Τα μάτια της τα γαλανά
Τη θάλασσα θυμίζουν
Έχουνε κάτι το γλυκό
μα πάλι σε τρομάζουν
Όταν είναι θυμωμένη
είναι σαν δαιμονισμένη
Τρέχει δεξιά κι αριστερά
Μοιάζει ηλεκτρισμένη
Έρχεται όμως η στιγμή
που χάδια σου ζητάει
στην αγκαλιά σου μπαίνει
Αρχίζει να τραγουδάει
Ποίηση: Μαρία Βαμβάκου ( μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου)
Ψηφιακό κολλάζ: Μαρία Βαμβάκου και Νίκη Καρακωνσταντή ( μαθήτριες της Β΄ Γυμνασίου)
