στέλιος-Α4

Σήμερα παρ’ όλο που υπάρχει ο ΟΗΕ υπάρχουν ακόμα πόλεμοι σε όλο  τον κόσμο. Κάποιες χώρες στις οποίες γίνονται σήμερα πόλεμοι είναι το Μιανμάρ, το Αφγανιστάν, το Μεξικό, η Υεμένη, η Συρία, η Βραζιλία, η Ινδία, η Παλαιστίνη, το Πακιστάν, το Νότιο Σουδάν, η Σομαλία, η Μπουρκίνα Φάσο, η Αιθιοπία, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Κολομβία, το Μάλι και βεβαίως η Ουκρανία. Βλέπουμε ότι πόλεμοι γίνονται  σήμερα και τα ΜΜΕ δεν μιλάνε καθόλου για αυτούς.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως αυτό συμβαίνει επειδή ο πόλεμος έχει γίνει κάτι συνηθισμένο στις μέρες μας, είμαστε όλοι πλήρως εξοικειωμένοι και θεωρείται ως κάτι φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Ένα πάντως είναι βέβαιο. Όταν δεν υπάρχει ο ΟΗΕ για να αποτρέψει τέτοιες τραγωδίες, το μόνο που μένει είναι οι ίδιοι οι λαοί  να μάθουν να λύνουν τις διαφορές τους ειρηνικά και ότι  να μη χάνονται ζωές για οικονομικοπολιτικά συμφέροντα. Ας  μην ξεχνάμε και τις απειλές του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν ότι «θα έρθουμε νύχτα» στην  Ελλάδα.

Η παγκόσμια κοινότητα απέτυχε να αποτρέψει τους προαναφερθέντες πολέμους. Ίσως θα πρέπει να κινητοποιηθούν οι λαοί  ώστε να αποτρέψουν τυχόν μελλοντικούς.

Οι εξαγγελίες του ΟΗΕ για τη διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης και τα ανοιχτά μέτωπα πολέμου στον πλανήτη

Στις 8 Μαΐου 2022 συμπληρώθηκαν 77 χρόνια από το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη. Και ενώ η σύγκρουση που στοίχισε εκατομμύρια ζωές είναι σταθερά ένα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα της φρίκης του πολέμου, οι ένοπλες συγκρούσεις στα ανατολικά της ηπείρου εξακολουθούν να είναι μια σκληρή πραγματικότητα στις μέρες μας. Ακόμη και πριν από τον πρόσφατα αυξημένο κίνδυνο μιας ρωσικής εισβολής, η ουκρανική κρίση, που λυμαίνονταν την περιοχή Ντονμπάς της χώρας, είχε συγκεντρώσει έναν αρκετά υψηλό αριθμό νεκρών, πάνω από τις 13 χιλιάδες.

Στη λίστα που ακολουθεί θα δούμε μερικές από τις χώρες στις οποίες υπήρξαν αναφορές για ένοπλες συγκρούσεις που εμπλέκονται εχθρικές εισβολές, κρατικές δυνάμεις ή/και ομάδες ανταρτών  μόνο για το 2021.

1)Πακιστάν : Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 1.106

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 1.419

2) Ινδία : Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 2.447

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 1.035

3)Παλαιστίνη : Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 2.551

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 372

4) Υεμένη: Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 7.227

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 19.426

5)Μεξικό : Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 7.227

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 19.426

6)Βραζιλία: Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 7.318

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 5.449

7)Ουκρανία: Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 7.390

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 150

8) Αφγανιστάν: Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 7.875

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 38.494

9)Μιανμάρ : Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 8.184

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 13.163

10) Συρία: Συνολικός Αριθμός Ενόπλων Συγκρούσεων: 9.199

Απώλειες Ανθρώπινων Ζωών: 5.621

Πηγή: Statista

—————————————————————————————————————————————

Τα δεινά του πολέμου

                                                                                   Γιαννακουλόπουλος Στέλιος, Α4

Ο πόλεμος είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα που υπάρχει από τότε που υπάρχουν κοινωνίες.

Είναι η έσχατη μορφή σύγκρουσης και στην κυριολεκτική του έννοια η ένοπλη σύγκρουση.

Μπορεί να πάρει πληθώρα μορφών. Είναι πολιτικό φαινόμενο που έχει ολέθριες συνέπειες μόνο. Ο πόλεμος βλάπτει κάθε τομέα μιας κοινωνίας.

