Η Νήσος Παρθένος είναι μία βραχονησίδα που βρίσκεται 400 μέτρα από τη βόρεια παραλία της Μικρής Βίγλας. Είναι ο λόγος για τον οποίο η βόρεια παραλία της Μικρής Βίγλας ονομάζεται «Παρθένα». Πάνω στο νησάκι υπάρχει ένα μοναδικό ξωκλήσι αφιερωμένο στην Παναγία την «Παρθένα». Το νησί αποτελεί ένα κόσμημα φυσικής ομορφιάς και σε συνδυασμό με το γραφικό ξωκλήσι δημιουργούν ένα μοναδικό κυκλαδίτικο τοπίο. Σε κάθε περίπτωση αξίζει κάποιος να επισκεφτεί το νησάκι μας και να απολαύσει το μαγευτικό σκηνικό.
Ο εορτασμός
Το εκκλησάκι γιορτάζει την ημέρα της Αναλήψεως, δηλαδή 40 μέρες μετά το Πάσχα. Η ημέρα της Αναλήψεως είναι μία ξεχωριστή γιορτή για τη Νάξο. Οι ντόπιοι ονομάζουν τη γιορτή «της Πληθερής» ή «τση Πληθερής» κατά την ντόπια λαλιά. Παραδοσιακά, είναι η γιορτή των βοσκών, οι οποίοι αυτήν την ημέρα στο παρελθόν κούρευαν τα πρόβατα και τα έριχναν στη θάλασσα. Παράλληλα, στις μάντρες τους δεν τυροκομούσαν αλλά έκαναν όλο το γάλα της ημέρας ξυνόγαλο («ξύαλο») και το μοίραζαν στον κόσμο. Όλο αυτό αποτελεί μία προσευχή των βοσκών, ώστε να πάει καλά η τυροκομική χρονιά, δηλαδή να «πληθύνουν» τα καλά τους γι’αυτό και η γιορτή ονομάζεται «τση Πληθερής».
Η Μικρή Βίγλα για αιώνες και μέχρι την δεκαετία του 1980 ήταν βοσκότοπος, γι’ αυτό και έχει καθιερωθεί το εκκλησάκι της Παρθένας να γιορτάζει τότε. Στις μέρες μας, μπορεί η κτηνοτροφία να έχει εκλείψει από τη Μικρή Βίγλα αλλά η ανάγκη για προσευχή και ελπίδα για καλοτυχία παραμένει. Γι’ αυτό και οι κάτοικοι και επαγγελματίες της περιοχής συνεχίζουν να γιορτάζουν αυτήν την ημέρα μαζί με τους επισκέπτες.
Την ημέρα της γιορτής οι βάρκες έρχονται από το πρωί στη Μικρή Βίγλα και περνάνε τον κόσμο απέναντι στη νησίδα της Παρθένας. Εκεί στο εκκλησάκι τελείται η Θεία Λειτουργία και στη συνέχεια ακολουθεί παραδοσιακό νησιώτικο γλέντι με ντόπια εδέσματα, κρασί και ρακί και φυσικά άφθονο ξυνόγαλο, όπως απαιτεί η παράδοση. Πρόκειται για μια εμπειρία ζωής για τους τυχερούς που θα παρευρεθούν.
Λίγη ιστορία
Δεν είναι γνωστό πότε πρωτοχτίστηκε το εκκλησάκι αλλά είναι δεδομένο ότι η ηλικία του ξεπερνά τα 200 έτη. Πιστεύεται ότι είναι αφιέρωμα των ψαράδων, μιας και το λιμανάκι του νησιού αποτελεί φυσικό καταφύγιο για όλους τους καιρούς. Αρχικά ήταν αφιερωμένο στον Άγιο Νικόλαο, προστάτη των ναυτικών. Ο θρύλος λέει ότι μετά από κάποια χρόνια, σε μία κακοκαιρία, ένας ψαράς είχε αφήσει την μικρή του κόρη να περάσει κάποιο χρόνο στο εκκλησάκι μέχρι να σταματήσει ο άσχημος καιρός. Όταν όμως αυτός επέστρεψε να την πάρει εκείνη ήταν νεκρή. Τότε αποφάσισε να επισκευάσει το ξωκλήσι και να το αφιερώσει στην Παναγία «Παρθένα» εις μνήμην της νεκρής κόρης του.
ΕΥΡΙΠΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (Β1)
ΣΑΛΤΕΡΗ ΑΡΤΕΜΙΣ (Α2)
