Η εκδρομή που περιμέναμε .
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Ύστερα από 2 χρόνια με κορωνοιό και περιορισμούς καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την πρώτη μας πολυήμερη εκδρομή! Ειδικά για εμάς τα παιδιά της Γ΄ γυμνασίου καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό ήταν , λίγο έλειψε να τελειώσουμε το γυμνάσιο χωρίς να βιώσουμε μία τέτοια εμπειρία! Ύστερα λοιπόν από συζητήσεις, αλλαγές, συνεννοήσεις αποφασίζεται ότι η εκδρομή θα γίνει στη Θεσσαλονίκη και θα είναι 4ήμερη (17-20/4).
Συναντηθήκαμε όλοι στο λιμάνι της Σκοπέλου το μεσημέρι, βγάλαμε τις πρώτες ομαδικές φωτογραφίες , αποχαιρετήσαμε τους γονείς μας (οι οποίοι έμοιαζαν λίγο ανήσυχοι!) και το ταξίδι ξεκίνησε!
Τελικός προορισμός η Θεσσαλονίκη. Το πλοίο αφού έκανε μία ενδιάμεση στάση στη Σκιάθο, έδεσε στο Βόλο. Εκεί μας περίμενε το (διώροφο) πούλμαν με τον οδηγό του, τον κ. Στέλιο. Πολύ ευδιάθετος, με πολύ χιούμορ, χαλαρός και πάντα πρόθυμος να μας εξυπηρετήσει (καθ` όλη τη διάρκεια της εκδρομής). Μετά από ένα τρίωρο φτάσαμε στη Θεσσαλονίκη, στο κέντρο της, εκεί που βρισκόταν το ξενοδοχείο. Αφήσαμε τα πράγματα, φάγαμε βραδινό και γυρίσαμε στα δωμάτια μας για να περάσουμε το πρώτο βράδυ με τους φίλους μας! Αν και κουρασμένοι από το ταξίδι και παρόλο που την επομένη μας περίμενε μία «γεμάτη» μέρα, δεν νομίζουμε να κοιμήθηκε κανείς εκείνο το βράδυ!!!!
Η 2η ημέρα ξεκινάει , πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση για Νάουσα . Προορισμός ένα συνεταιριστικό οινοποιείο , το ” Vaeni Naoussa “ στο χωριό Κοπανός . Μετά από μία ώρα ταξίδι και χαζεύοντας τον κάμπο της Κεντρικής Μακεδονίας φτάσαμε .
Εκεί μας περίμενε ο υπεύθυνος της ξενάγησης ο κ. Δημήτρης και η περιήγηση ξεκινάει . Εντυπωσιαστήκαμε από τις εγκαταστάσεις παραγωγής κρασιού και ιδιαίτερα από το κελάρι . Υπήρχαν δεκάδες δρύινα αμερικάνικα και γαλλικά βαρέλια γεμάτα κρασί καθώς και εμφιαλωμένα μπουκάλια από την πρώτη μέρα λειτουργίας του συνεταιρισμού το 1983.
Πήραμε μέρος σε ένα παιχνίδι ερωτήσεων και γνώσεων σχετικά με την ξενάγηση που προηγήθηκε . Ο υπεύθυνος χάρισε στους τρεις νικητές από ένα μπουκάλι κρασί . Τους ευχαριστούμε για την φιλοξενία , την ξενάγηση και ευχόμαστε στον συνεταιρισμό κάθε εμπορική επιτυχία και αναγνώριση .
Μπαίνουμε στο λεωφορείο και ανεβαίνουμε για Νάουσα . Φτάνουμε στο άλσος του Αγίου Νικολάου . Εάν υπάρχει παράδεισος κάπως έτσι πρέπει να είναι ! Το μέρος ήταν καταπράσινο , γεμάτο πλατάνια και διασχίζονταν από ένα ποτάμι . Μάλιστα κάποια συμμαθήτριά μας ζήτησε να την αφήσουμε εκεί πέρα!
Αφήνουμε την Νάουσα και τραβάμε για Βεργίνα . Εκεί ήταν η πρώτη πρωτεύουσα των αρχαίων Μακεδόνων , οι ‘’ Αιγές ‘’ . Αιγές σημαίνει κατσίκες αλλά εκεί μόνο κατσίκες δεν είδαμε . Επισκεφτήκαμε το μουσείο όπου στεγάζονται οι βασιλικοί τάφοι που ανακάλυψε ο αρχαιολόγος Μανώλης Ανδρόνικος . Εντυπωσιαστήκαμε από το πλήθος και τον πλούτο των εκθεμάτων .
Επιστροφή στην Θεσσαλονίκη και μετά από μια σύντομη βόλτα στην παραλία , βραδινό και όλοι στα δωμάτια μας .
Η 3η ημέρα περιλάμβανε ξενάγηση στην πόλη της Θεσσαλονίκης . Λευκό Πύργο , πανεπιστήμιο , άνω πόλη , κάστρα , επταπύργιο , Άγιο Δημήτριο και Ροτόντα . Μια πόλη γεμάτη ζωή , νεολαία και πολλούς φοιτητές .
Το μεσημέρι πήγαμε σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο έξω από την πόλη για να κάνουμε τις αγορές μας και να πάρουμε δώρα για τους δικούς μας ανθρώπους .
Το βράδυ βγήκαμε βόλτα στην παραλία , επισκεφτήκαμε την πλατεία Αγίας Σοφίας και την πλατεία Αριστοτέλους . Πόσο γρήγορα περάσαν αυτές οι μέρες ούτε που το καταλάβαμε .
Δυστυχώς ήρθε η ημέρα της επιστροφής! Ξυπνήσαμε πολύ νωρίς το πρωί, και ύστερα από ένα γεμάτο πρωινό γεύμα, ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη για Βόλο. Εκεί μας περίμενε το καράβι που θα μας μετέφερε στη Σκόπελο. Στο λιμάνι περιμέναν να μας παραλάβουν οι δικοί μας (γεμάτοι χαρά και ανακούφιση!). Ήμασταν εξουθενωμένοι!
Όπως καταλαβαίνεται τις λεπτομέρειες της εκδρομής τις παραλείψαμε σκόπιμα σε αυτό το άρθρο, όχι γιατί υπάρχει κάποιο μυστικό, αλλά ίσως επειδή κάποια πράγματα χάνουν λίγη από τη μαγεία τους όταν τα περιγράφεις σε κάποιον που δεν τα μοιράστηκε εκείνη τη στιγμή μαζί σου. Η εμπειρία αυτή θα μας μείνει πραγματικά αξέχαστη. Τα μέρη, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, το γέλιο… ΌΛΑ!
Κλείνοντας, θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στη Διευθύντρια του σχολείου μας, η οποία υλοποίησε την επιθυμία μας, στον οδηγό που μας ανέχτηκε και φυσικά στους καθηγητές που μας συνόδευσαν. Από τους τελευταίους μάλιστα θα πρέπει να ζητήσουμε και μία μεγάλη «συγγνώμη» επειδή μάλλον δεν τους αφήσαμε να κοιμηθούν όσο θα ήθελαν! Αλλά τι να κάνουμε, παιδιά είμαστε… (όταν μας βολεύει)!
Τα παιδιά της Γ΄ γυμνασίου .
