Μπήκαμε στο τρένο
και πάτησαν το φρένο.
Ταξίδι μακρινό
ως τον ουρανό.
Πάμε κι όπου βγει,
τραντάζεται η γη.
Τα νιάτα χάθηκαν,
στο χώμα στάθηκαν.
Στάχτη η ψυχή,
δακρύζει η ζωή.
Τα όνειρα πετούν
κι όλοι μοιρολογούν.
Μάνα μην κλαις,
τα μάτια σου μην καις.
Τον πατέρα να προσέχεις
και την έγνοια του να έχεις.
Στην αδερφή μου να μιλήσεις,
αλλά μην τη στενοχωρήσεις.
Όμορφα είναι στον παράδεισο,
καμία σχέση με την άβυσσο.
Ήρεμα είναι και γαλήνια,
μακριά από του κόσμου την ασχήμια.
Φεύγω,θέλω να ξεκουραστώ,
και να ξέρετε ότι όλους σας συγχωρώ.
