Αιγός Ποταμοί, …/…/405 π.χ.
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Σήμερα θέλησα να σου γράψω για τα αίτια της ήττας των Αθηναίων στους Αιγός Ποταμούς, όσο ήμουν στρατιώτης. Ας ξεκινήσουμε με το ότι είχαμε υπερβολική αυτοπεποίθηση και πολύ αναπτερωμένο ηθικό λόγω της νίκης μας στις Αργινούσες. Επίσης, δεν είχαμε αγκυροβολήσει ούτε σε σωστό, αλλά ούτε σε ασφαλές σημείο και αναγκαζόμασταν ανά δεύτερη ημέρα να μετακινούμαστε στη Σηστό για πάρουμε τρόφιμα και τα πλοία με αυτόν τον τρόπο έμεναν πίσω απροστάτευτα.
Ο αρχηγός μας, αλλά και εμείς οι ίδιοι ήμαστε απείθαρχοι, δεν είχαμε τάξη και ήμαστε πολύ χαλαρή διοίκηση του στόλου. Μία ημέρα μας επισκέφτηκε ο Αλκιβιάδης και μας πρότεινε να πάρουμε τα πλοία και να τα μεταφέρουμε στο λιμάνι της Σηστού, ώστε να έχουμε κοντά και την αγορά και το λιμάνι και να μην χρειάζεται να αφήνουμε τα πλοία μας απροστάτευτα. Δεν τον ακούσαμε, γιατί την τελευταία φορά μας πρόδωσε… Επιπλέον, υποτιμούσαμε και περιφρονούσαμε τη στρατηγική ικανότητα του Λύσανδρου και συνεχώς τον προκαλούσαμε σε ναυμαχία.
Ο Λύσανδρος έχει πειθαρχία, μυστικότητα, αιφνιδιασμό και ετοιμότητα και σκέφτηκε να στείλει πιο γρήγορα πλοία του να μας παρακολουθούν όταν κατεβαίνουμε από τα δικά μας και να του το πουν. Μας κατασκόπευαν τουλάχιστον τέσσερις ημέρες και τελικά μας επιτέθηκαν και χάσαμε.
Το μάθημα που πήραμε είναι το να εμπιστευόμαστε καμιά φορά και αυτούς που μας πρόδωσαν, γιατί μπορεί και να έχουν δίκιο όπως είχε ο Αλκιβιάδης..
Θα τα πούμε ξανά σύντομα…
Ιουλία Κακολίρη, Α2
