Ισραηλινές επιθέσεις σε όλη τη Λωρίδα της Γάζας
Ένας πόλεμος που κρατάει 76 χρόνια
Η Ιστορική Παλαιστίνη
Πρόκειται για μια λωρίδα γης που έχει κατοικηθεί από πολλές φυλές και λαούς στο πέρασμα των αιώνων. Έχει κατακτηθεί από αυτοκρατορίες όπως την Αιγυπτιακή , τη Ρωμαϊκή, Βυζαντινή και άλλες. Τον 11ο αιώνα π.Χ. και για μισό αιώνα εκεί δημιουργήθηκε το Βασίλειο του Ισραήλ ενώ στη συνέχεια η περιοχή κατακτήθηκε από τους Ασσύριους, Βαβυλώνιους, Πέρσες, Άραβες κλπ.
Με τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου που σήμανε και τη λήξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας , η Μεγάλη Βρετανία είχε τον έλεγχο της περιοχής και η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν Άραβες. Βασικός σχεδιασμός της Βρετανίας ήταν η διαίρεση της παλαιστινιακής γης και με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου βρήκε αφορμή μετά τη σφαγή του ισραηλινού λαού από τους Ναζί.
Με απόφαση του ΟΗΕ το 1948, δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ και αποφασίστηκε η δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.
Το Ισραήλ πήρε το 52% της ιστορικής Παλαιστίνης και στο υπόλοιπο 48% καθορίστηκαν τα σύνορα για το παλαιστινιακό κράτος που θα έπρεπε να ιδρυθεί.
Αυτό όμως εδώ και 76 χρόνια δεν τηρήθηκε, αντίθετα το Ισραήλ εφάρμοσε πολιτική κατοχής και εξολόθρευσης του παλαιστινιακού λαού, καταστρέφοντας πόλεις και χωριά (ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο των έξι ημερών το 1967).
Ξερίζωσε αρχικά 1,5 εκατομμύριο και μέχρι σήμερα πάνω από 6 εκατομμύρια Παλαιστίνιους από τη γη τους. Ελέγχει πολλές πόλεις και κατέστρεψε πολλά χωριά.
Στα παλαιστινιακά εδάφη που κατέλαβε, χτίστηκαν εποικισμοί που λειτουργούν ως μέσο καταπίεσης του παλαιστινιακού λαού. Το 40% περίπου της Δυτικής Όχθης βρίσκεται στα χέρια των εποίκων που σήμερα υπολογίζονται σε 750.000.
Τη γη της Λωρίδας της Γάζας την καταπάτησαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες και οι έποικοι μέχρι και το 2005 και στη συνέχεια ο λαός υποφέρει από ισραηλινούς βομβαρδισμούς με τραγικά αποτελέσματα για την περίοδο 2008-2022,93 βομβαρδισμούς, 5000 νεκρούς και 23000 τραυματίες.
Εκατομμύρια άνθρωποι που έμειναν στην πατρίδα τους τη Λωρίδα της Γάζας και τη Δυτική Όχθη βιώνουν τη βία και το ρατσισμό μέσα στο τείχος του κατοχικού κράτους (τείχος του αίσχους).
Από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ έχουν σκοτωθεί περισσότεροι από 100.000 Παλαιστίνιοι από ισραηλινές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές οργανώσεις…
Είναι λογικό η γενοκτονία ενός λαού εδώ και 76 χρόνια να οδηγήσει σε δικαιολογημένη οργή των καταπιεσμένων.
Ίσως αυτή η κατάσταση να οδήγησε τον Γ.Γ. του ΟΗΕ να δηλώσει πως «η επίθεση της Χαμάς δεν έγινε στο κενό» … και δέχτηκε την επίθεση του Ισραήλ που με τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ παραβιάζει όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ.
ΠΗΓΗ: Βικιπαίδεια, φωτογραφίες Reuters .
Γιαννακουλόπουλος Στέλιος / Β2
Ο πόλεμος σήμερα…*
Πάνω από 30.000 οι νεκροί Παλαιστίνιοι (εκ των οποίων οι περισσότεροι παιδιά και γυναίκες), 70.000 οι τραυματίες, ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια οι εκτοπισμένοι από τους δύο πρώτους μήνες του πολέμου.
