Νεοκλασική Αρχιτεκτονική στη Γαλλία: Συσχέτιση με την Ιστορία.
Νεοκλασική Αρχιτεκτονική:
Το άρθρο αυτό αναλύει τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες κατά τις οποίες αναπτύχθηκε το ρεύμα στου Νεοκλασικισμού στη Γαλλία όσον αφορά την τέχνη της Αρχιτεκτονικής, όπως αυτές διαφαίνονται μέσα από την αρχιτεκτονική ενός, χαρακτηριστικών κτιρίων της περιόδου του Πανθέου του Παρισιού.
Το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα παρατηρείται στις τέχνες μια στροφή προς τον αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό πολιτισμό. Στη Γαλλία, η νεοκλασική τέχνη υπηρετεί αρχικά τους βασιλείς, ωστόσο, μετά την έκρηξη της Γαλλικής Επανάστασης το 1987, χρησιμοποιείται επίσης από τους ηγέτες της Επανάστασης και από τον Ναπολέοντα.
Το ελπιδοφόρο μήνυμα της Γαλλικής Επανάστασης συντελεί στη διαμόρφωση των εθνικών κρατών και επηρεάζει βαθιά την ευρωπαϊκή σκέψη. Η Ελληνική και Ρωμαϊκή Αρχαιότητα αποτελούν αισθητικό, αλλά και ηθικό πρότυπο. Ενώ λοιπόν η Γαλλική Επανάσταση ακολουθεί τη Ρωμαϊκή Δημοκρατία, η Γαλλία του Ναπολέοντα επιζητεί την ταύτιση με την αυτοκρατορική Ρώμη.
|
Τα αίτια της ανάπτυξης του καλλιτεχνικού κινήματος του Νεοκλασικισμού είναι πολυποίκιλα. Το προηγούμενο κυρίαρχο καλλιτεχνικό ρεύμα, αυτό του Μπαρόκ, είχε πλέον παρακμάσει, με την επανάληψη των ίδιων θεμάτων. Η ανάπτυξη του Νεοκλασικισμού συνοδεύτηκε από την εμφάνιση του Ρασιοναλισμού και της κανονικότητας στην ποίηση και τη μουσική, ενώ αναδείχθηκαν οι Λατίνοι και Έλληνες κλασικοί.
Η σχέση του Νεοκλασικισμού με τις πολιτικές ιδεολογίες είναι ενδιαφέρουσα. Η Ρωμαϊκή αρχιτεκτονική παραπέμπει στη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, με την οποία κάθε κράτος της εποχής θα ήθελε να ταυτιστεί. Η βασιλεία του Λουδοβίκου του 14ου είναι μία εποχή δεσποτισμού, έκφραση της οποίας ήταν και ο κλασικισμός. Ωστόσο, η αναδυόμενη αστική τάξη, η οποία επιδιώκει την εγκαθίδρυση δημοκρατικού πολιτεύματος, συνδέει τα κλασικά στοιχεία με τη δημοκρατική κληρονομιά της αρχαίας Αθήνας και της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και σήμερα πολλά δημόσια κτήρια έχουν κλασικίζον ύφος.
|
Πάνθεον
Το Πάνθεον, το οποίο χτίστηκε κατά τα πρότυπα του Πανθέου της Ρώμης, προοριζόταν αρχικά για ναό προς τιμήν της αγίας Γενοβέφας, πολιούχου του Παρισιού. Ο αρχιτέκτονας Ζακ – Ζερμαίν Σουφλό επιδίωξε την εφαρμογή των Κλασικών αρχών σε έναν Γοτθικό Καθεδρικό ναό.
Το κτίριο, κατά την κατασκευή του, υπέστη αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, αφού επί Γαλλικής Επανάστασης αποφασίστηκε η μετατροπή του σε μαυσωλείο.
Η χρήση του Πανθέου ανά την Ιστορία είναι ενδεικτική της επιβλητικότητας και του συμβολισμού του. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, μετατράπηκε άλλες δύο φορές σε ναό, ενώ σήμερα λειτουργεί ως ένα μη θρησκευτικό μνημείο προς τιμήν των επιφανών Γάλλων πολιτών, στεγάζοντας τα λείψανα μερικών από αυτούς.
|
Πηγές:
Ρόμπερτ Φυρνώ-Τζόρνταν, Ιστορία της Αρχιτεκτονικής
Η Ιστορία των Τεχνών στην Ευρώπη, τόμος Β’, Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο
Χόνορ Χ.- Φλέμινγκ Τζ., Ιστορία της Τέχνης, εκδ. Υποδομή, Αθήνα 1992
ΝτέιβιντΓουότκιν, Ιστορία της δυτικής αρχιτεκτονικής, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα 2005
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=123828
https://en.wikipedia.org/wiki/Neoclassicism
https://en.wikipedia.org/wiki/Panth%C3%A9on
Συντελεστές άρθρου:
Δημήτρης Παΐζης Ραντόικοβιτς
Αλκιβιάδης Κασκαρέλης
Κωνσταντίνος Μάρτης
Ιωάννης Μίαρης
Σχολιάστε
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.