
Το Αντίο που δεν είπα
Με τσάκισαν τα νέα
που δεν περίμενα να πάρω
Με πόνεσαν οι σκέψεις
που δεν ήθελα να κάνω
Με σκοτείνιασε η παρηγοριά
που δεν αρκέστηκα να έχω
Εκείνοι όλοι, εσύ, αυτό
γιατί το ταξίδι το ξαφνικό;
Κι εγώ πώς ξανά θα δω
το βλέμμα το ζεστό,
το χαμόγελο το φωτεινό;
Ή τον αγέρωχο βηματισμό
και το χαιρέτισμα το βροντερό;
Φύγατε δίχως αποχαιρετισμό.
Μείνατε μόνο στην ψυχή και στο μυαλό,
για να θρηνώ, να θυμώνω, ν’ αγαπώ.
Εύχομαι μόνο να σας ξαναβρώ!