Θερίζουν η πείνα και οι ελλείψεις βασικών αγαθών …
Η Ουάσιγκτον μετά από όλα αυτά δηλώνει ότι δεν θα υποστηρίξει την επιχείρηση στη Ράφα όπου έχουν συρρεύσει οι εκτοπισμένοι «χωρίς σοβαρό και αξιόπιστο σχεδιασμό» για τους αμάχους!
Η Γάζα δημιουργήθηκε από την εκεχειρία κατά τον πρώτο αραβοϊσραηλινό πόλεμο. Φαίνεται τώρα πως το Ισραήλ πάλι μπλέκεται με τη Γάζα, αυτή τη φορά όχι για να ευνοήσει την ύπαρξή της, αλλά μάλλον να την απειλήσει. Η εν λόγω σύρραξη μπορεί να αναχθεί σε ιστορικούς παράγοντες, αξιοσημείωτη είναι όμως η επίδειξη δύναμης στην οποία στοχεύει η εισβολή, αφού πρόκειται για κίνηση διακρατικής πολιτικής. Oι Ισραηλινοί έχουν δηλώσει ότι δεν θέλουν κανέναν Παλαιστίνιο στα εδάφη τους.
Από την αρχή του πολέμου 30.228 νεκροί έχουν μετρηθεί, ενώ εκτιμάται ότι χιλιάδες άλλοι νεκροί δεν έχουν ληφθεί υπ’ όψιν. Τα ντοκουμέντα του πολέμου είναι αδιαμφισβήτητα τραγικά.
Ένα βίντεο μονάχα αρκεί για να λιώσει η καρδιά ενός πολίτη. Να λιώσει όμως όχι μόνο για τη Γάζα, αλλά και για τα άλλα κράτη που βρίσκονται υπό το αντιδημοκρατικό καθεστώς τρόμου του πολέμου. Μα πάνω από όλα για τις χαμένες ψυχές. Σε έναν πόλεμο ακόμα και οι στρατιώτες είναι άμαχοι εφόσον υποστηρίζουν αμφίβολα συμφέροντα.
Σε έναν πόλεμο ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις τον νικητή και πέραν από ιστορικά παραδείγματα ( μάχη στις Θερμοπύλες) αυτό διαφαίνεται και στο “Hildebrandslied”* στο οποίο ο τελευταίος στίχος έχει χαθεί και δεν μαθαίνουμε ποτέ τον νικητή. Τυχαίο;
Το χειρότερο στο παράλογο του πολέμου είναι ότι χάνονται ανθρώπινες ζωές άδικα για συμφέροντα ανάξια μπροστά στην ζωή. Επειδή όμως τη δημοκρατικότητα και ασφάλεια του πολιτεύματος κατ’ ουσίαν οι πολίτες την ορίζουν, οφείλουμε εμείς οι ίδιοι να αντιταχθούμε και να αντιδράσουμε σε αυτές τις συρράξεις που τελικά μόνο αρνητικά έχει. Για να αποτρέψουμε τη δημιουργία μελλοντικών συρράξεων. Για να ζήσουν οι άνθρωποι.
Οι πολιτικοί θέλουν τον πόλεμο. Ο ΟΗΕ σιωπά …
Με την ανοχή των ΗΠΑ , του G7 και της ΕΕ ο ισραηλινός κατοχικός στρατός κλιμακώνει το μακελειό σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας.
Μόλις τους πρώτους δύο μήνες του πολέμου οι ισραηλινές επιθέσεις έχουν σκοτώσει πάνω από 20.000 Παλαιστίνιους εκ των οποίων το 80% είναι παιδιά και γυναίκες , ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 50.000
Επίσης πάνω από 2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι – δηλαδή το 85% του συνολικού πληθυσμού της Γάζας -, έχουν εκτοπιστεί βίαια από τις πόλεις τους και αδυνατούν να βρουν ασφαλές καταφύγιο. Ο ίδιος ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι σε μία ημέρα μόλις χτύπησε πάνω από 450 στόχους…
Πέρα από τους βομβαρδισμούς σε σχολεία , πολυκατοικίες, νοσοκομεία, τεμένη, εκκλησίες, ο κατοχικός στρατός αναπτύσσει ελεύθερους σκοπευτές σε πυκνοκατοικημένες περιοχές μετά από επιδρομές, ανοίγοντας πυρ εναντίον ακόμη και σχολείων του ΟΗΕ που στεγάζουν εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένους!