Σε περίοδο πολέμου, διαταράσσονται οι σχέσεις μεταξύ των κρατών και πολλές φορές παίρνει και αιώνες για να αποκατασταθούν.

Ο πόλεμος πέρα από ένα μελανό σημείο στη ζωή ενός ανθρώπου, σαφώς είναι και ένα μελανό σημείο στην ιστορία ενός λαού.

Όσον αφορά τον κάθε πολίτη ξεχωριστά, ο πόλεμος του μένει στη μνήμη ως μια περίοδος πείνας, άγχους και στεναχώριας.

Η ψυχολογία των μικρών παιδιών ειδικά μπορεί να υποστεί μεγάλο πλήγμα, αφού πολλές φορές χάνουν στενούς συγγενείς και λόγω της αποχής από το σχολείο και από άλλες κοινωνικές ομάδες στερούνται την κοινωνικοποίηση.

Μετά από τον πόλεμο η επανένταξη στην κοινωνία μπορεί να είναι από λίγο ως πολύ δύσκολη λόγω του σοκ που έχει υποστεί το άτομο.

Σε κοινωνικό επίπεδο, η οικονομία πλήττεται (π.χ. πληθωρισμός), ο κλάδος της υγείας έχει άλλο ένα πρόβλημα να διαχειριστεί, τους τραυματισμένους και ειδικά άμα το κράτος αντιμετωπίζει κάποια επιδημία οι δομές υγείας μπορεί να είναι ένας θεσμός που είναι αδύνατο να εκπληρώσει την αποσστολή του.

Σε έναν πόλεμο εκτός από υποδομές είναι πιθανό να καταστραφούν και μνημεία με αποτέλεσμα η χώρα να χάσει την πολιτιστική της κληρονομιά.

Ο πολιτιστικός τομέας υποβαθμίζεται γενικότερα, αφού η αρχιτεκτονική και οι επιστήμες δεν αναπτύσσονται. Αυτό δεν είναι αρνητικό για μια κοινωνία μόνο, αλλά και για τον κόσμο όλο, αφού σημαντικές επιστημονικές εξελίξεις καθυστερούν να γίνουν.

Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να δίνουν το σωστό παράδειγμα στις νέες γενιές έτσι ώστε όχι μόνο οι διάδοχοί τους να αποτρέψουν δυνητικούς πολέμους, αλλά και για να μάθουν οι πολίτες να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα ειρηνικά, με τον διάλογο.

 Σήμερα για παράδειγμα μπορεί να φαίνεται πως ζούμε σε καιρό ειρήνης, αλλά στις κοινωνίες υπάρχει διχόνοια, ανταγωνιστικότητα και αντιπαλότητα μεταξύ των πολιτών.

Πρέπει πρώτα να μάθουμε την αγάπη και τη συλλογικότητα ως λαοί για να μην έχουμε πολέμους και με άλλους λαούς. Επίσης σημαντικό πάντα αλλά και λίγο παραπάνω στις μέρες μας είναι οι πόλεμου να μην βλάπτουν την αυτοδιάθεση των κρατών. Ένας άλλος τομέας που βλάπτει ο πόλεμος είναι ο τουρισμός αφού κανείς δεν θέλει να ταξιδέψει σε μια χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Πολλά πράγματα καταλήγουν να γίνονται όργανα πολέμου π.χ. η χημεία. Οι άνθρωποι σε περίοδο πολέμου γίνονται αδίστακτοι, κυριαρχεί περισσότερο από κάθε άλλο το ένστικτο της επιβίωσης.

Τέλος, ο ΟΗΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλοι οργανισμοί φαίνεται πως είναι ανίσχυροι να σταματήσουν ένα κακό τόσο άσχημο όσο ο πόλεμος που στην χειρότερη των περιπτώσεων έχει επιπτώσεις όχι μόνο σε ατομικό, όχι μόνο σε κοινωνικό, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο.

Χρειάζεται να υπάρχει ειρήνη μεταξύ των λαών, όχι μόνο επειδή είναι πολύ σημαντικές οι ανθρώπινες ζωές, αλλά για  να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα μεγαλύτερους κινδύνους και να προοδεύσουν οι κοινωνίες. Χρειάζεται να θυμόμαστε πως ο ηττημένος σε έναν πόλεμο δεν είναι αυτός που έχασε ή αυτός με τις περισσότερες απώλειες, αλλά αυτός που τον κήρυξε εξ ’αρχής.