Εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχει ξεσπάσει στην περιοχή της Παλαιστίνης ένας πόλεμος ο οποίος έχει συγκλονίσει ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Στον δυτικό κόσμο έχουμε από τη μία πλευρά τα ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις που προβάλλουν μια εικόνα σύμφωνα με την οποία το Ισραήλ αυτοαμύνεται ενάντια στις επιθέσεις της εξτρεμιστικής οργάνωσης Χαμάς. Από την άλλη οι λαοί διαδηλώνουν σε ολόκληρο τον πλανήτη υπέρ του αγώνα των Παλαιστινίων, από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Ουάσινγκτον και από το Βερολίνο μέχρι το Ρίο ντε Τζανέιρο. Ακόμα και εβραίοι ραβίνοι στις ΗΠΑ διαμαρτύρονται για τη σφαγή στη Γάζα, γιατί γνωρίζουν κι αυτοί ότι ο μοναδικός τρόπος για να ζήσουν ειρηνικά οι δύο λαοί με αμοιβαίο σεβασμό είναι η λύση της δημιουργίας δύο κρατών και η ίδρυση παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Είναι αλήθεια πως είναι εύκολο να παραπλανηθεί κανείς σήμερα από τον βομβαρδισμό ειδήσεων και “ειδήσεων”. Ωστόσο, εάν ψάξει κάποιος σε βάθος θα καταλάβει πως:
-
Το ζήτημα της διαμάχης Ισραήλ-Παλαιστίνη εκτείνεται πολύ βαθύτερα στο παρελθόν από το τρομοκρατικό χτύπημα της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, είναι πολύπλευρο και χρειάζεται πολύ προσεκτική προσέγγιση.
-
Τα συμφέροντα που έχουν οι μεγάλες δυνάμεις του κόσμου στην περιοχή είναι τεράστια και διαφέρουν πολύ από τη μια πλευρά στην άλλη.
-
Τα ΜΜΕ του δυτικού κόσμου δίνουν επιτηδευμένα μια πολύ διαφορετική εικόνα από το πώς είναι τα πράγματα στην πραγματικότητα.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ
Το 1947, ο ΟΗΕ ανακοινώνει την απόφαση να χωριστεί η Παλαιστίνη, με τους Παλαιστίνιους να δικαιούνται το 48% της ιστορικής Παλαιστίνης και την Ιερουσαλήμ διεθνή πόλη. Οι αραβικοί πληθυσμοί είδαν την πράξη αυτή ως αποικιακή ενέργεια, αφού μεταφέρονταν αλλοεθνείς μαζικά στη γη τους χωρίς τη συγκατάθεση τους, και άρχισαν να περικυκλώνουν τις εβραϊκές συνοικίες με στρατό. Ανακηρύσσεται η ανεξαρτησία του Ισραήλ από τον Μπεν Γκουριόν (πρώτος Ισραηλινός πρωθυπουργός) και ξεκινά ο πρώτος αραβο-ισραηλινός πόλεμος, στον οποίο νικά το Ισραήλ και περίπου 750.000 Παλαιστίνιοι γίνονται πρόσφυγες.
Στις 14-05-1948 ιδρύεται επίσημα το κράτος του Ισραήλ. Την ίδια στιγμή η εβραϊκή παραστρατιωτική οργάνωση “Χάγκαναχ”, ενεργή από το 1921, μετατρέπεται ουσιαστικά σε τακτικό στρατό, με βρετανικό και αμερικανικό εξοπλισμό. Την επόμενη μέρα, δυνάμεις της Ιορδανίας, του Λιβάνου, της Αιγύπτου, της Συρίας και του Ιράκ, ισλαμικών χωρών δηλαδή, συγκρούονται με τα ισραηλινά στρατεύματα. Διώχνονται βίαια περίπου 800.000 Παλαιστίνιοι -το 67% του πληθυσμού!- από τη χώρα τους. Από τότε, οι Παλαιστίνιοι αναφέρονται σε αυτόν τον διωγμό ως “καταστροφή” (Νάκμπα).
Ο ΟΗΕ το 1949 εγκρίνει ψήφισμα που κατοχυρώνει το δικαίωμα των Παλαιστινίων να επιστρέψουν ελεύθερα στην πατρίδα τους. Φυσικά το Ισραήλ απορρίπτει το ψήφισμα, ενώ δεν το έχει αναγνωρίσει μέχρι σήμερα.
Είκοσι σχεδόν χρόνια μετά, το 1967, λαμβάνει χώρα ο πόλεμος των “Έξι Ημερών”, στον οποίο το Ισραήλ αυξάνει την κατοχή παλαιστινιακού εδάφους, συμπεριλαμβάνοντας πλέον τη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας, την αιγυπτιακή χερσόνησο του Σινά και τα συριακά υψίπεδα του Γκολάν. Το 1980, αγνοώντας επιδεικτικά τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, το Ισραήλ ανακηρύσσει ολόκληρη (!) την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσά του.
Το 1987 αρχίζει η πρώτη παλαιστινιακή Ιντιφάντα (“Ξεσηκωμός”) κατά της ισραηλινής κατοχής της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας, με πάνω από 1.400 Παλαιστίνιους νεκρούς. Το 1996 τα ισραηλινά κατοχικά στρατεύματα σφάζουν εκατοντάδες Παλαιστίνιους στον προσφυγικό καταυλισμό στην Κανά του Λιβάνου. Λίγες μέρες αργότερα, εκλέγεται για πρώτη φορά ο σημερινός Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Το 2002 λαμβάνει χώρα η δεύτερη “Ιντιφάντα”, ενώ την Άνοιξη το Ισραήλ επιτίθεται και αρχίζει το χτίσιμο τείχους περικύκλωσης της Δυτικής Όχθης. Σήμερα το τείχος αυτό έχει μήκος 708 χιλιόμετρα (!).