Οι θηριωδίες του κατοχικού στρατού θα μείνουν στη μνήμη όλων μέσα από τις απαράδεκτες εικόνες εξευτελισμού των Παλαιστινίων να αναγκάζονται από τον ισραηλινό στρατό να μείνουν με τα εσώρουχα και να πέσουν στα γόνατα.
Από την άλλη πλευρά, το Ισραήλ υπέστη ένα στρατηγικό αιφνιδιασμό την 7η Οκτωβρίου, καθώς οι μυστικές υπηρεσίες απέτυχαν να σταματήσουν την επίθεση που οδήγησε στη δολοφονία εκατοντάδων πολιτών. Η Χαμάς προχώρησε στην αιφνιδιαστική επίθεση αν και η ηγεσία της γνώριζε ότι το Ισραήλ θα αντιδράσει με κάθε δύναμη… Καταδεικνύεται άμεσα ο ρόλος της ιδεολογίας στη χάραξη της στρατιωτικής στρατηγικής…
Αυτό ήταν και το έναυσμα του πολέμου, καθώς έχασαν τη ζωή τους 1163 άμαχοι Ισραηλινοί σε αυτήν την επίθεση.
Είναι σε όλους γνωστή η ισραηλινή στρατιωτική στρατηγική που εδράζεται σε ένα επιθετικό πνεύμα που επιδιώκει τη συντριπτική ήττα του αντιπάλου.
Εάν περάσει ο σχεδιασμός του Ισραήλ να ξεριζώσει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα και να τους στείλει στην έρημο ή σε άλλες χώρες του εξωτερικού, τότε καταλαμβάνει όλο το παραλιακό μέτωπο από την Αίγυπτο έως το Λίβανο με συνέπεια να ελέγξει τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της Παλαιστίνης, να ενισχύσει τον ρόλο του στον «ινδικό δρόμο» που εκπονούν οι ΗΠΑ για να κοντράρουν τον κινεζικό «δρόμο του μεταξιού».
Εμπόδιο σε αυτό το σχέδιο είναι ο λαός της Παλαιστίνης και ειδικότερα το αίτημά του για ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος από το 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Η πιθανή όμως ήττα της Χαμάς δεν πρόκειται να απαλλάξει το Ισραήλ από μια πίεση της διεθνούς κοινότητας για δίκαιη επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος.
Πέρα από τη δυσαρέσκεια των αραβικών χωρών ακόμη και η αμερικανική κοινή γνώμη ζητά άμεση εκεχειρία.
Η Ουάσιγκτον ( μέσω του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας Άντονι Μπλίνκεν) για παράδειγμα τον Φεβρουάριο του 2024 προειδοποίησε πως επαπειλείται «καταστροφή» στη Ράφα και σε ολόκληρη τη Γάζα και τόνισε πως δεν θα υποστηρίξει την επιχείρηση «χωρίς σοβαρό και αξιόπιστο σχεδιασμό» για τους αμάχους (ως άλλος Πόντιος Πιλάτος…).
Το μέλλον της νεολαίας δεν είναι η βαρβαρότητα των πολέμων και της αδικίας γι` αυτό οι νέοι θα πρέπει να στέκονται ενάντια σε κάθε πόλεμο και να συντελούν στην οικοδόμηση μιας οικουμενικής κοινωνίας ειρήνης και αλληλεγγύης.
Ο μόνος δίκαιος και ρεαλιστικός τρόπος για να σταματήσει η αιματοχυσία και να μπορέσουν οι δύο λαοί να ζήσουν ειρηνικά και με ευημερία είναι:
Να σταματήσει η ισραηλινή κατοχή, να δημιουργηθεί ενιαίο ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, να δοθεί το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστινίων στις εστίες τους σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ , να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι και αιχμάλωτοι…
*Το τραγούδι του Χίλντεμπραντ είναι ένα ηρωικό, λαϊκό ποιητικό κείμενο λαϊκό γραμμένο στα γερμανικά και αφηγείται την τραγική συνάντηση στη μάχη μεταξύ ενός πατέρα και ενός γιου που δεν τον αναγνωρίζει. Το τέλος δεν αποκαλύπτεται.
* Τα στοιχεία που δημοσιεύονται αφορούν στην περίοδο που γράφτηκε το παρόν άρθρο
Πηγή : Διαδίκτυο, Eφημερίδα Lifo, 26/12/2023
Εγκλήματα πολέμου που συνδέονται με το νερό
Όταν η δυνατότητα πρόσβασης σε καθαρό νερό λειτουργεί ως επιθετικό όπλο πολέμου με σκοπό την εξόντωση του αντιπάλου!
Η σημασία του νερού δε φαίνεται μόνο από τις συνεχείς ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και από την αυξανόμενη χρήση του ως όπλο στους πρόσφατους και συνεχιζόμενους πολέμους.
H Μοντ Μπάρλοου, εκπρόσωπος του Καναδικού Συμβουλίου και του Food and Water Watch, δήλωσε στο Inter Press Service ότι τα έλη της Μεσοποταμίας στέρευσαν κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Ιράν- Ιράκ τη δεκαετία του 1980.
Την επικίνδυνη διασύνδεση των πολεμικών συγκρούσεων, με πρώτες αυτές της Λωρίδας της Γάζας και της Ουκρανίας με το πολύτιμο αγαθό του νερού καταδεικνύει έρευνα του Pacific Institute.
Ο ΟΗΕ αναγνωρίζει την πρόσβαση σε ασφαλές, αποδεκτό, οικονομικά προσιτό πόσιμο νερό ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, ωστόσο περισσότεροι από το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού, δεν έχει ακόμη πρόσβαση.
Τουλάχιστον 228 συγκρούσεις για το νερό καταγράφηκαν το 2022, που σημαίνει αύξηση 87% από το 2021, σύμφωνα με την έρευνα του Pacific Institute, που αναδεικνύει αποκλειστικά δημοσίευμα της Guardian.
Οι επιθέσεις του Ισραήλ στη Γάζα έχουν καταστρέψει τουλάχιστον έξι πηγάδια, τρία αντλιοστάσια, μία δεξαμενή νερού και μία μονάδα αφαλάτωσης που εξυπηρετεί περισσότερους από 1,1 εκατομμύριο Παλαιστίνιους.
Το Ισραήλ έχει επίσης διακόψει τις προμήθειες ηλεκτρισμού και καυσίμων που απαιτούνται για τη λειτουργία άλλων σταθμών αφαλάτωσης της Γάζας, καθώς και εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού και λυμάτων.
Τον Απρίλιο του 2022, 106 πόλεις στην Χερσώνα έμειναν χωρίς υπηρεσίες ύδρευσης αφού η Ρωσία στόχευσε τα συστήματα ενέργειας και ύδρευσης. Τον Ιανουάριο του 2023, 1 εκατ. Ουκρανοί, έμειναν προσωρινά χωρίς νερό, και πάλι μετά την επίθεση των ρωσικών δυνάμεων σε συστήματα ενέργειας και ύδρευσης.
Αλλά και ο ουκρανικός στρατός , το Μάϊο του 2022,,κατέστρεψε τις πύλες ενός φράγματος για να επιβραδύνουν τη ρωσική προέλαση.