Το 2017 ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναγνωρίζει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Από την 1η Γενάρη 2023 μέχρι τα γεγονότα της 7ης Οκτωβρίου έχουμε 248 Παλαιστίνιους νεκρούς από επιθέσεις του ισραηλινού στρατού και εποίκων, ανάμεσά τους και 66 παιδιά, και πάνω από 1.500 τραυματίες.
Η ΑΝΑΖΟΠΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ
Στις 7 Οκτωβρίου 2023 η ισλαμική οργάνωση Χαμάς έκανε εκτεταμένη επίθεση εκτός της λωρίδας της Γάζας, βομβαρδίζοντας τις γύρω περιοχές με περισσότερους από 2.200 πυραύλους, σύμφωνα με τις ισραηλινές δυνάμεις. Η Χαμάς τοποθετεί τον αριθμό στους 5.000. Το κράτος του Ισραήλ απάντησε με την κινητοποίηση 300.000 έφεδρων στρατιωτών, την κήρυξη πολέμου, τον βομβαρδισμό της βόρειας Γάζας με 6.000 βόμβες, και στις 27 Οκτωβρίου την είσοδο του τακτικού ισραηλινού στρατού στη λωρίδα, μια επίθεση που επέφερε τουλάχιστον 13.000 νεκρούς Παλαιστίνιους.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΜΜΕ
Με την έναρξη του πολέμου τα ΜΜΕ (και στη χώρα μας) άρχισαν να αναπαράγουν την προπαγάνδα του ισραηλινού στρατού.
Παρουσιάζουν το πρόβλημα λες και δημιουργήθηκε στις 7 Οκτωβρίου, ξεχνώντας 75 χρόνια βομβαρδισμών, εκτοπισμών και θανάτου.
Δίνουν λίγα λεπτά για την ανθρωπιστική τραγωδία στη Γάζα, συνήθως χωρίς να αναφερθούν καν (τι σύμπτωση άραγε…) στο ποιος ευθύνεται γι’ αυτήν, παραλείποντας πολλές φορές να μιλήσουν για τους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, και μετά αφιερώνουν πολλαπλάσιο χρόνο στο να δείξουν κάποια ρουκέτα της Χαμάς που προκάλεσε υλικές ζημιές σε ισραηλινά εδάφη.
Ευθυγραμμισμένα με την κυβερνητική γραμμή, όλα τα ΜΜΕ, φτάνουν να δικαιολογούν ακόμα και τους βομβαρδισμούς σχολείων και νοσοκομείων. Το Ισραήλ έχει παραδεχτεί τον βομβαρδισμό τριών νοσοκομείων, καθώς και τη σφαγή στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζαμπαλίγια. Φυσικά δεν ξέχασαν να αναφέρουν πως “είχαν πει στους αμάχους να κινηθούν νότια”. Αδιάκοπα τονίζουν πως ο σκοπός του Ισραήλ είναι η εξόντωση της Χαμάς, ωστόσο έχει γίνει ξεκάθαρο πλέον πως ο βασικός στόχος των ισραηλινών δυνάμεων είναι:
-
η απόρριψη κάθε πιθανότητας προώθησης λύσης 2 κρατών
-
ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής.
Και τι έχουν να πουν τα ΜΜΕ για όλα αυτά; “Καταδικάζεται η τρομοκρατία”. Προφανώς, βέβαια, τα κριτήρια για το τι θεωρείται τρομοκρατία μπορούν να αλλάζουν συνεχώς ανάλογα με τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Οι μεγάλες χώρες, και κυρίως οι ΗΠΑ, εξέθρεψαν πολλές εξτρεμιστικές οργανώσεις, οι οποίες αφού τους έκαναν τη “βρώμικη δουλειά”, βαφτίστηκαν τρομοκρατικές (π.χ. Ταλιμπάν, Μουτζαχεντίν)
Συμπέρασμα;
Ας βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Παλαιστίνη τα τελευταία 75 χρόνια. Εγώ το μόνο που ξέρω είναι πως ,εάν οι λαοί δεν κάνουν κάτι σύντομα, για να αλλάξουν την κατάσταση στην περιοχή αλλά και στα άλλα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα (Ουκρανία κ.α.), είναι βέβαιο πως θα κινηθούμε νομοτελειακά προς την ολική καταστροφή.
Θεωρώ είναι ώρα να ενώσουμε τις φωνές μας με όλους τους λαούς που ζητάνε ελεύθερη πατρίδα, ειρήνη και προκοπή: τους Παλαιστίνιους, τους Κύπριους, και όσους ακόμα αγωνίζονται σε όλο τον κόσμο.
Όπως έγραψε κι ο Τάσος Λειβαδίτης:
“…Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω…”
ΗΛΙΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΩΡΓΟΣ
Διαβάστε περισσότερα (πηγές):
https://edition.cnn.com/2023/10/07/middleeast/israel-hamas-rocket-attack-what-we-know-intl
https://www.nytimes.com/2023/11/06/world/middleeast/gaza-death-toll-israel-hamas-war
https://www.bbc.com/news/world-middle-east-67144061
Jewish peace activists across the US call for immediate ceasefire and justice for Palestinians | CNN
https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_the_Israeli–Palestinian_conflict