Η Ουκρανία έχει περισσότερες από δέκα πηγές- δεξαμενές νερού που αν συνεχιστεί ο πόλεμος κινδυνεύουν όλες…
Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι εμφύλιες αναταραχές είναι επίσης σε έξαρση, καθώς άνθρωποι από το Μεξικό και το Περού μέχρι την Ινδία, τη Μαδαγασκάρη και τη Νότια Αφρική βγαίνουν στους δρόμους για να ζητήσουν καθαρό νερό και αποχέτευση – που συχνά λείπει λόγω ενός συνδυασμού κατεστραμμένων υποδομών, βιομηχανικής ρύπανσης, κακής διακυβέρνησης και της κλιματικής κρίσης, αλλά σε έξαρση είναι και οι συγκρούσεις Ιράν – Αφγανιστάν για τα ποτάμια.
Πιθανώς, η πιο σημαντική χρήση του νερού ως όπλου στον σύγχρονο πόλεμο ήταν η καταστροφή των αναχωμάτων του Κίτρινου Ποταμού από την Κίνα ώστε να επιβραδυνθεί η προέλαση του Ιαπωνικού Στρατού, το 1938.
Οι πλημμύρες που ακολούθησαν οδήγησαν σε θάνατο μισό εκατομμύριο ανθρώπους και πολλά εκατομμύρια σε εκτοπίσεις.
Πηγή: Εφημερίδα των συντακτών (φ. 27/03/2023)
Τζένη Γιαννακοπούλου/ Β3
« Ο Νεύτωνας της Γάζας»: Ο 15χρονος που παράγει ρεύμα για το αντίσκηνο της οικογένειάς του
Με δύο ανεμιστήρες από τα παλιοσίδερα και λίγα καλώδια ο 15χρονος Χουσάμ Αλ-Ατάρ κατασκεύασε τη δική του πηγή παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος για να φωτίσει τη σκηνή όπου ζουν αυτός και η οικογένειά του κοντά στη Ράφα, αφού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους λόγω του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας.
Σε αναγνώριση της ευφυΐας του, οι γείτονές του στον προσφυγικό καταυλισμό τού έδωσαν το προσωνύμιο «Νεύτωνας της Γάζας».
«Ο Νεύτωνας καθόταν κάτω από μια μηλιά όταν του έπεσε στο κεφάλι ένα μήλο και ανακάλυψε τη βαρύτητα. Κι εμείς εδώ ζούμε μέσα στο σκοτάδι και την τραγωδία, και ρουκέτες πέφτουν στα κεφάλια μας. Ετσι σκέφτηκα να δημιουργήσω φως, και το έφτιαξα», είπε αναπαράγοντας την ιστορία με την οποία έμεινε στη λαϊκή φαντασία ο πολυμαθής Αγγλος επιστήμονας που έφερε επανάσταση στη φυσική, στα μαθηματικά και στην αστρονομία στα τέλη του 17ου και στις αρχές του 18ου αιώνα.
Η οικογένεια Αλ-Ατάρ στήριξε τη σκηνή της στο πλευρό ενός μονώροφου σπιτιού, πράγμα που επέτρεψε στον Χουσάμ να σκαρφαλώσει στη σκεπή και να εγκαταστήσει τους δύο ανεμιστήρες του, τον έναν επάνω από τον άλλο, για να λειτουργούν σαν μικροσκοπικές ανεμογεννήτριες ικανές να φορτίζουν μπαταρίες.
Έπειτα, συνέδεσε τους ανεμιστήρες με καλώδια που κατεβαίνουν από τον τοίχο του σπιτιού και χρησιμοποίησε διακόπτες, λάμπες και ένα λεπτό κομμάτι κόντρα πλακέ που ενώνει τον τοίχο με τη σκηνή, για να δημιουργήσει ένα ιδιωτικό σύστημα φωτισμού για την οικογένειά του, με την τρίτη του απόπειρα έπειτα από τις δύο πρώτες αποτυχημένες προσπάθειες.
«Ημουν πολύ χαρούμενος που μπόρεσα να το κάνω αυτό, γιατί ελάφρυνα τα βάσανα της οικογένειάς μου, της μητέρας μου, του άρρωστου πατέρα μου και των μικρών παιδιών του αδελφού μου, και όλων εδώ που υποφέρουν από τις συνθήκες που ζούμε στον πόλεμο».
Πηγή: ΑΠΕ.
Φωτογραφίες :Reuters
